Забур
120:1 Дар изтироби худ сӯи Худованд нидо кардам, ва Ӯ маро шунид.
120:2 Ҷони маро, эй Худованд, аз лабони дурӯғ ва аз забони маккор раҳо кун.
120:3 Ба ту чӣ дода мешавад? ё ба ту чӣ мешавад?
забони дурӯғ?
120:4 Тирҳои тези тавоноён, бо ангиштҳои арча.
120:5 Вой бар ман, ки дар Масех муҳоҷир шудаам, ки дар хаймаҳои Қадор сокинам!
120:6 Ҷонам кайҳо бо касест, ки аз сулҳ нафрат дорад.
120:7 Ман тарафдори сулҳ ҳастам, аммо вақте ки сухан мегӯям, онҳо тарафдори ҷанг мебошанд.