Рақамҳо
13:1 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
13:2 Ту одамонро бифирист, то замини Канъонро, ки ман медиҳам, ҷустуҷӯ кунанд
ба банӣ-Исроил: аз ҳар сибти падаронашон шумо хоҳед буд
марде бифирист, ки ҳар яке аз онҳо ҳоким бошад.
13:3 Ва Мусо бо амри Худованд онҳоро аз биёбон фиристод
аз Форан: ҳамаи он одамон сардорони банӣ-Исроил буданд.
13:4 Ва инҳоянд номҳои онҳо: аз сибти Реубен, Шаммуа ибни
Заккур.
13:5 Аз сибти Шимъӯн, Шофот ибни Ҳӯрӣ.
13:6 Аз сибти Яҳудо, Колеб ибни Ефунне.
13:7 Аз сибти Иссокор — Иғол ибни Юсуф.
13:8 Аз сибти Эфроим — Ошея ибни Нун.
13:9 Аз сибти Биньёмин — Палти ибни Рафу.
13:10 Аз сибти Забулун, Ҷаддиил ибни Содӣ.
13:11 Аз сибти Юсуф, яъне аз сибти Менашше, Гаддии писар
аз Суси.
13:12 Аз сибти Дон, Аммиил ибни Ҷамолӣ.
13:13 Аз сибти Ошер — Сетур ибни Микоил.
13:14 Аз сибти Нафталӣ, Наҳбӣ ибни Вӯфсӣ.
13:15 Аз сибти Ҷод — Ҷауил ибни Мокӣ.
13:16 Инҳоянд номҳои одамоне, ки Мусо барои ҷосусии замин фиристода буд. Ва
Мусо Ошиёро писари Нун Еҳушаъ номид.
13:17 Ва Мусо онҳоро фиристод, то замини Канъонро ҷосусӣ кунанд, ва ба онҳо гуфт:
Туро ба ин тараф, ба тарафи ҷануб бархез ва ба кӯҳ бирав:
13:18 Ва заминро бубинед, ки он чӣ гуна аст; ва мардуме, ки дар он сокинанд,
хоҳ тавоно бошанд, хоҳ заиф, кам ё бисёр;
13:19 Ва он замине ки дар он сукунат доранд, хоҳ хуб бошад, хоҳ бад; ва
ки онҳо дар кадом шаҳрҳо зиндагӣ мекунанд, хоҳ дар хаймаҳо ва хоҳ дар мустаҳкам
нигоҳ медорад;
13:20 Ва замин чист, хоҳ фарбеҳ бошад, хоҳ лоғар, хоҳ ҳезум бошад
дар он ҷо, ё не. Ва далер бошед, ва самараи онро ба даст оред
замин. Вакти ангури аввалин буд.
13:21 Ва онҳо баромада, заминро аз биёбони Зин то кофтуков карданд
Раҳоб, вақте ки одамон ба Ҳамот меоянд.
13:22 Ва онҳо ба ҷануб баромада, ба Ҳебрӯн омаданд; ки Аҳиман,
Шешай ва Талмай, писарони Аноқ буданд. (Ҳоло Ҳеброн сохта шуда буд
ҳафт сол пеш аз Сӯан дар Миср.)
13:23 Ва онҳо ба дарёи Эшкӯл омаданд, ва аз он ҷо буриданд
шоха бо як хӯшаи ангур, ва онҳо онро дар байни ду бар як
кормандон; ва аз анор ва анҷир меоварданд.
Юҳанно 13:24 Аз сабаби хӯшаи ангур, он ҷо наҳди Эшкӯл номида шуд
ки банӣ-Исроил аз он ҷо буридаанд.
13:25 Ва онҳо пас аз чиҳил рӯз аз ҷустуҷӯи замин баргаштанд.
13:26 Ва онҳо рафта, назди Мусо ва Ҳорун ва назди ҳама омаданд
ҷамоати банӣ-Исроил, ба биёбони Парон, ба
Кадеш; ва ба онҳо ва ба тамоми ҷамоат хабар дод,
ва ба онҳо меваи заминро нишон дод.
13:27 Ва ба ӯ гуфтанд, ва гуфтанд: «Мо ба замине, ки ба он ҷо фиристодӣ, омадем».
мо ва он ширу асал равон аст; ва ин самараи он аст
он.
13:28 Бо вуҷуди ин, қавме ки дар замин сокин ва шаҳрҳо қавӣ бошанд
девордор ва хеле бузурганд; ва зиёда аз он мо банӣ-Аноқро дидем
Он ҷо.
13:29 Амолеқиён дар замини ҷануб сокинанд; ва Ҳиттиён ва
Ябусиён ва амӯриён дар кӯҳҳо сукунат доранд, ва канъониён
дар соҳили баҳр ва соҳили Урдун зиндагӣ мекунанд.
13:30 Ва Колеб қавмро пеши Мусо ором карда, гуфт: «Биёед, ба он ҷо биравем».
як бор ва соҳиби он шавед; зеро мо онро нагз бартараф карда метавонем.
13:31 Аммо одамоне, ки бо ӯ баромада буданд, гуфтанд: «Мо наметавонем ба муқобил баромадем».
одамон; зеро онхо аз мо пурзуртаранд.
13:32 Ва онҳо дар бораи замине ки ҷустуҷӯ карда буданд, хабари бад оварданд
ба банӣ-Исроил гуфта, гуфт: «Замине, ки аз он мо дорем».
барои ҷустуҷӯи он рафтааст, замине аст, ки сокинони онро мехӯрад; ва
хамаи одамоне, ки мо дар он дидем, одамони ка-ноатманданд.
13:33 Ва дар он ҷо мо бузургҷуссаҳо, писарони Аноқро дидем, ки аз бузургҷуссаҳо омадаанд.
ва мо дар назари худ мисли малах будем, ва дар назари онҳо низ ҳамин тавр будем
дидан.