Забур 88:1 Эй Худованд Худои наҷоти ман, Ман шабу рӯз пеши Ту нидо кардам: 88:2 Бигзор дуои ман пешопеши туст: гӯши худро ба доди ман моил кун; 88:3 Зеро ки ҷонам пур аз изтироб аст, ва ҳаёти ман наздик аст қабр. 88:4 Ман бо онҳое ки ба чоҳ мефароянд, шуморидаам: Ман мисли одаме ҳастам, ки ба чоҳ меафтанд қувват надорад: 88:5 Озод дар миёни мурдагон, мисли кушташудагоне, ки дар қабр хобидаанд, дигар ба ёд наовар, ва онҳо аз дасти Ту бурида шудаанд. 88:6 Маро дар қаъринтарин чоҳ, дар торикӣ, дар қаърҳо ниҳодӣ. 88:7 Ғазаби ту бар ман сахт аст ва маро бо ҳама ранҷу азоби худ кардаӣ. мавҷҳо. Села. 88:8 Шиноси маро аз ман дур кардӣ; ту маро офаридӣ барои онҳо зишт аст: Ман бастаам ва наметавонам берун оям. 88:9 Чашми ман аз андӯҳ гиря мекунад: Худовандо! бар ту, Ман дастҳои Худро сӯи ту дароз кардам. 88:10 Оё ба мурдагон мӯъҷизот менамоӣ? мурдагон эҳьё шуда, ситоиш хоҳанд кард ту? Села. 88:11 Оё меҳрубонии ту дар қабр зоҳир шавад? ё садоқати ту дар хароб? 88:12 Оё мӯъҷизоти ту дар торикӣ маълум гардад? ва адолати ту дар сарзамини фаромӯшӣ? Юҳанно 88:13 Аммо ман ба Ту нидо кардам, эй Худованд! ва бомдодон дуои ман хоҳад буд туро пешгирӣ кунад. 88:14 Худовандо, чаро ҷони маро мепартоӣ? Чаро рӯи худро аз ман пинҳон мекунӣ? 88:15 Ман аз овони ҷавониам азоб мекашам ва тайёрам бимирам; даҳшатҳо ман парешон шудам. 88:16 Ғазаби ту бар ман мерасад; даҳшатҳои ту маро буриданд. 88:17 Ҳар рӯз мисли об гирди ман мегаштанд; маро фаро гирифта буданд якчоя. 88:18 Ошиқ ва дӯстро аз ман дур кардӣ ва ошнои маро дар торикй.