Забур
50:1 Худои тавоно, ҳатто Худованд, сухан ронда, заминро аз он даъват кардааст
тулӯи офтоб то фурӯ рафтани он.
50:2 Аз Сион, камолоти зебоӣ, Худо дурахшид.
50:3 Худои мо хоҳад омад, ва хомӯш нахоҳад монд: оташ хоҳад фурӯ бурд
дар назди ӯ хоҳад буд, ва гирду атрофаш сахт тундбод хоҳад буд.
50:4 Ӯ аз боло ба осмонҳо ва ба замин нидо хоҳад кард, то битавонад
халки худро доварй кунад.
50:5 муқаддасони Маро барои Ман ҷамъ кунед; ки бо онхо ахд бастаанд
ман бо қурбонӣ.
50:6 Ва осмон адолати Ӯро эълон хоҳад кард, зеро ки Худо довар аст
худаш. Села.
50:7 Гӯш кунед, эй қавми ман, ва Ман сухан хоҳам гуфт; Эй Исроил, ва ман шаҳодат медиҳам
бар зидди ту: Ман Худоям, Худои туст».
50:8 Ман туро барои қурбониҳои ту ва қурбониҳои сӯхтании ту танбеҳ нахоҳам дод, то
ҳамеша дар пеши ман буданд.
50:9 Ман аз хонаи ту гӯсфанд нахоҳам гирифт, ва вай аз оғили ту буз намебарад.
50:10 Зеро ки ҳар ҳайвони ваҳшии ҷангал аз они Ман аст, ва чорпоён бар ҳазор
теппахо.
50:11 Ман ҳамаи паррандагони кӯҳистонро медонам, ва ҳайвоноти ваҳшии саҳроро мешиносам
мананд.
50:12 Агар гурусна мебудам, ба ту намегуфтам, зеро ҷаҳон аз они Ман аст ва
пуррагии он.
50:13 Оё гӯшти говҳоро мехӯрам, ё хуни бузҳоро менӯшам?
50:14 Барои Худо шукргузорӣ кунед; ва назрҳои худро ба Ҳаққи Таоло адо кун:
50:15 Ва маро дар рӯзи мусибат бихон: Ман туро ва туро наҷот хоҳам дод
маро ҷалол хоҳад дод.
50:16 Аммо Худо ба шарир мегӯяд: "Чӣ бояд кард, ки Маро эълон кунед.
Шариатҳо, ё ин ки аҳди маро дар даҳони худ бигирӣ?
50:17 Нигоҳ кунед, ки аз насиҳат нафрат доред, ва суханони Маро паси худ мепартоед.
50:18 Вақте ки дуздро дидӣ, бо ӯ розӣ шудӣ ва
шарики зинокорон.
50:19 Ту даҳони худро ба бадӣ медиҳӣ, ва забонат макрро иҳота мекунад.
50:20 Ту нишаста, бар зидди бародари худ сухан мегӯӣ; худатро туҳмат мекунӣ
писари модар.
50:21 Ин корҳоро ту кардаӣ, ва ман хомӯш истодаам; шумо гумон кардед, ки ман
Ӯ комилан ба худат монанд буд; лекин Ман туро танбеҳ хоҳам дод ва муқаррар хоҳам кард
онҳоро ба тартиб дар пеши назари ту.
50:22 Акнун инро бифаҳмед, эй касоне, ки Худоро фаромӯш мекунанд, мабодо шуморо пора-пора накунам ва
ҳеҷ кас намерасонад.
50:23 Ҳар кӣ ҳамду сано гӯяд, Маро ситоиш мекунад, ва ҳар кӣ фармони худро мефармояд
Суҳбати дуруст ман наҷоти Худоро нишон медиҳам.