Рақамҳо
20:1 Он гоҳ банӣ-Исроил, ҳатто тамоми ҷамоат ба дарун даромаданд
биёбони Син дар моҳи аввал; ва мардум дар Қодеш сокин буданд; ва
Марям дар он ҷо мурд ва дар он ҷо дафн карда шуд.
20:2 Ва барои ҷамоат об набуд, ва онҳо ҷамъ шуданд
якҷоя бар зидди Мусо ва Ҳорун.
20:3 Ва мардум бо Мӯсо ба ҳам заданд, ва ба сухан баромада, гуфтанд: «Эй кош, мо
мурда буданд, вақте ки бародарони мо ба ҳузури Худованд мурданд!
20:4 Ва чаро шумо ҷамоати Худовандро ба ин овардаед?
биёбон, ки мо ва чорвои мо дар он ҷо бимирем?
20:5 Ва барои чӣ шумо моро маҷбур кардед, ки аз Миср берун оянд, то ба дарун оварем
ба ин макони бад? он ҷои тухм нест, на анҷир, на ток,
ё аз анор; ва оби нӯшидан ҳам нест.
20:6 Ва Мусо ва Ҳорун аз ҳузури калисо ба сӯи дар рафтанд
ба хаймаи ҷомеъ афтода, рӯй ба замин афтоданд;
ва ҷалоли Худованд ба онҳо зоҳир шуд.
20:7 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
20:8 Асоиро гирифта, калисоро ҷамъ кун, ту ва Ҳоруни худат
бародар, ва пеши назари онҳо ба санг сухан гӯй; ва хоҳад дод
оби ӯро берун овар, ва ту аз он об берун хоҳӣ кард
санг: Пас ба ҷамоат ва ҳайвоноти ваҳшии онҳо об деҳ.
20:9 Ва Мусо асоро аз пеши Худованд гирифт, чунон ки ба ӯ амр фармуда буд.
20:10 Ва Мусо ва Ҳорун ҷамоатро назди санг ҷамъ карданд,
ва ба онҳо гуфт: «Эй исёнгарон, бишнавед! мо бояд ба ту об биёрем
аз ин санг?
20:11 Ва Мусо дасти худро бардошта, бо асои худ ба санг ду маротиба зад.
ва об фаровон баромад, ва ҷамоат менӯшиданд, ва онҳо
ҳайвонҳо низ.
20:12 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун гуфт: «Азбаски шумо ба Ман имон наовардед,
Маро дар назари банӣ-Исроил тақдис кунед, бинобар ин шумо хоҳед кард
ин ҷамоатро ба замине ки Ман ба онҳо додаам, наоваред.
20:13 Ин аст оби Мерибо; зеро ки банӣ-Исроил бо он мубориза мебурданд
Худованд ба василаи онҳо тақдис шуд.
20:14 Ва Мусо қосидон аз Қодеш назди подшоҳи Адӯм фиристод, ки чунин мегӯяд:
Эй бародари ту Исроил, Ту ҳама азоберо, ки ба сари мо омадааст, медонӣ;
20:15 Чӣ гуна падарони мо ба Миср омаданд, ва мо муддати тӯлонӣ дар Миср сукунат доштем
вақт; ва мисриён моро ва падарони моро ба хашм оварданд;
20:16 Ва ҳангоме ки мо сӯи Худованд нидо кардем, Ӯ овози моро шунид, ва фариштаеро фиристод,
ва моро аз Миср берун овард; ва инак, мо дар Қодеш ҳастем, а
шаҳр дар канори сарҳади ту:
20:17 Бигзор, аз кишвари ту бигзарем: мо нахоҳем гузашт
саҳроҳо ва ё дар токзорҳо, мо аз об наменӯшем
аз чоҳҳо: мо бо роҳи баланди шоҳ меравем, мо рӯ ба рӯ намекунем
дасти рост ва ба чап, то даме ки мо аз сарҳади ту гузаштем.
20:18 Ва Адӯм ба ӯ гуфт: «Аз назди ман нагузар, то берун наоям
бар зидди ту бо шамшер.
20:19 Ва банӣ-Исроил ба ӯ гуфтанд: «Мо бо роҳи баланд меравем;
ва агар ману чорпоёнам аз оби ту бинӯшанд, ман ба он пардохт хоҳам кард: ман
танҳо, бидуни ҳеҷ коре, аз пои ман мегузарад.
20:20 Ва ӯ гуфт: «Ту нахоҳӣ гузашт». Ва Адӯм ба муқобили ӯ баромад
бо одамони зиёд ва бо дасти пурзур.
20:21 Ҳамин тавр, Адӯм ба исроилиён аз сарҳади худ гузар надод, бинобар ин
Исроил аз ӯ рӯй гардонд.
20:22 Ва банӣ-Исроил, ҳатто тамоми ҷамоат аз он ҷо рафтанд
Қодеш ва ба кӯҳи Ҳӯр омад.
20:23 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун дар кӯҳи Ҳӯр, дар соҳили
замини Адӯм, гуфт:
20:24 Ҳорун назди қавми худ ҷамъ карда хоҳад шуд, зеро ки ӯ ба он дохил нахоҳад шуд
заминеро, ки ба банӣ-Исроил додаам, зеро ки шумо исён кардаед
бар хилофи каломи Ман дар оби Мерибо.
20:25 Ҳорун ва писараш Элъозорро гирифта, ба кӯҳи Ҳӯр бароред.
20:26 Ва ҷомаҳои Ҳорунро кашида, бар писараш Элъозор бипӯшон, ва
Ҳорун назди қавми худ ҷамъ карда, дар он ҷо хоҳад мурд.
20:27 Ва Мусо ончунон ки Худованд фармуда буд, ба ҷо овард, ва онҳо ба кӯҳи Ҳӯр баромаданд
пеши назари тамоми ҷамъомад.
20:28 Ва Мусо ҷомаҳои Ҳорунро кашида, ба Элъозор пӯшид
писар; ва Ҳорун дар он ҷо дар қуллаи кӯҳ мурд; ва Мусо ва Элъозор
аз кух фуромад.
20:29 Ва чун тамоми ҷамоат диданд, ки Ҳорун мурдааст, мотам гирифтанд
Ҳорун сӣ рӯз, ҳатто тамоми хонадони Исроил.