Забур 81:1 Барои Худои қуввати мо бо овози баланд суруд бихонед: барои Худои Худо садои шодӣ кунед Яъқуб. Забур 81:2 Забур бигир, ва ба ин ҷо биёр, ки барфи форам бо забур. 81:3 Дар моҳи нав, дар вақти муқарраршуда, дар рӯи мо карнайро навозед. рузи ид. 81:4 Зеро ки ин қонун барои Исроил ва қонуни Худои Яъқуб буд. 81|5|Инро дар Юсуф муқаррар кард, то шаҳодате шавад, вақте ки аз дарё берун рафт. сарзамини Миср: дар он ҷо забоне шунидам, ки нафаҳмидам. 81:6 Китфи ӯро аз бори гарон дур кардам, дастонаш раҳо шуданд дегхо. 81:7 Ту дар ранҷ даъват кардӣ, ва ман туро раҳонидам. Ман ба шумо дар ҷавоб гуфтам макони ниҳони раъд: Ман туро дар обҳои Мерибо озмудам. Села. 81:8 Гӯш кун, эй қавми ман, ва ман бар ту шаҳодат диҳам: эй Исроил, агар бихоҳӣ ба ман гӯш диҳед; 81:9 Дар ту худои бегонае нахоҳад буд. ва ҳеҷ касро парастиш накун худои аҷиб. 81:10 Ман Худованд Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср берун овард; даҳони туро васеъ кун, ва ман онро пур мекунам. 81:11 Аммо қавми Ман ба овози ман гӯш надоданд; ва Исроил ҳеҷ яке аз онҳо намехост ман. 81:12 Пас, Ман онҳоро ба ҳавасҳои дилашон додам, ва онҳо ба ҳаваси худ рафтор карданд. маслиҳатҳои худ. 81:13 Кошки қавми Ман ба ман гӯш медоданд, ва Исроил ба ман дохил мешуд роҳҳо! 81:14 Ба зудӣ душманонашонро мутеъ мекардам ва дастамро бар зидди онҳо мегардондам душманони онхо. 81:15 Нафратоварони Худованд бояд ба Ӯ итоат мекарданд, аммо замони онҳо бояд то абад тоқат мекард. 81:16 Ӯ бояд онҳоро низ аз беҳтарин гандум сер мекард: ва бо асал аз санг, агар ман туро қонеъ мекардам.