Рақамҳо 13:1 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт: 13:2 Ту одамонро бифирист, то замини Канъонро, ки ман медиҳам, ҷустуҷӯ кунанд ба банӣ-Исроил: аз ҳар сибти падаронашон шумо хоҳед буд марде бифирист, ки ҳар яке аз онҳо ҳоким бошад. 13:3 Ва Мусо бо амри Худованд онҳоро аз биёбон фиристод аз Форан: ҳамаи он одамон сардорони банӣ-Исроил буданд. 13:4 Ва инҳоянд номҳои онҳо: аз сибти Реубен, Шаммуа ибни Заккур. 13:5 Аз сибти Шимъӯн, Шофот ибни Ҳӯрӣ. 13:6 Аз сибти Яҳудо, Колеб ибни Ефунне. 13:7 Аз сибти Иссокор — Иғол ибни Юсуф. 13:8 Аз сибти Эфроим — Ошея ибни Нун. 13:9 Аз сибти Биньёмин — Палти ибни Рафу. 13:10 Аз сибти Забулун, Ҷаддиил ибни Содӣ. 13:11 Аз сибти Юсуф, яъне аз сибти Менашше, Гаддии писар аз Суси. 13:12 Аз сибти Дон, Аммиил ибни Ҷамолӣ. 13:13 Аз сибти Ошер — Сетур ибни Микоил. 13:14 Аз сибти Нафталӣ, Наҳбӣ ибни Вӯфсӣ. 13:15 Аз сибти Ҷод — Ҷауил ибни Мокӣ. 13:16 Инҳоянд номҳои одамоне, ки Мусо барои ҷосусии замин фиристода буд. Ва Мусо Ошиёро писари Нун Еҳушаъ номид. 13:17 Ва Мусо онҳоро фиристод, то замини Канъонро ҷосусӣ кунанд, ва ба онҳо гуфт: Туро ба ин тараф, ба тарафи ҷануб бархез ва ба кӯҳ бирав: 13:18 Ва заминро бубинед, ки он чӣ гуна аст; ва мардуме, ки дар он сокинанд, хоҳ тавоно бошанд, хоҳ заиф, кам ё бисёр; 13:19 Ва он замине ки дар он сукунат доранд, хоҳ хуб бошад, хоҳ бад; ва ки онҳо дар кадом шаҳрҳо зиндагӣ мекунанд, хоҳ дар хаймаҳо ва хоҳ дар мустаҳкам нигоҳ медорад; 13:20 Ва замин чист, хоҳ фарбеҳ бошад, хоҳ лоғар, хоҳ ҳезум бошад дар он ҷо, ё не. Ва далер бошед, ва самараи онро ба даст оред замин. Вакти ангури аввалин буд. 13:21 Ва онҳо баромада, заминро аз биёбони Зин то кофтуков карданд Раҳоб, вақте ки одамон ба Ҳамот меоянд. 13:22 Ва онҳо ба ҷануб баромада, ба Ҳебрӯн омаданд; ки Аҳиман, Шешай ва Талмай, писарони Аноқ буданд. (Ҳоло Ҳеброн сохта шуда буд ҳафт сол пеш аз Сӯан дар Миср.) 13:23 Ва онҳо ба дарёи Эшкӯл омаданд, ва аз он ҷо буриданд шоха бо як хӯшаи ангур, ва онҳо онро дар байни ду бар як кормандон; ва аз анор ва анҷир меоварданд. Юҳанно 13:24 Аз сабаби хӯшаи ангур, он ҷо наҳди Эшкӯл номида шуд ки банӣ-Исроил аз он ҷо буридаанд. 13:25 Ва онҳо пас аз чиҳил рӯз аз ҷустуҷӯи замин баргаштанд. 13:26 Ва онҳо рафта, назди Мусо ва Ҳорун ва назди ҳама омаданд ҷамоати банӣ-Исроил, ба биёбони Парон, ба Кадеш; ва ба онҳо ва ба тамоми ҷамоат хабар дод, ва ба онҳо меваи заминро нишон дод. 13:27 Ва ба ӯ гуфтанд, ва гуфтанд: «Мо ба замине, ки ба он ҷо фиристодӣ, омадем». мо ва он ширу асал равон аст; ва ин самараи он аст он. 13:28 Бо вуҷуди ин, қавме ки дар замин сокин ва шаҳрҳо қавӣ бошанд девордор ва хеле бузурганд; ва зиёда аз он мо банӣ-Аноқро дидем Он ҷо. 13:29 Амолеқиён дар замини ҷануб сокинанд; ва Ҳиттиён ва Ябусиён ва амӯриён дар кӯҳҳо сукунат доранд, ва канъониён дар соҳили баҳр ва соҳили Урдун зиндагӣ мекунанд. 13:30 Ва Колеб қавмро пеши Мусо ором карда, гуфт: «Биёед, ба он ҷо биравем». як бор ва соҳиби он шавед; зеро мо онро нагз бартараф карда метавонем. 13:31 Аммо одамоне, ки бо ӯ баромада буданд, гуфтанд: «Мо наметавонем ба муқобил баромадем». одамон; зеро онхо аз мо пурзуртаранд. 13:32 Ва онҳо дар бораи замине ки ҷустуҷӯ карда буданд, хабари бад оварданд ба банӣ-Исроил гуфта, гуфт: «Замине, ки аз он мо дорем». барои ҷустуҷӯи он рафтааст, замине аст, ки сокинони онро мехӯрад; ва хамаи одамоне, ки мо дар он дидем, одамони ка-ноатманданд. 13:33 Ва дар он ҷо мо бузургҷуссаҳо, писарони Аноқро дидем, ки аз бузургҷуссаҳо омадаанд. ва мо дар назари худ мисли малах будем, ва дар назари онҳо низ ҳамин тавр будем дидан.