Масалҳо 31:1 Суханони подшоҳ Лемуил, пешгӯие, ки модараш ба ӯ таълим додааст. 31:2 Чӣ, писарам? ва чӣ писари батни ман? ва чӣ, писари ман назр? 31:3 Қуввати худро ба занон надиҳед, ва роҳҳои худро ба он чизе ки ҳалок мекунад подшоҳон. 31:4 Барои подшоҳон нест, эй Лемуил, барои подшоҳон шароб нӯшидан нест; на барои нӯшокиҳои сахт: 31:5 Мабодо бинӯшанд ва шариатро фаромӯш накунанд ва доварии касеро вайрон накунанд зарардида. 31:6 Ба касе, ки ба ҳалокат омода аст, нӯшокии қавӣ диҳед, ва ба онҳое, ки шаробро бинед ки дилашон вазнин бошад. 31:7 Бигзор вай бинӯшад, ва фақири худро фаромӯш кунад, ва бадбахтии худро дигар ба ёд наорад. 31:8 Даҳони худро барои гунгон дар роҳи ҳамаи онҳое ки таъин шудаанд, кушо харобй. 31:9 Даҳонатро кушо, ба таври одилона доварӣ кун ва дар ҳаққи мискинон ва ниёзманд. 31:10 Кӣ метавонад зани солеҳро ёбад? зеро нархи вай аз ёқут хеле болотар аст. 31:11 Дили шавҳараш ба вай эътимод дорад, то ки ӯ дошта бошад талоқ лозим нест. 31:12 Вай дар тӯли умри худ ба ӯ некӣ мекунад, на бадӣ. 31:13 Вай пашм ва зағир меҷӯяд, ва бо ихтиёри дастони худ кор мекунад. 31:14 Вай мисли киштиҳои тоҷирон аст; хурокашро аз дур меорад. 31:15 Вай ҳанӯз шаб бархоста, ба хонадони худ хӯрок медиҳад, ва насибе ба канизони худ. 31:16 Вай киштзорро дида, онро мехарад: бо самараи дастони худ токзор буньёд мекунад. 31:17 Вай камарҳои худро бо қувват баста, ва бозуҳояшро мустаҳкам мекунад. 31:18 Вай фаҳмид, ки моли вай хуб аст: шамъаш хомӯш намешавад шаб. 31:19 Вай дастҳои худро ба шпиндель мегузорад, ва дастҳояшро нигоҳ медорад. 31:20 Вай дасти худро ба мискинон дароз мекунад; бале, вай ба вай мерасад даст ба ниёзмандон. 31:21 Вай аз барф барои хонаводааш наметарсад: барои тамоми аҳли байташ либоси арғувонӣ доранд. 31:22 Вай барои худ рӯйпӯшҳои гобелен месозад; либосаш абрешим ва арғувон. 31:23 Шавҳари вай дар назди дарвозаҳо маълум аст, вақте ки ӯ дар миёни пирон нишастааст замин. 31:24 Вай катони маҳин дӯхта, онро мефурӯшад; ва камарбандҳоро ба савдогар. 31:25 Қувват ва шараф либоси вай аст; ва вай дар вақташ шод хоҳад шуд биёед. 31:26 Вай даҳони худро бо ҳикмат мекушояд; ва дар забони вай қонун аст меҳрубонӣ. 31:27 Вай ба роҳҳои хонаи худ нигоҳ мекунад, ва нон намехӯрад аз бекорй. 31:28 Фарзандони вай бархоста, ӯро муборак хонданд; шавҳараш низ, ва ӯ вайро таъриф мекунад. 31:29 Духтарони зиёде корҳои нек кардаанд, вале Ту аз ҳама бартарӣ дорӣ. 31:30 Неъмат макр аст, ва зебоӣ беҳуда аст, аммо зане ки аз тарс аст Худовандо, вай ҳамду сано хоҳад шуд. 31:31 Аз самараи дастҳояш ба вай бидеҳ; ва бигзор корҳои худаш ӯро ситоиш кунанд дарвозахо.