Масалҳо 7:1 Писари ман, суханони Маро риоят кун, ва аҳкоми Маро бо ту бигӯй. 7:2 Аҳкоми Маро риоя кунед ва зиндагӣ кунед; ва шариати Ман мисли гавҳараки чашми туст. 7:3 Онҳоро бар ангуштони худ бибанд, бар суфраи дили худ бинавис. 7:4 Ба ҳикмат бигӯ: «Ту хоҳари ман ҳастӣ; ва фаҳмиши Худро даъват кун хешовандӣ: 7:5 То ки туро аз зани бегона, ки аз зани бегона нигоҳ доранд бо суханони худ хушомад мезад. 7:6 Зеро ки дар назди тирезаи хонаи худ ман аз тирезаи худ назар андохтам, 7:7 Ва дидам, ки дар миёни оддӣ, Ман дар байни ҷавонон, як ҷавоне дидам одами бефаҳм, 7:8 Аз кӯчае, ки дар наздикии кунҷи вай мегузарад; ва ӯ ба сӯи вай рафт хона, 7:9 Дар торикӣ, дар шом, дар шаби сиёҳ ва торик: 7:10 Ва инак, зане бо либоси фоҳишае вохӯрд, ва нозукии дил. 7:11 (Вай баланд ва якрав аст; пойҳояш дар хонаи вай намемонанд; 7:12 Вай ҳоло дар берун аст, ҳоло дар кӯчаҳо ва дар ҳама камин аст кунҷ.) 7:13 Пас вайро дастгир карда, бӯсид, ва бо чеҳраи нафратовар гуфт ӯ, 7:14 Ман бо худ қурбониҳои осоиштагӣ дорам; ин рӯз қасамро адо кардам. 7:15 Бинобар ин ман ба пешвози ту омадаам, то ки рӯи туро биҷӯям, ва ман туро ёфтаанд. 7:16 Ман бистари ман бо рӯйпӯшҳои гобелен, бо корҳои кандакорӣ, бо катони зебои Миср. 7:17 Ман бистари худро бо мур, алоэ ва дорчин хушбӯй кардам. 7:18 Биёед, то саҳар аз муҳаббати худ сер шавем: тасаллӣ диҳем худамон бо мухаббат. 7:19 Зеро ки некӯкор дар хона нест, вай ба сафари дур рафтааст. 7:20 Ӯ як халта пулро бо худ гирифта, рӯзона ба хона бармегардад таъин шудааст. 7:21 Бо сухани одилонаи худ вайро бо хушомадгӯӣ ба таслим намуд аз лабонаш ӯро маҷбур кард. 7:22 Ӯ дарҳол аз ақиби вай меравад, мисли гов ба забҳ меравад, ё мисли гов беақл ба ислоҳи захираҳо; 7:23 То он даме ки тир ба ҷигараш афтад; чунон ки парранда ба дом мешитобад, ва намедонад, ки ин барои ҷони ӯ аст. 7:24 Пас, акнун, эй фарзандон, ба ман гӯш диҳед, ва ба суханони Ӯ гӯш диҳед даҳони ман. 7:25 Бигзор дили ту ба роҳҳои вай кам нагардад, дар роҳҳои вай гумроҳ нашав. 7:26 Зеро ки вай бисьёр захмиёнро сарнагун кардааст; бале, мардони бисьёре қавӣ буданд аз ҷониби вай кушта шуд. 7:27 Хонаи вай роҳи дӯзах аст, ки ба утоқҳои марг поён меравад.