Масалҳо 26:1 Ҳамчун барф дар тобистон ва чун борон дар дарав, ончунон иззат ба назар намерасад аблаҳ. 26:2 Мисли паррандае, ки саргардон аст, мисли фурӯ меравад, ки дар парвоз аст, лаънат низ бесабаб намеояд. 26:3 Барои асп қамчин, барои хар ҷилав ва барои аблаҳ асо баргашт. 26:4 Ба аблаҳ мувофиқи аблаҳиаш ҷавоб надиҳед, то шумо низ мисли вай. 26:5 Ба аблаҳ мувофиқи аблаҳиаш ҷавоб деҳ, мабодо дар худ хирадманд бошад. ғурур. 26:6 Ҳар кӣ бо дасти аблаҳ паём мефиристад, пойҳояшро мебурад, ва зиён менӯшад. 26:7 Пойҳои ланг баробар нест: масал дар даҳони ланг ҳамин тавр аст аблаҳон. 26:8 Чӣ тавре ки касе, ки сангро дар фалаҳо мебандад, ҳамон гуна аст касе ки сангро эҳтиром мекунад аблаҳ. 26:9 Чӣ тавре ки хор ба дасти майзада мебарояд, масал дар даҳони аблаҳон. 26:10 Худои бузург, ки ҳама чизро офаридааст, ҳам ба нодон подош медиҳад ва ҳам таҷовузкоронро мукофот медиҳад. 26:11 Чӣ тавре ки саг ба қайи худ бармегардад, ончунон нодон ба беақлии худ бармегардад. 26:12 Оё мебинӣ, ки одами хирадманд дар ғурури худ? ба беақл умед бештар аст аз у. 26:13 Одами танбал мегӯяд: «Дар роҳ шер ҳаст; шер дар кучахо. 26:14 Чӣ тавре ки дар бар болгаҳои ӯ бармегардад, танбал дар бистари ӯ. 26:15 Данғал дасти худро дар синаи худ пинҳон мекунад; овардани онро ғамгин мекунад боз ба дахонаш. 26:16 Танбал дар ғурури худ донотар аст аз ҳафт мард, ки сабабе. 26:17 Ҳар кӣ аз он ҷо мегузарад ва ба низоъе, ки аз они ӯ нест, дахолат мекунад, мисли касе, ки сагро аз гӯшаш мегирад. 26:18 Мисли девонае, ки оташ, тир ва марг мепартояд, 26:19 Ҳамин тавр аст марде, ки ёри худро фиреб дода, мегӯяд: "Оё ман дар варзиш? 26:20 Дар ҷое, ки ҳезум нест, оташ дар он ҷо хомӯш мешавад, ва дар ҷое ки ҳезум нест гуфторгӯй, низоъ қатъ мешавад. 26:21 Чунон ки ангиштҳо барои сӯзондан ва ҳезум барои оташ аст; марди баҳсталаб низ чунин аст ба оташ задани низоъ. 26:22 Суханони гӯё ҳамчун захм аст, ва онҳо ба дарун фурӯ меравад қисмҳои дарунии шикам. 26:23 Лабҳои сӯзон ва дили шарир мисли кӯзаест, ки бо нуқра пӯшида шудааст ғафс. 26:24 Касе, ки нафрат дорад, бо лабони худ пароканда мешавад ва дар дарун макр меафканад. ӯ; 26:25 Вақте ки ӯ сухани одилона гӯяд, ба ӯ бовар накунед, зеро ки ҳафт чизи зишт вуҷуд дорад дар дилаш. 26:26 Касе, ки нафраташ бо макр пӯшонида шудааст, шарораташ дар пеши назари ӯ ошкор хоҳад шуд. тамоми ҷамъомад. 26:27 Ҳар кӣ чоҳ кофта, дар он меафтад; ва ҳар кӣ санг меғелонад, бар ӯ бармегардад. 26:28 Забони дурӯғгӯ аз мубталоён нафрат дорад; ва хушомадгӯӣ даҳон хароб мекунад.