Рақамҳо
32:1 Ва банӣ-Реубен ва банӣ-Ҷод хеле бузург буданд
чорвои бисьёр, ва чун замини Ёзер ва заминро диданд
Ҷилъод, ки инак, он макони чорпоён буд;
32:2 Банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен омада, бо онҳо сухан ронданд
Мусо ва ба Элъозори коҳин ва ба мириёни халқҳо
ҷамъомад, мегӯянд,
32:3 Атарот, ва Дибӯн, ва Ёзер, ва Нимро, ва Ҳешбон, ва Элеале, ва
Шабам ва Набӯ ва Бион,
32:4 Ҳатто кишвареро, ки Худованд дар пеши ҷамоати Исроил зада буд,
замини чорпоён аст, ва бандагони ту чорпо доранд;
32:5 Бинобар ин, онҳо гуфтанд: «Агар мо дар назари Ту файз ёфта бошем, бигзор ин замин
ба бандагони худ ба мулки худ дода шав, ва моро барнагардон».
Иордания.
32:6 Ва Мусо ба банӣ-Ҷод ва ба банӣ-Реубен гуфт:
Оё бародарони шумо ба ҷанг мераванд ва шумо дар ин ҷо менишинед?
32:7 Ва аз ин рӯ дили банӣ-Исроилро ноумед кунед
ба замине ки Худованд ба онҳо додааст, меравед?
32:8 Ҳамин тавр падарони шумо, вақте ки ман онҳоро аз Қодешбарнеа фиристодам, то бубинанд
замин.
32:9 Зеро, вақте ки онҳо ба водии Эшкӯл баромаданд, ва заминро диданд, онҳо
дили банӣ-Исроилро дилсард кард, ки нараванд
ба замине ки Худованд ба онҳо дода буд.
32:10 Ва ғазаби Худованд дар ҳамон вақт аланга зад, ва ӯ қасам хӯрда, гуфт:
32:11 Албатта, ҳеҷ яке аз мардоне, ки аз Миср берун омада, аз бистсола
ва ба боло, заминеро, ки ба Иброҳим, ба Исҳоқ қасам хӯрдам, хоҳам дид,
ва ба Яъқуб; зеро онҳо ба ман комилан пайравӣ накардаанд:
32:12 Наҷот Колеб ибни Йефуннеи кенезӣ ва Еҳушаъ ибни Нун.
зеро ки онҳо комилан ба Худованд пайравӣ кардаанд.
32:13 Ва хашми Худованд бар зидди Исроил аланга зад, ва Ӯ онҳоро саргардон кард
дар биёбон чиҳил сол, то тамоми насл, ки кардааст
дар назари Худованд бад буд, нобуд шуд.
32:14 Ва инак, шумо ба ҷои падарони худ эҳьё шудаед, ба андозаи зиёд
одамони гунаҳкор, то ки хашми шадиди Худовандро нисбати Исроил боз ҳам афзун кунанд.
32:15 Зеро, агар шумо аз ақиби Ӯ рӯй гардонед, Ӯ боз онҳоро дар ҳошия мегузорад
биёбон; ва шумо тамоми ин қавмро несту нобуд хоҳед кард.
32:16 Ва ба ӯ наздик шуда, гуфтанд: «Мо дар ин ҷо оғилҳо месозем».
чорвои мо ва шаҳрҳо барои кӯдакони мо:
Юҳанно 32:17 Вале мо худамон бо омодагӣ ба пеши банӣ-Исроил меравем,
то даме ки онҳоро ба ҷои худ наоварем, ва фарзандони мо хоҳанд буд
аз сабаби сокинони он замин дар шаҳрҳои девордор сокин шаванд.
32:18 Мо ба хонаҳои худ барнамегардем, то даме ки банӣ-Исроил бимонанд
ҳар кас мероси худро мерос гирифт.
32:19 Зеро ки мо бо онҳо дар он тарафи Ӯрдун ё дар он тараф мерос нахоҳем дошт;
зеро ки мероси мо дар ин тарафи Урдун ба тарафи шарқ ба дасти мо афтод.
32:20 Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар шумо ин корро хоҳед кард, агар мусаллаҳ шавед».
