Забур
88:1 Эй Худованд Худои наҷоти ман, Ман шабу рӯз пеши Ту нидо кардам:
88:2 Бигзор дуои ман пешопеши туст: гӯши худро ба доди ман моил кун;
88:3 Зеро ки ҷонам пур аз изтироб аст, ва ҳаёти ман наздик аст
қабр.
88:4 Ман бо онҳое ки ба чоҳ мефароянд, шуморидаам: Ман мисли одаме ҳастам, ки ба чоҳ меафтанд
қувват надорад:
88:5 Озод дар миёни мурдагон, мисли кушташудагоне, ки дар қабр хобидаанд,
дигар ба ёд наовар, ва онҳо аз дасти Ту бурида шудаанд.
88:6 Маро дар қаъринтарин чоҳ, дар торикӣ, дар қаърҳо ниҳодӣ.
88:7 Ғазаби ту бар ман сахт аст ва маро бо ҳама ранҷу азоби худ кардаӣ.
мавҷҳо. Села.
88:8 Шиноси маро аз ман дур кардӣ; ту маро офаридӣ
барои онҳо зишт аст: Ман бастаам ва наметавонам берун оям.
88:9 Чашми ман аз андӯҳ гиря мекунад: Худовандо!
бар ту, Ман дастҳои Худро сӯи ту дароз кардам.
88:10 Оё ба мурдагон мӯъҷизот менамоӣ? мурдагон эҳьё шуда, ситоиш хоҳанд кард
ту? Села.
88:11 Оё меҳрубонии ту дар қабр зоҳир шавад? ё садоқати ту
дар хароб?
88:12 Оё мӯъҷизоти ту дар торикӣ маълум гардад? ва адолати ту дар
сарзамини фаромӯшӣ?
Юҳанно 88:13 Аммо ман ба Ту нидо кардам, эй Худованд! ва бомдодон дуои ман хоҳад буд
туро пешгирӣ кунад.
88:14 Худовандо, чаро ҷони маро мепартоӣ? Чаро рӯи худро аз ман пинҳон мекунӣ?
88:15 Ман аз овони ҷавониам азоб мекашам ва тайёрам бимирам;
даҳшатҳо ман парешон шудам.
88:16 Ғазаби ту бар ман мерасад; даҳшатҳои ту маро буриданд.
88:17 Ҳар рӯз мисли об гирди ман мегаштанд; маро фаро гирифта буданд
якчоя.
88:18 Ошиқ ва дӯстро аз ман дур кардӣ ва ошнои маро дар
торикй.