Рақамҳо 20:1 Он гоҳ банӣ-Исроил, ҳатто тамоми ҷамоат ба дарун даромаданд биёбони Син дар моҳи аввал; ва мардум дар Қодеш сокин буданд; ва Марям дар он ҷо мурд ва дар он ҷо дафн карда шуд. 20:2 Ва барои ҷамоат об набуд, ва онҳо ҷамъ шуданд якҷоя бар зидди Мусо ва Ҳорун. 20:3 Ва мардум бо Мӯсо ба ҳам заданд, ва ба сухан баромада, гуфтанд: «Эй кош, мо мурда буданд, вақте ки бародарони мо ба ҳузури Худованд мурданд! 20:4 Ва чаро шумо ҷамоати Худовандро ба ин овардаед? биёбон, ки мо ва чорвои мо дар он ҷо бимирем? 20:5 Ва барои чӣ шумо моро маҷбур кардед, ки аз Миср берун оянд, то ба дарун оварем ба ин макони бад? он ҷои тухм нест, на анҷир, на ток, ё аз анор; ва оби нӯшидан ҳам нест. 20:6 Ва Мусо ва Ҳорун аз ҳузури калисо ба сӯи дар рафтанд ба хаймаи ҷомеъ афтода, рӯй ба замин афтоданд; ва ҷалоли Худованд ба онҳо зоҳир шуд. 20:7 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт: 20:8 Асоиро гирифта, калисоро ҷамъ кун, ту ва Ҳоруни худат бародар, ва пеши назари онҳо ба санг сухан гӯй; ва хоҳад дод оби ӯро берун овар, ва ту аз он об берун хоҳӣ кард санг: Пас ба ҷамоат ва ҳайвоноти ваҳшии онҳо об деҳ. 20:9 Ва Мусо асоро аз пеши Худованд гирифт, чунон ки ба ӯ амр фармуда буд. 20:10 Ва Мусо ва Ҳорун ҷамоатро назди санг ҷамъ карданд, ва ба онҳо гуфт: «Эй исёнгарон, бишнавед! мо бояд ба ту об биёрем аз ин санг? 20:11 Ва Мусо дасти худро бардошта, бо асои худ ба санг ду маротиба зад. ва об фаровон баромад, ва ҷамоат менӯшиданд, ва онҳо ҳайвонҳо низ. 20:12 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун гуфт: «Азбаски шумо ба Ман имон наовардед, Маро дар назари банӣ-Исроил тақдис кунед, бинобар ин шумо хоҳед кард ин ҷамоатро ба замине ки Ман ба онҳо додаам, наоваред. 20:13 Ин аст оби Мерибо; зеро ки банӣ-Исроил бо он мубориза мебурданд Худованд ба василаи онҳо тақдис шуд. 20:14 Ва Мусо қосидон аз Қодеш назди подшоҳи Адӯм фиристод, ки чунин мегӯяд: Эй бародари ту Исроил, Ту ҳама азоберо, ки ба сари мо омадааст, медонӣ; 20:15 Чӣ гуна падарони мо ба Миср омаданд, ва мо муддати тӯлонӣ дар Миср сукунат доштем вақт; ва мисриён моро ва падарони моро ба хашм оварданд; 20:16 Ва ҳангоме ки мо сӯи Худованд нидо кардем, Ӯ овози моро шунид, ва фариштаеро фиристод, ва моро аз Миср берун овард; ва инак, мо дар Қодеш ҳастем, а шаҳр дар канори сарҳади ту: 20:17 Бигзор, аз кишвари ту бигзарем: мо нахоҳем гузашт саҳроҳо ва ё дар токзорҳо, мо аз об наменӯшем аз чоҳҳо: мо бо роҳи баланди шоҳ меравем, мо рӯ ба рӯ намекунем дасти рост ва ба чап, то даме ки мо аз сарҳади ту гузаштем. 20:18 Ва Адӯм ба ӯ гуфт: «Аз назди ман нагузар, то берун наоям бар зидди ту бо шамшер. 20:19 Ва банӣ-Исроил ба ӯ гуфтанд: «Мо бо роҳи баланд меравем; ва агар ману чорпоёнам аз оби ту бинӯшанд, ман ба он пардохт хоҳам кард: ман танҳо, бидуни ҳеҷ коре, аз пои ман мегузарад. 20:20 Ва ӯ гуфт: «Ту нахоҳӣ гузашт». Ва Адӯм ба муқобили ӯ баромад бо одамони зиёд ва бо дасти пурзур. 20:21 Ҳамин тавр, Адӯм ба исроилиён аз сарҳади худ гузар надод, бинобар ин Исроил аз ӯ рӯй гардонд. 20:22 Ва банӣ-Исроил, ҳатто тамоми ҷамоат аз он ҷо рафтанд Қодеш ва ба кӯҳи Ҳӯр омад. 20:23 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун дар кӯҳи Ҳӯр, дар соҳили замини Адӯм, гуфт: 20:24 Ҳорун назди қавми худ ҷамъ карда хоҳад шуд, зеро ки ӯ ба он дохил нахоҳад шуд заминеро, ки ба банӣ-Исроил додаам, зеро ки шумо исён кардаед бар хилофи каломи Ман дар оби Мерибо. 20:25 Ҳорун ва писараш Элъозорро гирифта, ба кӯҳи Ҳӯр бароред. 20:26 Ва ҷомаҳои Ҳорунро кашида, бар писараш Элъозор бипӯшон, ва Ҳорун назди қавми худ ҷамъ карда, дар он ҷо хоҳад мурд. 20:27 Ва Мусо ончунон ки Худованд фармуда буд, ба ҷо овард, ва онҳо ба кӯҳи Ҳӯр баромаданд пеши назари тамоми ҷамъомад. 20:28 Ва Мусо ҷомаҳои Ҳорунро кашида, ба Элъозор пӯшид писар; ва Ҳорун дар он ҷо дар қуллаи кӯҳ мурд; ва Мусо ва Элъозор аз кух фуромад. 20:29 Ва чун тамоми ҷамоат диданд, ки Ҳорун мурдааст, мотам гирифтанд Ҳорун сӣ рӯз, ҳатто тамоми хонадони Исроил.