Масалҳо
26:1 Ҳамчун барф дар тобистон ва чун борон дар дарав, ончунон иззат ба назар намерасад
аблаҳ.
26:2 Мисли паррандае, ки саргардон аст, мисли фурӯ меравад, ки дар парвоз аст, лаънат низ
бесабаб намеояд.
26:3 Барои асп қамчин, барои хар ҷилав ва барои аблаҳ асо
баргашт.
26:4 Ба аблаҳ мувофиқи аблаҳиаш ҷавоб надиҳед, то шумо низ мисли
вай.
26:5 Ба аблаҳ мувофиқи аблаҳиаш ҷавоб деҳ, мабодо дар худ хирадманд бошад.
ғурур.
26:6 Ҳар кӣ бо дасти аблаҳ паём мефиристад, пойҳояшро мебурад,
ва зиён менӯшад.
26:7 Пойҳои ланг баробар нест: масал дар даҳони ланг ҳамин тавр аст
аблаҳон.
26:8 Чӣ тавре ки касе, ки сангро дар фалаҳо мебандад, ҳамон гуна аст касе ки сангро эҳтиром мекунад
аблаҳ.
26:9 Чӣ тавре ки хор ба дасти майзада мебарояд, масал дар
даҳони аблаҳон.
26:10 Худои бузург, ки ҳама чизро офаридааст, ҳам ба нодон подош медиҳад ва ҳам
таҷовузкоронро мукофот медиҳад.
26:11 Чӣ тавре ки саг ба қайи худ бармегардад, ончунон нодон ба беақлии худ бармегардад.
26:12 Оё мебинӣ, ки одами хирадманд дар ғурури худ? ба беақл умед бештар аст
аз у.
26:13 Одами танбал мегӯяд: «Дар роҳ шер ҳаст; шер дар
кучахо.
26:14 Чӣ тавре ки дар бар болгаҳои ӯ бармегардад, танбал дар бистари ӯ.
26:15 Данғал дасти худро дар синаи худ пинҳон мекунад; овардани онро ғамгин мекунад
боз ба дахонаш.
26:16 Танбал дар ғурури худ донотар аст аз ҳафт мард, ки
сабабе.
26:17 Ҳар кӣ аз он ҷо мегузарад ва ба низоъе, ки аз они ӯ нест, дахолат мекунад,
мисли касе, ки сагро аз гӯшаш мегирад.
26:18 Мисли девонае, ки оташ, тир ва марг мепартояд,
26:19 Ҳамин тавр аст марде, ки ёри худро фиреб дода, мегӯяд: "Оё ман дар
варзиш?
26:20 Дар ҷое, ки ҳезум нест, оташ дар он ҷо хомӯш мешавад, ва дар ҷое ки ҳезум нест
гуфторгӯй, низоъ қатъ мешавад.
26:21 Чунон ки ангиштҳо барои сӯзондан ва ҳезум барои оташ аст; марди баҳсталаб низ чунин аст
ба оташ задани низоъ.
26:22 Суханони гӯё ҳамчун захм аст, ва онҳо ба дарун фурӯ меравад
қисмҳои дарунии шикам.
26:23 Лабҳои сӯзон ва дили шарир мисли кӯзаест, ки бо нуқра пӯшида шудааст
ғафс.
26:24 Касе, ки нафрат дорад, бо лабони худ пароканда мешавад ва дар дарун макр меафканад.
ӯ;
26:25 Вақте ки ӯ сухани одилона гӯяд, ба ӯ бовар накунед, зеро ки ҳафт чизи зишт вуҷуд дорад
дар дилаш.
26:26 Касе, ки нафраташ бо макр пӯшонида шудааст, шарораташ дар пеши назари ӯ ошкор хоҳад шуд.
тамоми ҷамъомад.
26:27 Ҳар кӣ чоҳ кофта, дар он меафтад; ва ҳар кӣ санг меғелонад,
бар ӯ бармегардад.
26:28 Забони дурӯғгӯ аз мубталоён нафрат дорад; ва хушомадгӯӣ
даҳон хароб мекунад.