Забур
85:1 Худовандо, ту ба замини худ писанд омадӣ, баргардонидаӣ
асири Яъқуб.
85:2 Ту гуноҳи қавми худро бахшидаӣ ва ҳамаро фаро гирифтаӣ
гуноҳашон. Села.
85:3 Ҳама ғазаби худро дур кардаӣ, аз
шиддати хашми ту.
85:4 Эй Худои наҷоти мо моро бигардон ва хашми Худро бар мо бигардон
бас.
85:5 Оё бар мо то абад хашмгин мешавӣ? ғазаби худро ба сӯяш берун меоварӣ?
тамоми насл?
85:6 Оё моро дубора зинда намекунӣ, то қавмат аз ту шод шаванд?
85:7 Марҳамати Худро ба мо бинамо, эй Худованд, ва наҷоти Худро ба мо ато кун.
85:8 Ман мешунавам, ки Худо чӣ хоҳад гуфт, зеро ки Ӯ ба осоиштагӣ сухан хоҳад гуфт
қавми Ӯ ва ба муқаддасони Ӯ, лекин онҳо ба беақлӣ боз нагарданд.
85:9 Албатта, наҷоти ӯ наздик аст ба парҳезгорон. ки шӯҳрат дар он сокин бошад
замини мо.
85:10 Марҳамат ва ростӣ ба ҳам меоянд. адолат ва сулху осоиш бӯсид
ҳамдигар.
85:11 Ҳақиқат аз замин берун хоҳад омад; ва адолат ба поён нигарист
аз осмон.
85:12 Оре, Худованд чизи некро ато хоҳад кард; ва замини мо ҳосил хоҳад дод
афзоиши вай.
85:13 Адолат пешопеши Ӯ хоҳад рафт; ва моро ба роҳи Ӯ хоҳад гузошт
қадамҳо.