Забур 86:1 Гӯши Худро хам кун, эй Худованд, маро бишнав, зеро ки ман мискин ва мискинам. 86:2 Ҷонамро нигоҳ дор; зеро ки ман муқаддас ҳастам: эй Худои ман, бандаи Худро наҷот деҳ ба ту эътимод дорад. 86:3 Ба ман марҳамат кун, эй Худованд, зеро ки ман ҳар рӯз сӯи Ту зорӣ мекунам. 86:4 Рӯҳи бандаи Худро шод кун, зеро ки ман, эй Худованд, ҷон. 86:5 Зеро ки Ту, эй Худованд! ва раҳмати фаровон ба ҳамаи онҳое ки Туро мехонанд. 86:6 Ба дуои ман, эй Худованд, гӯш деҳ; ва ба овози ман гӯш диҳед дуохо. 86:7 Дар рӯзи тангии худ туро хоҳам хонд, зеро ки ба ман ҷавоб хоҳӣ дод. 86:8 Эй Парвардигори ман, дар миёни худоён монанди Ту нест. ҳам вуҷуд надоранд ҳар коре, ки ба корҳои ту монанд аст. 86:9 Ҳама халқҳое, ки ту офаридаӣ, омада, пеши Ту саҷда хоҳанд кард, эй Худованд; ва исми Туро ҷалол хоҳад дод. 86:10 Зеро ки Ту бузург ҳастӣ ва корҳои аҷоиб мекунӣ: Ту Худои яккаву ягона ҳастӣ. 86:11 Роҳи Худро ба ман омӯз, эй Худованд; Ман дар ростии Ту рафтор хоҳам кард: диламро ба он муттаҳид кун аз номи худ битарс. 86:12 Туро, эй Худованд Худои ман, бо тамоми дили худ ҳамду сано хоҳам гуфт: ва ҳамду сано хоҳам гуфт номи ту то абад. 86:13 Зеро ки марҳамати Ту нисбат ба ман бузург аст; пасттарин ҷаҳаннам. 86:14 Эй Худо, мағрурон бар зидди ман қиём шудаанд, ва анҷуманҳои зӯроварон ҷони маро ҷустуҷӯ кардаанд; ва туро пеши онҳо нагузошт. 86:15 Аммо Ту, эй Худованд, Худои пур аз меҳрубонӣ ва меҳрубонӣ ранҷу азоб ва раҳмату ростӣ фаровон аст. 86:16 Ба сӯи ман тавба кун ва бар ман раҳм кун. қуввати худро ба дасти худ бидеҳ ғулом шав ва писари канизи худро наҷот деҳ. 86:17 Ба ман нишонаи хайре нишон деҳ. то ки нафратдорони Ман инро бубинанд ва бошанд шарм медоред, зеро ки Ту, эй Худованд, маро дастгир карда, тасаллӣ додӣ.