Рақамҳо
16:1 Ва Қӯраҳ ибни Исҳор, ибни Қаҳот, ибни Левӣ, ва
Дотон ва Абиром, писарони Элиоб ва Он, ибни Фалет, писарони
Рубен, мардонро гирифт:
16:2 Ва онҳо бо баъзе аз банӣ-Исроил пеши Мусо бархостанд,
дусаду панҷоҳ шоҳзодаи маҷлис, маъруф дар
ҷамъомад, мардони маъруф:
16:3 Ва онҳо бар зидди Мусо ва Ҳорун ҷамъ шуданд,
ва ба онҳо гуфт: «Шумо ҳама чизро дида, аз ҳад зиёд ба гардани худ мегиред».
Ҷамоат муқаддас аст, ҳар яке аз онҳо, ва Худованд дар миёни онҳост;
Пас чаро худро аз ҷамоати Худованд боло мебаред?
16:4 Ва ҳангоме ки Мӯсо инро шунид, ба рӯи худ афтод;
16:5 Ва ӯ ба Қӯраҳ ва ба тамоми ҳамроҳонаш сухан ронда, гуфт: «То фардо».
Худованд нишон хоҳад дод, ки кӣ аз они аст ва кӣ муқаддас аст; ва ӯро водор мекунад
ба Ӯ наздик шавед: ҳатто ҳар киро баргузида бошад, хоҳад овард
ба ӯ наздик.
16:6 Ин корро кунед; Ту, эй Қӯраҳ ва тамоми аҳли байти ӯ, маҷмарҳоро бигир;
16:7 Ва дар он оташ андозед, ва фардо дар онҳо ба ҳузури Худованд бухур бигузоред.
ва он шахсе ки Худованд баргузида бошад, ҳамон хоҳад буд
муқаддас!
16:8 Ва Мусо ба Қӯраҳ гуфт: «Гӯш кунед, эй писарони Левӣ!
16:9 Ба назари шумо он чизе, ки Худои Исроил дорад, чизи андак аст
шуморо аз ҷамоати Исроил ҷудо кард, то ба шумо наздик шавад
ки худаш хизмати хаймаи Худовандро ба ҷо оварад ва истода бошад
дар назди ҷамоат ба онҳо хизмат кунад?
16:10 Ва туро ва ҳамаи бародаронатро, ки писарони
Левӣ бо ту; ва шумо низ коҳинро меҷӯед?
16:11 Барои ҳамин ту ва тамоми аҳли байти ту ҷамъ шудаанд
Ва Ҳорун кист, ки шумо аз ӯ шикоят мекунед?
16:12 Ва Мусо фиристод, то Дотон ва Абиром, писарони Элиобро даъват кунанд;
Мо нахоҳем омад:
16:13 Оё кори андак аст, ки моро аз замине, ки баровардӣ?
ширу асал равон аст, то моро дар биёбон бикушад, магар ту
Худро ба куллӣ бар мо шоҳ кунӣ?
16:14 Илова бар ин, ту моро ба замине наовардаӣ, ки шир ва шир ҷорист
асал, ё ба мо мероси киштзорҳо ва токзорҳо дод;
аз чашмони ин мардон? мо намебарем.
16:15 Ва Мусо хеле хашмгин шуд, ва ба Худованд гуфт: «Туро эҳтиром накун.
Қурбонӣ: Ман аз онҳо як хар нагирифтаам ва ба ҳеҷ кас озор надодаам
онхо.
16:16 Ва Мусо ба Қӯраҳ гуфт: «Ту ва тамоми ҳамроҳат ба ҳузури Худованд бош,
ту, онҳо ва Ҳорун, фардо;
16:17 Ва ҳар кас бухури худро бигир, ва дар онҳо бухур гузор, ва биёр
ба ҳузури Худованд ҳар яке маҷчири худ, дусаду панҷоҳ маҷчир;
шумо низ ва Ҳорун, ҳар яки шумо маҷмари худ ҳастед.
16:18 Ва онҳо ҳар яке маҷчири худро гирифта, дар он оташ андохта, гузоштанд
бар он бухур карда, дар назди дари хаймаи муқаддас меистод
ҷамъомад бо Мусо ва Ҳорун.
Юҳанно 16:19 Ва Қӯраҳ тамоми ҷамоатро ба муқобили онҳо назди дари хона ҷамъ кард
хаймаи ҷомеъ, ва ҷалоли Худованд зоҳир шуд
ба тамоми ҷамъомад.
16:20 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, гуфт:
16:21 Худро аз ин ҷамоат ҷудо кунед, то ки ман онро бихӯрам
онҳо дар як лаҳза.
16:22 Ва онҳо бар рӯи худ афтода, ва гуфтанд: «Худо, Худои рӯҳҳо».
аз ҳар башар як одам гуноҳ мекунад, ва ту ба ҳама хашм хоҳӣ омад
ҷамъомад?
16:23 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
16:24 Ба ҷамъомад сухан ронда, бигӯед: "Аз гирду атроф бархезед"
хаймаи Қӯраҳ, Дотон ва Абиром.
16:25 Ва Мусо бархоста, назди Дотон ва Абиром рафт; ва пирони
Исроил ба ӯ пайравӣ кард.
16:26 Ва ӯ ба ҷамоат сухан ронда, гуфт: «Лутфан, аз
хаймаҳои ин одамони шарирро нигоҳ доред ва ба ҳеҷ чиз ба онҳо даст нарасонед, мабодо нашавед
бо тамоми гуноҳҳои худ мехӯрданд.
