Рақамҳо 32:1 Ва банӣ-Реубен ва банӣ-Ҷод хеле бузург буданд чорвои бисьёр, ва чун замини Ёзер ва заминро диданд Ҷилъод, ки инак, он макони чорпоён буд; 32:2 Банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен омада, бо онҳо сухан ронданд Мусо ва ба Элъозори коҳин ва ба мириёни халқҳо ҷамъомад, мегӯянд, 32:3 Атарот, ва Дибӯн, ва Ёзер, ва Нимро, ва Ҳешбон, ва Элеале, ва Шабам ва Набӯ ва Бион, 32:4 Ҳатто кишвареро, ки Худованд дар пеши ҷамоати Исроил зада буд, замини чорпоён аст, ва бандагони ту чорпо доранд; 32:5 Бинобар ин, онҳо гуфтанд: «Агар мо дар назари Ту файз ёфта бошем, бигзор ин замин ба бандагони худ ба мулки худ дода шав, ва моро барнагардон». Иордания. 32:6 Ва Мусо ба банӣ-Ҷод ва ба банӣ-Реубен гуфт: Оё бародарони шумо ба ҷанг мераванд ва шумо дар ин ҷо менишинед? 32:7 Ва аз ин рӯ дили банӣ-Исроилро ноумед кунед ба замине ки Худованд ба онҳо додааст, меравед? 32:8 Ҳамин тавр падарони шумо, вақте ки ман онҳоро аз Қодешбарнеа фиристодам, то бубинанд замин. 32:9 Зеро, вақте ки онҳо ба водии Эшкӯл баромаданд, ва заминро диданд, онҳо дили банӣ-Исроилро дилсард кард, ки нараванд ба замине ки Худованд ба онҳо дода буд. 32:10 Ва ғазаби Худованд дар ҳамон вақт аланга зад, ва ӯ қасам хӯрда, гуфт: 32:11 Албатта, ҳеҷ яке аз мардоне, ки аз Миср берун омада, аз бистсола ва ба боло, заминеро, ки ба Иброҳим, ба Исҳоқ қасам хӯрдам, хоҳам дид, ва ба Яъқуб; зеро онҳо ба ман комилан пайравӣ накардаанд: 32:12 Наҷот Колеб ибни Йефуннеи кенезӣ ва Еҳушаъ ибни Нун. зеро ки онҳо комилан ба Худованд пайравӣ кардаанд. 32:13 Ва хашми Худованд бар зидди Исроил аланга зад, ва Ӯ онҳоро саргардон кард дар биёбон чиҳил сол, то тамоми насл, ки кардааст дар назари Худованд бад буд, нобуд шуд. 32:14 Ва инак, шумо ба ҷои падарони худ эҳьё шудаед, ба андозаи зиёд одамони гунаҳкор, то ки хашми шадиди Худовандро нисбати Исроил боз ҳам афзун кунанд. 32:15 Зеро, агар шумо аз ақиби Ӯ рӯй гардонед, Ӯ боз онҳоро дар ҳошия мегузорад биёбон; ва шумо тамоми ин қавмро несту нобуд хоҳед кард. 32:16 Ва ба ӯ наздик шуда, гуфтанд: «Мо дар ин ҷо оғилҳо месозем». чорвои мо ва шаҳрҳо барои кӯдакони мо: Юҳанно 32:17 Вале мо худамон бо омодагӣ ба пеши банӣ-Исроил меравем, то даме ки онҳоро ба ҷои худ наоварем, ва фарзандони мо хоҳанд буд аз сабаби сокинони он замин дар шаҳрҳои девордор сокин шаванд. 32:18 Мо ба хонаҳои худ барнамегардем, то даме ки банӣ-Исроил бимонанд ҳар кас мероси худро мерос гирифт. 32:19 Зеро ки мо бо онҳо дар он тарафи Ӯрдун ё дар он тараф мерос нахоҳем дошт; зеро ки мероси мо дар ин тарафи Урдун ба тарафи шарқ ба дасти мо афтод. 