Забур
81:1 Барои Худои қуввати мо бо овози баланд суруд бихонед: барои Худои Худо садои шодӣ кунед
Яъқуб.
Забур 81:2 Забур бигир, ва ба ин ҷо биёр, ки барфи форам бо
забур.
81:3 Дар моҳи нав, дар вақти муқарраршуда, дар рӯи мо карнайро навозед.
рузи ид.
81:4 Зеро ки ин қонун барои Исроил ва қонуни Худои Яъқуб буд.
81|5|Инро дар Юсуф муқаррар кард, то шаҳодате шавад, вақте ки аз дарё берун рафт.
сарзамини Миср: дар он ҷо забоне шунидам, ки нафаҳмидам.
81:6 Китфи ӯро аз бори гарон дур кардам, дастонаш раҳо шуданд
дегхо.
81:7 Ту дар ранҷ даъват кардӣ, ва ман туро раҳонидам. Ман ба шумо дар ҷавоб гуфтам
макони ниҳони раъд: Ман туро дар обҳои Мерибо озмудам. Села.
81:8 Гӯш кун, эй қавми ман, ва ман бар ту шаҳодат диҳам: эй Исроил, агар бихоҳӣ
ба ман гӯш диҳед;
81:9 Дар ту худои бегонае нахоҳад буд. ва ҳеҷ касро парастиш накун
худои аҷиб.
81:10 Ман Худованд Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср берун овард;
даҳони туро васеъ кун, ва ман онро пур мекунам.
81:11 Аммо қавми Ман ба овози ман гӯш надоданд; ва Исроил ҳеҷ яке аз онҳо намехост
ман.
81:12 Пас, Ман онҳоро ба ҳавасҳои дилашон додам, ва онҳо ба ҳаваси худ рафтор карданд.
маслиҳатҳои худ.
81:13 Кошки қавми Ман ба ман гӯш медоданд, ва Исроил ба ман дохил мешуд
роҳҳо!
81:14 Ба зудӣ душманонашонро мутеъ мекардам ва дастамро бар зидди онҳо мегардондам
душманони онхо.
81:15 Нафратоварони Худованд бояд ба Ӯ итоат мекарданд, аммо
замони онҳо бояд то абад тоқат мекард.
81:16 Ӯ бояд онҳоро низ аз беҳтарин гандум сер мекард: ва бо
асал аз санг, агар ман туро қонеъ мекардам.