Забур 100:1 Барои Худованд садои шодӣ кунед, эй тамоми заминҳо. 100:2 Ба Худованд бо шодӣ хизмат кунед, ба ҳузури Ӯ бо суруд ҳозир шавед. 100:3 Бидонед, ки Худованд Ӯ Худост: Ӯст, ки моро офарид, на мо худамон; мо мардуми Ӯ ҳастем ва гӯсфандони чарогоҳи Ӯ ҳастем. 100:4 Ба дарвозаҳои Ӯ бо шукргузорӣ ва ба ҳавлиҳои Ӯ бо ҳамду сано дароед. ба вай шукр гӯед ва номи ӯро баракат диҳед. 100:5 Зеро ки Худованд некӯст; марҳамати ӯ абадӣ аст; ва ҳақиқати Ӯ пойдор аст ба тамоми наслхо.