Забур
100:1 Барои Худованд садои шодӣ кунед, эй тамоми заминҳо.
100:2 Ба Худованд бо шодӣ хизмат кунед, ба ҳузури Ӯ бо суруд ҳозир шавед.
100:3 Бидонед, ки Худованд Ӯ Худост: Ӯст, ки моро офарид, на мо
худамон; мо мардуми Ӯ ҳастем ва гӯсфандони чарогоҳи Ӯ ҳастем.
100:4 Ба дарвозаҳои Ӯ бо шукргузорӣ ва ба ҳавлиҳои Ӯ бо ҳамду сано дароед.
ба вай шукр гӯед ва номи ӯро баракат диҳед.
100:5 Зеро ки Худованд некӯст; марҳамати ӯ абадӣ аст; ва ҳақиқати Ӯ пойдор аст
ба тамоми наслхо.