16:27 Ва онҳо аз хаймаи Қӯраҳ, Дотон ва Абиром бархостанд,
ва Дотон ва Абиром берун омада, дар назди дари он истоданд
хаймахояшон ва занхояшон ва писарон ва фарзандони онхо.
16:28 Ва Мусо гуфт: «Аз ин шумо хоҳед донист, ки Худованд маро барои кор фиристодааст».
хамаи ин корхо; зеро ки ман онҳоро аз рӯи фикри худ накардаам.
16:29 Агар ин одамон бимиранд, ба монанди марги умумии ҳамаи одамон, ё агар онҳо зиёрат карда шаванд
пас аз дидани ҳамаи мардон; пас Худованд маро нафиристод.
16:30 Аммо агар Худованд чизи наве кунад, ва замин даҳони худро кушояд, ва
онҳоро бо ҳар он чи ба онҳо тааллуқ дорад, фурӯ баред, ва онҳо ба поён мерасанд
зуд ба чоҳ; он гоҳ хоҳед фаҳмид, ки ин одамон доранд
Худовандро ба хашм овард.
16:31 Ва ҳангоме ки ӯ тамоми ин суханонро ба охир расонд,
ки замин он чи дар зери онхо буд, пора-пора мешавад:
16:32 Ва замин даҳони худро кушод, ва онҳо ва хонаҳои онҳоро фурӯ бурд,
ва ҳамаи одамоне ки ба Қӯраҳ тааллуқ доштанд, ва тамоми дороии онҳо.
16:33 Онҳо ва ҳамаи онҳое ки ба онҳо тааллуқ доштанд, зинда ба чоҳ афтоданд,
ва замин бар онҳо баста шуд, ва онҳо аз миёни онҳо нобуд шуданд
ҷамъомад.
16:34 Ва тамоми Исроил, ки гирди онҳо буданд, аз фарьёди онҳо гурехтанд, зеро
Гуфтанд: «Мабодо замин моро ҳам фурӯ набарад».
16:35 Ва оташе аз ҷониби Худованд берун омада, дусад нафарро фурӯ бурд
ва панҷоҳ мард, ки бухур меоварданд.
16:36 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
16:37 Ба Элъозор ибни Ҳоруни коҳин бигӯ, ки
мачирҳоро аз сӯхтор берун овар, ва оташро ба он сӯ пароканда кун; барои онхо
муқаддасанд.
16:38 Маҷмарҳои ин гунаҳкорон бар зидди ҷони худашон бисозанд
табақҳои васеъ барои рӯйпӯш кардани қурбонгоҳ, зеро ки онҳоро пештар пешкаш карда буданд
Худованд, бинобар ин онҳо муқаддасанд, ва онҳо аломате хоҳанд буд
фарзандони Исроил.
16:39 Ва Элъозори коҳин маҷмарҳои мисинро, ки бо онҳо буданд, гирифт
сӯхта қурбонӣ карда буд; ва барои пӯшонидани он табақҳои васеъ сохта шуданд
қурбонгоҳ:
16:40 Барои ёдгорие барои банӣ-Исроил бошад, ки ҳеҷ бегона нест, ки он аст
на аз насли Ҳорун, наздик шавед, то ба ҳузури Худованд бухур бухур кунед;
то ки вай мисли Қӯраҳ ва ҳамроҳаш набошад, чунон ки Худованд ба вай гуфта буд
дасти Мусо.
16:41 Аммо фардо тамоми ҷамоати банӣ-Исроил
аз Мусо ва Ҳорун шикоят карда, гуфт: «Шумо куштаед».
халқи Худованд.
16:42 Ва чунин воқеъ шуд, вақте ки ҷамоат бар зидди Мусо ҷамъ шуданд
ва бар зидди Ҳорун, ки онҳо ба сӯи хаймаи муқаддас нигоҳ мекарданд
ва инак, абр ва ҷалоли онро фаро гирифтааст
Худованд зоҳир шуд.
16:43 Ва Мусо ва Ҳорун ба назди хаймаи ҷомеъ омаданд.
16:44 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
16:45 Туро аз миёни ин ҷамоат бархез, то ки ман онҳоро, чунон ки дар як ҷо мехӯрам
лаҳза. Ва онҳо ба рӯи худ афтоданд.
16:46 Ва Мусо ба Ҳорун гуфт: «Маҷмаре бигир ва дар он оташ гузор
қурбонгоҳро пеша кунед ва бухур бипӯшед ва зуд назди ҷамоат равед, ва
Онҳоро кафорат кун, зеро ки ғазаби Худованд берун шудааст;
вабо сар мешавад.
16:47 Ва Ҳорун ончунон ки Мусо фармуда буд, гирифта, ба миёни онҳо давид
ҷамъомад; ва инак, вабо дар миёни мардум сар шуд; ва ӯ
бухур гузошта, мардумро кафорат кард.
16:48 Ва Ӯ дар миёни мурдагон ва зинда истода; ва бало боқӣ монд.
16:49 Ва онҳое ки дар бало мурданд, чордаҳ ҳазору ҳафт нафар буданд
сад нафар, ғайр аз онҳо, ки дар бораи Қӯраҳ мурданд.
16:50 Ва Ҳорун назди Мусо ба дари хаймаи муқаддас баргашт.
ҷамъомад: ва бало боқӣ монд.