Масалҳо
7:1 Писари ман, суханони Маро риоят кун, ва аҳкоми Маро бо ту бигӯй.
7:2 Аҳкоми Маро риоя кунед ва зиндагӣ кунед; ва шариати Ман мисли гавҳараки чашми туст.
7:3 Онҳоро бар ангуштони худ бибанд, бар суфраи дили худ бинавис.
7:4 Ба ҳикмат бигӯ: «Ту хоҳари ман ҳастӣ; ва фаҳмиши Худро даъват кун
хешовандӣ:
7:5 То ки туро аз зани бегона, ки аз зани бегона нигоҳ доранд
бо суханони худ хушомад мезад.
7:6 Зеро ки дар назди тирезаи хонаи худ ман аз тирезаи худ назар андохтам,
7:7 Ва дидам, ки дар миёни оддӣ, Ман дар байни ҷавонон, як ҷавоне дидам
одами бефаҳм,
7:8 Аз кӯчае, ки дар наздикии кунҷи вай мегузарад; ва ӯ ба сӯи вай рафт
хона,
7:9 Дар торикӣ, дар шом, дар шаби сиёҳ ва торик:
7:10 Ва инак, зане бо либоси фоҳишае вохӯрд, ва
нозукии дил.
7:11 (Вай баланд ва якрав аст; пойҳояш дар хонаи вай намемонанд;
7:12 Вай ҳоло дар берун аст, ҳоло дар кӯчаҳо ва дар ҳама камин аст
кунҷ.)
7:13 Пас вайро дастгир карда, бӯсид, ва бо чеҳраи нафратовар гуфт
ӯ,
7:14 Ман бо худ қурбониҳои осоиштагӣ дорам; ин рӯз қасамро адо кардам.
7:15 Бинобар ин ман ба пешвози ту омадаам, то ки рӯи туро биҷӯям, ва ман
туро ёфтаанд.
7:16 Ман бистари ман бо рӯйпӯшҳои гобелен, бо корҳои кандакорӣ, бо
катони зебои Миср.
7:17 Ман бистари худро бо мур, алоэ ва дорчин хушбӯй кардам.
7:18 Биёед, то саҳар аз муҳаббати худ сер шавем: тасаллӣ диҳем
худамон бо мухаббат.
7:19 Зеро ки некӯкор дар хона нест, вай ба сафари дур рафтааст.
7:20 Ӯ як халта пулро бо худ гирифта, рӯзона ба хона бармегардад
таъин шудааст.
7:21 Бо сухани одилонаи худ вайро бо хушомадгӯӣ ба таслим намуд
аз лабонаш ӯро маҷбур кард.
7:22 Ӯ дарҳол аз ақиби вай меравад, мисли гов ба забҳ меравад, ё мисли гов
беақл ба ислоҳи захираҳо;
7:23 То он даме ки тир ба ҷигараш афтад; чунон ки парранда ба дом мешитобад,
ва намедонад, ки ин барои ҷони ӯ аст.
7:24 Пас, акнун, эй фарзандон, ба ман гӯш диҳед, ва ба суханони Ӯ гӯш диҳед
даҳони ман.
7:25 Бигзор дили ту ба роҳҳои вай кам нагардад, дар роҳҳои вай гумроҳ нашав.
7:26 Зеро ки вай бисьёр захмиёнро сарнагун кардааст; бале, мардони бисьёре қавӣ буданд
аз ҷониби вай кушта шуд.
7:27 Хонаи вай роҳи дӯзах аст, ки ба утоқҳои марг поён меравад.