Забур 85:1 Худовандо, ту ба замини худ писанд омадӣ, баргардонидаӣ асири Яъқуб. 85:2 Ту гуноҳи қавми худро бахшидаӣ ва ҳамаро фаро гирифтаӣ гуноҳашон. Села. 85:3 Ҳама ғазаби худро дур кардаӣ, аз шиддати хашми ту. 85:4 Эй Худои наҷоти мо моро бигардон ва хашми Худро бар мо бигардон бас. 85:5 Оё бар мо то абад хашмгин мешавӣ? ғазаби худро ба сӯяш берун меоварӣ? тамоми насл? 85:6 Оё моро дубора зинда намекунӣ, то қавмат аз ту шод шаванд? 85:7 Марҳамати Худро ба мо бинамо, эй Худованд, ва наҷоти Худро ба мо ато кун. 85:8 Ман мешунавам, ки Худо чӣ хоҳад гуфт, зеро ки Ӯ ба осоиштагӣ сухан хоҳад гуфт қавми Ӯ ва ба муқаддасони Ӯ, лекин онҳо ба беақлӣ боз нагарданд. 85:9 Албатта, наҷоти ӯ наздик аст ба парҳезгорон. ки шӯҳрат дар он сокин бошад замини мо. 85:10 Марҳамат ва ростӣ ба ҳам меоянд. адолат ва сулху осоиш бӯсид ҳамдигар. 85:11 Ҳақиқат аз замин берун хоҳад омад; ва адолат ба поён нигарист аз осмон. 85:12 Оре, Худованд чизи некро ато хоҳад кард; ва замини мо ҳосил хоҳад дод афзоиши вай. 85:13 Адолат пешопеши Ӯ хоҳад рафт; ва моро ба роҳи Ӯ хоҳад гузошт қадамҳо.