32:20 Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар шумо ин корро хоҳед кард, агар мусаллаҳ шавед». ба ҳузури Худованд ба ҷанг, Подшоҳон 32:21 Ва ҳамаи шумо мусаллаҳ бо дарёи Ӯрдун ба ҳузури Худованд меравед, то даме ки Ӯ дорад душманони худро аз пеши худ ронда, 32:22 Ва замин ба ҳузури Худованд мутеъ шавад, ва пас аз он шумо бармегардед, ва пеши Худованд ва дар пеши Исроил бегуноҳ бошед; ва ин замин хоҳад буд мулки худ дар ҳузури Худованд бошед. 32:23 Аммо агар шумо ин корро накунед, инак, шумо пеши Худованд гуноҳ кардаед, ва боварӣ ҳосил кунед, ки гуноҳатон шуморо ошкор хоҳад кард. 32:24 Барои фарзандони худ шаҳрҳо ва барои гӯсфандони худ оғилҳо созед; ва кунед он чи аз даҳони ту баромадааст. 32:25 Ва банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен ба Мусо сухан ронданд, гуфт: «Бандагони ту ончунон ки оғоям амр мекунад, амал хоҳанд кард». 32:26 Кӯдакони мо, занони мо, гӯсфандони мо ва тамоми чорпоёни мо хоҳанд буд он ҷо дар шаҳрҳои Ҷилъод: 32:27 Аммо бандагони ту хоҳанд гузашт, ҳар кас, ки барои ҷанг мусаллаҳ аст, аз пеши Худованд ба ҷанг, чунон ки оғои ман мегӯяд. 32:28 Ва Мусо дар бораи онҳо Элъозори коҳин ва Еҳушаъро амр фармуд писари Нун ва падарони калони сибтҳои банӣ‐ Исроил: 32:29 Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар банӣ-Ҷод ва банӣ-Ҷод бошад». Реубен бо ту аз Урдун убур хоҳад кард, ки ҳар кас барои ҷанг мусаллаҳ аст Худованд ва замин пеши шумо мутеъ хоҳад шуд; он гоҳ бидиҳед замини Ҷилъодро барои тасарруф ба онҳо; 32:30 Аммо агар онҳо бо шумо бо силоҳ нагузаранд, онҳо хоҳанд дошт молу мулки байни шумо дар замини Канъон. 32:31 Ва банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен дар ҷавоб гуфтанд: «Чун». Худованд ба бандагони ту гуфтааст, мо низ ҳамин тавр мекунем». 32:32 Мо ба ҳузури Худованд мусаллаҳ шуда, ба замини Канъон мегузарем моликияти мероси мо дар ин тарафи Урдун шояд аз они мо бошад. 32:33 Ва Мусо ба онҳо дод, ҳатто ба банӣ-Ҷод ва ба писарони Реубен ва ба нисфи сибти Менашше ибни У Юсуф, подшоҳии Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ва подшоҳии Оҷ подшоҳи Бошон, замин, бо шаҳрҳои он дар соҳилҳо шахрхои мамлакат гирду атрофи он. 32:34 Ва банӣ‐Ҷод Дибӯн ва Атарот ва Ароэрро бино карданд, 32:35 Ва Атрот, Шӯфон ва Ёазир ва Юҷбеҳо, 32:36 Ва Байт-Нимро ва Байт-Ҳорон, шаҳрҳои девордор, ва оғилҳо барои гӯсфандон. 32:37 Ва банӣ-Реубен Ҳешбӯн ва Элеале ва Қирятаймро бино карданд, 32:38 Ва Набӯ, ва Баалмиъӯн, (номи онҳо иваз карда мешавад) ва Шибмо; ва ба шаҳрҳое, ки сохтанд, дигар номҳо доданд. 32:39 Ва банӣ-Мокир ибни Менашше ба Ҷилъод рафта, гирифтанд ва амӯриёнро, ки дар он буд, тасарруф карданд. 32:40 Ва Мусо Ҷилъодро ба Мокир ибни Менашше дод; ва сукунат кард дар он. 32:41 Ва Ёир ибни Менашше рафта, шаҳрҳои хурди онро забт кард, ва онҳоро Ҳавотҷаир номид. 32:42 Ва Нобаҳ рафта, Кенот ва деҳоти онро гирифт, ва онро хонд Нобах, ба номи худаш.