Рақамҳо
27:1 Ва духтарони Салофҳод, ибни Ҳефер, писари
Ҷилъод ибни Мокир ибни Менашше аз қабилаҳои
Менашше ибни Юсуф; ва инҳоянд номҳои духтаронаш;
Маҳла, Нӯҳ ва Ҳоғло, ва Милко ва Тирзо.
27:2 Ва онҳо дар ҳузури Мусо ва Элъозори коҳин ва дар пеш истода буданд
мирон ва тамоми ҷамоат назди дари хаймаи муқаддас
ҷамъомад гуфт:
27:3 Падари мо дар биёбон мурд, ва ӯ дар ҳамроҳи онҳо набуд
ки дар баробари Худованд ҷамъ шуданд
Кораҳ; вале дар гуноҳи худ мурд ва писаре надошт.
27:4 Чаро исми падари мо аз миёни хонадони ӯ дур шавад?
зеро ки вай писар надорад? Пас, ба мо дар миёни онҳо мулк деҳ
бародарони падарамон.
27:5 Ва Мусо сабаби онҳоро ба ҳузури Худованд овард.
27:6 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
27:7 Духтарони Салофҳод рост мегӯянд: ба онҳо ҳатман як аҳд хоҳӣ дод
соҳиби мерос дар байни бародарони падарашон; ва ту
мероси падарашон ба онҳо гузарад.
27:8 Ва ту ба банӣ-Исроил сухан гӯй, ки агар касе бимирад,
ва писаре надоред, мероси ӯро ба дасти ӯ гузаронед
духтар.
27:9 Ва агар вай духтар надошта бошад, мероси ӯро ба вай бидиҳед
бародарон.
27:10 Ва агар вай бародар надошта бошад, мероси ӯро ба
бародарони падар.
27:11 Ва агар падараш бародар надошта бошад, мероси вайро бидиҳед
ба хешованди худ, ки дар паҳлӯи ӯ аз хонадони худ аст, ва соҳиби он хоҳад шуд
ва он барои банӣ-Исроил ҳукми доварӣ хоҳад буд,
чунон ки Худованд ба Мусо амр фармуд.
27:12 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ба ин кӯҳи Аборим бирав, ва
заминеро, ки Ман ба банӣ-Исроил додаам, бубинед.
27:13 Ва ҳангоме ки ту онро дидӣ, ту низ назди қавми худ ҷамъ хоҳӣ шуд,
чунон ки бародарат Ҳорун ҷамъ омада буд.
27:14 Зеро ки шумо дар биёбони Зин бар зидди ҳукми Ман исён кардед
ҷанҷоли ҷамоат, то ки маро дар назди об дар пеши назари онҳо тақдис созад
чашмон: он оби Мерибо дар Қодеш дар биёбони Син аст.
27:15 Ва Мусо ба Худованд сухан ронда, гуфт:
27:16 Бигзор Худованд, Худои рӯҳҳои тамоми башар, одамеро бар болои
ҷамъомад,
27:17 Ки метавонад пеш аз онҳо дарояд, ва он ки метавонад пеш аз онҳо дарояд, ва он ки
метавонад онҳоро берун кунад, ва онҳоро дароварад; ки чамъомади
Худованд мисли гӯсфандоне набошад, ки чӯпон надоранд.
27:18 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ту Еҳушаъ ибни Нунро, ки марде буд, бигир.
Рӯҳ кист, ва дасти худро бар ӯ гузор;
27:19 Ва ӯро ба ҳузури Элъозори коҳин ва пеши тамоми ҷамоат гузошт;
ва дар пеши назари онҳо ба ӯ супориш диҳед.
27:20 Ва ту баъзе аз иззати худ бар ӯ гузошта, ки ҳама
ҷамоати банӣ-Исроил метавонанд итоаткор бошанд.
27:21 Ва ӯ ба ҳузури Элъозори коҳин биистад, ки ӯ маслиҳат мепурсад
Ӯро пас аз доварии Урим ба ҳузури Худованд: мувофиқи каломи Ӯ хоҳанд кард
берун рав, ва ҳам ӯ ва ҳам ҳама мувофиқи каломи Ӯ хоҳанд омад
Банӣ-Исроил бо ӯ, ҳатто тамоми ҷамоат.
27:22 Ва Мусо ончунон ки Худованд ба ӯ амр фармуда буд, ба амал овард, ва Еҳушаъро гирифта, ба ҷой гузошт.
ба ҳузури Элъозори коҳин ва дар пеши тамоми ҷамоат:
27:23 Ва ӯ дастҳои худро бар ӯ гузошта, ва ба ӯ супориш дод, чунон ки Худованд
ки бо дасти Мусо амр карда шудааст.