Забур
86:1 Гӯши Худро хам кун, эй Худованд, маро бишнав, зеро ки ман мискин ва мискинам.
86:2 Ҷонамро нигоҳ дор; зеро ки ман муқаддас ҳастам: эй Худои ман, бандаи Худро наҷот деҳ
ба ту эътимод дорад.
86:3 Ба ман марҳамат кун, эй Худованд, зеро ки ман ҳар рӯз сӯи Ту зорӣ мекунам.
86:4 Рӯҳи бандаи Худро шод кун, зеро ки ман, эй Худованд,
ҷон.
86:5 Зеро ки Ту, эй Худованд! ва раҳмати фаровон
ба ҳамаи онҳое ки Туро мехонанд.
86:6 Ба дуои ман, эй Худованд, гӯш деҳ; ва ба овози ман гӯш диҳед
дуохо.
86:7 Дар рӯзи тангии худ туро хоҳам хонд, зеро ки ба ман ҷавоб хоҳӣ дод.
86:8 Эй Парвардигори ман, дар миёни худоён монанди Ту нест. ҳам вуҷуд надоранд
ҳар коре, ки ба корҳои ту монанд аст.
86:9 Ҳама халқҳое, ки ту офаридаӣ, омада, пеши Ту саҷда хоҳанд кард, эй
Худованд; ва исми Туро ҷалол хоҳад дод.
86:10 Зеро ки Ту бузург ҳастӣ ва корҳои аҷоиб мекунӣ: Ту Худои яккаву ягона ҳастӣ.
86:11 Роҳи Худро ба ман омӯз, эй Худованд; Ман дар ростии Ту рафтор хоҳам кард: диламро ба он муттаҳид кун
аз номи худ битарс.
86:12 Туро, эй Худованд Худои ман, бо тамоми дили худ ҳамду сано хоҳам гуфт: ва ҳамду сано хоҳам гуфт
номи ту то абад.
86:13 Зеро ки марҳамати Ту нисбат ба ман бузург аст;
пасттарин ҷаҳаннам.
86:14 Эй Худо, мағрурон бар зидди ман қиём шудаанд, ва анҷуманҳои зӯроварон
ҷони маро ҷустуҷӯ кардаанд; ва туро пеши онҳо нагузошт.
86:15 Аммо Ту, эй Худованд, Худои пур аз меҳрубонӣ ва меҳрубонӣ
ранҷу азоб ва раҳмату ростӣ фаровон аст.
86:16 Ба сӯи ман тавба кун ва бар ман раҳм кун. қуввати худро ба дасти худ бидеҳ
ғулом шав ва писари канизи худро наҷот деҳ.
86:17 Ба ман нишонаи хайре нишон деҳ. то ки нафратдорони Ман инро бубинанд ва бошанд
шарм медоред, зеро ки Ту, эй Худованд, маро дастгир карда, тасаллӣ додӣ.