Масалҳо
31:1 Суханони подшоҳ Лемуил, пешгӯие, ки модараш ба ӯ таълим додааст.
31:2 Чӣ, писарам? ва чӣ писари батни ман? ва чӣ, писари ман
назр?
31:3 Қуввати худро ба занон надиҳед, ва роҳҳои худро ба он чизе ки ҳалок мекунад
подшоҳон.
31:4 Барои подшоҳон нест, эй Лемуил, барои подшоҳон шароб нӯшидан нест; на
барои нӯшокиҳои сахт:
31:5 Мабодо бинӯшанд ва шариатро фаромӯш накунанд ва доварии касеро вайрон накунанд
зарардида.
31:6 Ба касе, ки ба ҳалокат омода аст, нӯшокии қавӣ диҳед, ва ба онҳое, ки шаробро бинед
ки дилашон вазнин бошад.
31:7 Бигзор вай бинӯшад, ва фақири худро фаромӯш кунад, ва бадбахтии худро дигар ба ёд наорад.
31:8 Даҳони худро барои гунгон дар роҳи ҳамаи онҳое ки таъин шудаанд, кушо
харобй.
31:9 Даҳонатро кушо, ба таври одилона доварӣ кун ва дар ҳаққи мискинон ва
ниёзманд.
31:10 Кӣ метавонад зани солеҳро ёбад? зеро нархи вай аз ёқут хеле болотар аст.
31:11 Дили шавҳараш ба вай эътимод дорад, то ки ӯ дошта бошад
талоқ лозим нест.
31:12 Вай дар тӯли умри худ ба ӯ некӣ мекунад, на бадӣ.
31:13 Вай пашм ва зағир меҷӯяд, ва бо ихтиёри дастони худ кор мекунад.
31:14 Вай мисли киштиҳои тоҷирон аст; хурокашро аз дур меорад.
31:15 Вай ҳанӯз шаб бархоста, ба хонадони худ хӯрок медиҳад,
ва насибе ба канизони худ.
31:16 Вай киштзорро дида, онро мехарад: бо самараи дастони худ
токзор буньёд мекунад.
31:17 Вай камарҳои худро бо қувват баста, ва бозуҳояшро мустаҳкам мекунад.
31:18 Вай фаҳмид, ки моли вай хуб аст: шамъаш хомӯш намешавад
шаб.
31:19 Вай дастҳои худро ба шпиндель мегузорад, ва дастҳояшро нигоҳ медорад.
31:20 Вай дасти худро ба мискинон дароз мекунад; бале, вай ба вай мерасад
даст ба ниёзмандон.
31:21 Вай аз барф барои хонаводааш наметарсад: барои тамоми аҳли байташ
либоси арғувонӣ доранд.
31:22 Вай барои худ рӯйпӯшҳои гобелен месозад; либосаш абрешим ва
арғувон.
31:23 Шавҳари вай дар назди дарвозаҳо маълум аст, вақте ки ӯ дар миёни пирон нишастааст
замин.
31:24 Вай катони маҳин дӯхта, онро мефурӯшад; ва камарбандҳоро ба
савдогар.
31:25 Қувват ва шараф либоси вай аст; ва вай дар вақташ шод хоҳад шуд
биёед.
31:26 Вай даҳони худро бо ҳикмат мекушояд; ва дар забони вай қонун аст
меҳрубонӣ.
31:27 Вай ба роҳҳои хонаи худ нигоҳ мекунад, ва нон намехӯрад
аз бекорй.
31:28 Фарзандони вай бархоста, ӯро муборак хонданд; шавҳараш низ, ва ӯ
вайро таъриф мекунад.
31:29 Духтарони зиёде корҳои нек кардаанд, вале Ту аз ҳама бартарӣ дорӣ.
31:30 Неъмат макр аст, ва зебоӣ беҳуда аст, аммо зане ки аз тарс аст
Худовандо, вай ҳамду сано хоҳад шуд.
31:31 Аз самараи дастҳояш ба вай бидеҳ; ва бигзор корҳои худаш ӯро ситоиш кунанд
дарвозахо.