Забур
103:1 Худовандро муборак бигӯ, эй ҷони ман, ва ҳар он чи дар ман аст, муқаддаси Ӯро баракат диҳед.
ном.
103:2 Худовандро баракат деҳ, эй ҷонам, ва ҳама неъматҳои Ӯро фаромӯш накун.
103:3 Ки ҳамаи гуноҳҳои туро мебахшад; ки тамоми бемориҳои туро шифо мебахшад;
103:4 Ки ҷони туро аз ҳалокат раҳо мекунад; ки туро бо тоҷи тоҷ мегузорад
меҳрубонии пурмуҳаббат ва меҳрубонӣ;
103:5 Ки даҳони туро бо чизҳои нек сер мекунад; то ки ҷавонии ту нав шавад
мисли уқоб.
103:6 Худованд адолат ва доварӣ барои ҳама чиз аст
мазлум.
103:7 Ӯ роҳҳои Худро ба Мусо маълум кард, аъмоли худро ба банӣ-Исроил.
103:8 Худованд меҳрубон ва меҳрубон аст, оҳиста хашмгин аст ва дар
раҳмат.
103:9 Ӯ ҳамеша танқид намекунад, ва хашми худро то абад нигоҳ намедорад.
103:10 Ӯ пас аз гуноҳҳои мо бо мо рафтор накард; на ба мо мувофнки мукофот дод
гуноҳҳои мо.
103:11 Зеро, чунон ки осмон аз замин баланд аст, марҳамати Ӯ ба он қадар бузург аст
онҳое ки аз Ӯ метарсанд.
103:12 Ҳар қадар ки шарқ аз ғарб аст, Ӯ моро дур кардааст
ҷиноятҳо аз мо.
103:13 Чӣ тавре ки падар ба фарзандони худ раҳм мекунад, Худованд низ ба онҳо раҳм мекунад
аз ӯ битарсед.
103:14 Зеро ки Ӯ чеҳраи моро медонад; ба ёд меорад, ки мо хокем.
103:15 Ва одамизод, айёми ӯ мисли алаф аст, мисли гули саҳро, вай
нашъунамо меёбад.
103:16 Зеро ки бод бар он мегузарад, ва нест мешавад; ва ҷои он
дигар намедонад.
103:17 Аммо марҳамати Худованд аз абад то абад бар онҳост
ки аз Ӯ метарсанд, ва адолати Ӯ дар назди фарзандон;
103:18 Барои касоне, ки аҳди Ӯро риоят мекунанд ва барои касоне, ки аҳди Ӯро ёд мекунанд
фармонҳои иҷро кардани онҳо.
103:19 Худованд тахти худро дар осмон омода кардааст; ва салтанати Ӯ ҳукмронӣ мекунад
аз болои хама.
103:20 Худовандро баракат диҳед, эй фариштагони Ӯ, ки тавоноӣ ҳастанд,
аҳкомро гӯш карда, ба овози каломи Ӯ гӯш медиҳанд.
103:21 Худовандро муборак бод, эй тамоми лашкари Ӯ! Эй вазирони Ӯ, ки Ӯро иҷро мекунанд
лаззат.
103:22 Худовандро баракат диҳед, тамоми аъмоли Ӯ дар ҳама маконҳои салтанати Ӯ: баракат диҳед
Худовандо, эй ҷони ман.