Забур 103:1 Худовандро муборак бигӯ, эй ҷони ман, ва ҳар он чи дар ман аст, муқаддаси Ӯро баракат диҳед. ном. 103:2 Худовандро баракат деҳ, эй ҷонам, ва ҳама неъматҳои Ӯро фаромӯш накун. 103:3 Ки ҳамаи гуноҳҳои туро мебахшад; ки тамоми бемориҳои туро шифо мебахшад; 103:4 Ки ҷони туро аз ҳалокат раҳо мекунад; ки туро бо тоҷи тоҷ мегузорад меҳрубонии пурмуҳаббат ва меҳрубонӣ; 103:5 Ки даҳони туро бо чизҳои нек сер мекунад; то ки ҷавонии ту нав шавад мисли уқоб. 103:6 Худованд адолат ва доварӣ барои ҳама чиз аст мазлум. 103:7 Ӯ роҳҳои Худро ба Мусо маълум кард, аъмоли худро ба банӣ-Исроил. 103:8 Худованд меҳрубон ва меҳрубон аст, оҳиста хашмгин аст ва дар раҳмат. 103:9 Ӯ ҳамеша танқид намекунад, ва хашми худро то абад нигоҳ намедорад. 103:10 Ӯ пас аз гуноҳҳои мо бо мо рафтор накард; на ба мо мувофнки мукофот дод гуноҳҳои мо. 103:11 Зеро, чунон ки осмон аз замин баланд аст, марҳамати Ӯ ба он қадар бузург аст онҳое ки аз Ӯ метарсанд. 103:12 Ҳар қадар ки шарқ аз ғарб аст, Ӯ моро дур кардааст ҷиноятҳо аз мо. 103:13 Чӣ тавре ки падар ба фарзандони худ раҳм мекунад, Худованд низ ба онҳо раҳм мекунад аз ӯ битарсед. 103:14 Зеро ки Ӯ чеҳраи моро медонад; ба ёд меорад, ки мо хокем. 103:15 Ва одамизод, айёми ӯ мисли алаф аст, мисли гули саҳро, вай нашъунамо меёбад. 103:16 Зеро ки бод бар он мегузарад, ва нест мешавад; ва ҷои он дигар намедонад. 103:17 Аммо марҳамати Худованд аз абад то абад бар онҳост ки аз Ӯ метарсанд, ва адолати Ӯ дар назди фарзандон; 103:18 Барои касоне, ки аҳди Ӯро риоят мекунанд ва барои касоне, ки аҳди Ӯро ёд мекунанд фармонҳои иҷро кардани онҳо. 103:19 Худованд тахти худро дар осмон омода кардааст; ва салтанати Ӯ ҳукмронӣ мекунад аз болои хама. 103:20 Худовандро баракат диҳед, эй фариштагони Ӯ, ки тавоноӣ ҳастанд, аҳкомро гӯш карда, ба овози каломи Ӯ гӯш медиҳанд. 103:21 Худовандро муборак бод, эй тамоми лашкари Ӯ! Эй вазирони Ӯ, ки Ӯро иҷро мекунанд лаззат. 103:22 Худовандро баракат диҳед, тамоми аъмоли Ӯ дар ҳама маконҳои салтанати Ӯ: баракат диҳед Худовандо, эй ҷони ман.