Рақамҳо 27:1 Ва духтарони Салофҳод, ибни Ҳефер, писари Ҷилъод ибни Мокир ибни Менашше аз қабилаҳои Менашше ибни Юсуф; ва инҳоянд номҳои духтаронаш; Маҳла, Нӯҳ ва Ҳоғло, ва Милко ва Тирзо. 27:2 Ва онҳо дар ҳузури Мусо ва Элъозори коҳин ва дар пеш истода буданд мирон ва тамоми ҷамоат назди дари хаймаи муқаддас ҷамъомад гуфт: 27:3 Падари мо дар биёбон мурд, ва ӯ дар ҳамроҳи онҳо набуд ки дар баробари Худованд ҷамъ шуданд Кораҳ; вале дар гуноҳи худ мурд ва писаре надошт. 27:4 Чаро исми падари мо аз миёни хонадони ӯ дур шавад? зеро ки вай писар надорад? Пас, ба мо дар миёни онҳо мулк деҳ бародарони падарамон. 27:5 Ва Мусо сабаби онҳоро ба ҳузури Худованд овард. 27:6 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт: 27:7 Духтарони Салофҳод рост мегӯянд: ба онҳо ҳатман як аҳд хоҳӣ дод соҳиби мерос дар байни бародарони падарашон; ва ту мероси падарашон ба онҳо гузарад. 27:8 Ва ту ба банӣ-Исроил сухан гӯй, ки агар касе бимирад, ва писаре надоред, мероси ӯро ба дасти ӯ гузаронед духтар. 27:9 Ва агар вай духтар надошта бошад, мероси ӯро ба вай бидиҳед бародарон. 27:10 Ва агар вай бародар надошта бошад, мероси ӯро ба бародарони падар. 27:11 Ва агар падараш бародар надошта бошад, мероси вайро бидиҳед ба хешованди худ, ки дар паҳлӯи ӯ аз хонадони худ аст, ва соҳиби он хоҳад шуд ва он барои банӣ-Исроил ҳукми доварӣ хоҳад буд, чунон ки Худованд ба Мусо амр фармуд. 27:12 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ба ин кӯҳи Аборим бирав, ва заминеро, ки Ман ба банӣ-Исроил додаам, бубинед. 27:13 Ва ҳангоме ки ту онро дидӣ, ту низ назди қавми худ ҷамъ хоҳӣ шуд, чунон ки бародарат Ҳорун ҷамъ омада буд. 27:14 Зеро ки шумо дар биёбони Зин бар зидди ҳукми Ман исён кардед ҷанҷоли ҷамоат, то ки маро дар назди об дар пеши назари онҳо тақдис созад чашмон: он оби Мерибо дар Қодеш дар биёбони Син аст. 27:15 Ва Мусо ба Худованд сухан ронда, гуфт: 27:16 Бигзор Худованд, Худои рӯҳҳои тамоми башар, одамеро бар болои ҷамъомад, 27:17 Ки метавонад пеш аз онҳо дарояд, ва он ки метавонад пеш аз онҳо дарояд, ва он ки метавонад онҳоро берун кунад, ва онҳоро дароварад; ки чамъомади Худованд мисли гӯсфандоне набошад, ки чӯпон надоранд. 27:18 Ва Худованд ба Мусо гуфт: «Ту Еҳушаъ ибни Нунро, ки марде буд, бигир. Рӯҳ кист, ва дасти худро бар ӯ гузор; 27:19 Ва ӯро ба ҳузури Элъозори коҳин ва пеши тамоми ҷамоат гузошт; ва дар пеши назари онҳо ба ӯ супориш диҳед. 27:20 Ва ту баъзе аз иззати худ бар ӯ гузошта, ки ҳама ҷамоати банӣ-Исроил метавонанд итоаткор бошанд. 27:21 Ва ӯ ба ҳузури Элъозори коҳин биистад, ки ӯ маслиҳат мепурсад Ӯро пас аз доварии Урим ба ҳузури Худованд: мувофиқи каломи Ӯ хоҳанд кард берун рав, ва ҳам ӯ ва ҳам ҳама мувофиқи каломи Ӯ хоҳанд омад Банӣ-Исроил бо ӯ, ҳатто тамоми ҷамоат. 27:22 Ва Мусо ончунон ки Худованд ба ӯ амр фармуда буд, ба амал овард, ва Еҳушаъро гирифта, ба ҷой гузошт. ба ҳузури Элъозори коҳин ва дар пеши тамоми ҷамоат: 27:23 Ва ӯ дастҳои худро бар ӯ гузошта, ва ба ӯ супориш дод, чунон ки Худованд ки бо дасти Мусо амр карда шудааст.