ба ҳузури Худованд ба ҷанг,
Подшоҳон 32:21 Ва ҳамаи шумо мусаллаҳ бо дарёи Ӯрдун ба ҳузури Худованд меравед, то даме ки Ӯ дорад
душманони худро аз пеши худ ронда,
32:22 Ва замин ба ҳузури Худованд мутеъ шавад, ва пас аз он шумо бармегардед,
ва пеши Худованд ва дар пеши Исроил бегуноҳ бошед; ва ин замин хоҳад буд
мулки худ дар ҳузури Худованд бошед.
32:23 Аммо агар шумо ин корро накунед, инак, шумо пеши Худованд гуноҳ кардаед, ва
боварӣ ҳосил кунед, ки гуноҳатон шуморо ошкор хоҳад кард.
32:24 Барои фарзандони худ шаҳрҳо ва барои гӯсфандони худ оғилҳо созед; ва кунед
он чи аз даҳони ту баромадааст.
32:25 Ва банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен ба Мусо сухан ронданд,
гуфт: «Бандагони ту ончунон ки оғоям амр мекунад, амал хоҳанд кард».
32:26 Кӯдакони мо, занони мо, гӯсфандони мо ва тамоми чорпоёни мо хоҳанд буд
он ҷо дар шаҳрҳои Ҷилъод:
32:27 Аммо бандагони ту хоҳанд гузашт, ҳар кас, ки барои ҷанг мусаллаҳ аст, аз пеши
Худованд ба ҷанг, чунон ки оғои ман мегӯяд.
32:28 Ва Мусо дар бораи онҳо Элъозори коҳин ва Еҳушаъро амр фармуд
писари Нун ва падарони калони сибтҳои банӣ‐
Исроил:
32:29 Ва Мусо ба онҳо гуфт: «Агар банӣ-Ҷод ва банӣ-Ҷод бошад».
Реубен бо ту аз Урдун убур хоҳад кард, ки ҳар кас барои ҷанг мусаллаҳ аст
Худованд ва замин пеши шумо мутеъ хоҳад шуд; он гоҳ бидиҳед
замини Ҷилъодро барои тасарруф ба онҳо;
32:30 Аммо агар онҳо бо шумо бо силоҳ нагузаранд, онҳо хоҳанд дошт
молу мулки байни шумо дар замини Канъон.
32:31 Ва банӣ-Ҷод ва банӣ-Реубен дар ҷавоб гуфтанд: «Чун».
Худованд ба бандагони ту гуфтааст, мо низ ҳамин тавр мекунем».
32:32 Мо ба ҳузури Худованд мусаллаҳ шуда, ба замини Канъон мегузарем
моликияти мероси мо дар ин тарафи Урдун шояд аз они мо бошад.
32:33 Ва Мусо ба онҳо дод, ҳатто ба банӣ-Ҷод ва ба
писарони Реубен ва ба нисфи сибти Менашше ибни У
Юсуф, подшоҳии Сиҳӯн, подшоҳи амӯриён, ва подшоҳии Оҷ
подшоҳи Бошон, замин, бо шаҳрҳои он дар соҳилҳо
шахрхои мамлакат гирду атрофи он.
32:34 Ва банӣ‐Ҷод Дибӯн ва Атарот ва Ароэрро бино карданд,
32:35 Ва Атрот, Шӯфон ва Ёазир ва Юҷбеҳо,
32:36 Ва Байт-Нимро ва Байт-Ҳорон, шаҳрҳои девордор, ва оғилҳо барои гӯсфандон.
32:37 Ва банӣ-Реубен Ҳешбӯн ва Элеале ва Қирятаймро бино карданд,
32:38 Ва Набӯ, ва Баалмиъӯн, (номи онҳо иваз карда мешавад) ва Шибмо; ва
ба шаҳрҳое, ки сохтанд, дигар номҳо доданд.
32:39 Ва банӣ-Мокир ибни Менашше ба Ҷилъод рафта, гирифтанд
ва амӯриёнро, ки дар он буд, тасарруф карданд.
32:40 Ва Мусо Ҷилъодро ба Мокир ибни Менашше дод; ва сукунат кард
дар он.
32:41 Ва Ёир ибни Менашше рафта, шаҳрҳои хурди онро забт кард, ва
онҳоро Ҳавотҷаир номид.
32:42 Ва Нобаҳ рафта, Кенот ва деҳоти онро гирифт, ва онро хонд
Нобах, ба номи худаш.