Рақамҳо
6:1 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
6:2 Ба банӣ-Исроил сухан гӯед, ва ба онҳо бигӯед: Вақте ки одам ё
зан ҷудо шавад, то назр диҳанд, ки насриро диҳанд, ҷудо шаванд
худро ба Худованд меоваранд:
6:3 Ӯ худро аз шароб ва нӯшокии спиртӣ ҷудо хоҳад кард, ва нахоҳад нӯшид
сиркои шароб, ё сиркои нӯшокии сахт, ва ҳеҷ кас набояд бинӯшад
машруботи ангур, на ангури тар, на хушк.
6:4 Дар тамоми айёми ҷудоии худ ӯ ҳеҷ чиз нахӯрад, ки аз он сохта шудааст
ток, аз донааш хатто то курак.
6:5 Дар тамоми айёми назри ҷудоии ӯ нест, риштарош бар
сари ӯ: то он даме ки айёме, ки дар онҳо ҷудо мешавад
худаш барои Худованд бошад, муқаддас хоҳад буд, ва қуфлҳои қуфлҳоро бигзорад
мӯи сараш мерӯяд.
6:6 Ҳар рӯз, ки ӯ худро ба Худованд ҷудо мекунад, дар он хоҳад омад
мурда нест.
6:7 Ӯ набояд худро наҷис барои падари худ, ё барои модари худ, зеро
бародараш ё барои хоҳараш, вақте ки онҳо мемиранд: зеро ки тақдис
Худои ӯ бар сари ӯст.
6:8 Тамоми айёми ҷудоии ӯ барои Худованд муқаддас аст.
6:9 Ва агар касе ба таври ногаҳон аз ҷониби вай бимирад, ва ӯ сари палид кардааст
бахшидани ӯ; он гоҳ сари худро дар рӯзи таваллудаш битарошад
пок карда, дар рӯзи ҳафтум ришашро битарошад.
6:10 Ва дар рӯзи ҳаштум ӯ ду сангпушт ё ду чӯҷаи кабӯтар меорад,
ба коҳин, ба дари хаймаи ҷомеъ:
6:11 Ва коҳин якеро барои қурбонии гуноҳ тақдим хоҳад кард, ва дигаре барои қурбонии
қурбонии сӯхтанӣ биёр ва барои гуноҳаш кафорат намо
мурда бошад ва худи ҳамон рӯз сари Ӯро тақдис хоҳад кард.
6:12 Ва ӯ айёми ҷудоии худро ба Худованд тақдис хоҳад кард, ва
бояд барраи яксоларо барои қурбонии гуноҳ биёрад: аммо
айёми пештара барбод хоҳад рафт, зеро ки ҷудоии ӯ палид шуд.
6:13 Ва ин аст қонуни носирӣ, вақте ки айёми ҷудоии ӯ фаро мерасад
иҷро мешавад: вай ба дари хаймаи муқаддас оварда мешавад
ҷамъомад:
6:14 Ва ӯ бояд қурбонии худро ба Худованд, як барраи аввалин
соли беайб барои қурбонии сӯхтанӣ, ва як барраи меши якум
соли беайб барои қурбонии гуноҳ, ва як қӯчқори беайб барои қурбонии гуноҳ
қурбониҳои сулҳ,
6:15 Ва сабади нони фатир, кулчаҳои орди маҳин бо равған омехта,
ва пораҳои нони бо равған тадҳиншуда ва гӯшти онҳо
ҳадия ва ҳадияҳои нӯшокии онҳо.
6:16 Ва коҳин онҳоро ба ҳузури Худованд оварда, гуноҳи худро қурбонӣ хоҳад кард
қурбонӣ ва қурбонии сӯхтании ӯ:
6:17 Ва ӯ бояд қӯчқорро барои қурбонии осоиштагӣ барои қурбонии қурбонӣ тақдим намояд
Худовандо, бо сабади фатир: коҳин низ қурбонӣ хоҳад кард
ҳадияи ордии ӯ ва ҳадияи нӯшокии ӯ.
6:18 Ва носирӣ сари ҷудоии худро дар назди дари он битарошад
хаймаи ҷомеъ буда, мӯи сарро хоҳад гирифт
аз ҷудоии ӯ, ва онро дар оташе, ки зери қурбонӣ аст, гузоред
аз қурбониҳои сулҳ.
6:19 Ва коҳин як китфи хушки қӯчқорро мегирад, ва як
аз сабад кулчаи хамиртуруш ва як варақи фатир, ва хоҳад шуд
онҳоро ба дасти носирӣ, пас аз мӯйи ӯ гузор
ҷудоӣ ришта шудааст:
6:20 Ва коҳин онҳоро ҳамчун қурбонии ҷунбонидан ба ҳузури Худованд ҷунбонида хоҳад кард: ин
барои коҳин муқаддас аст, бо синаи мавҷ ва китфи баланд; ва
баъд аз он Назарият май нушида метавонад.
6:21 Ин аст қонуни носирӣ, ки назр кардааст ва дар бораи қурбонии ӯ
Худованд барои ҷудоии ӯ, ғайр аз ин дасташ ба даст хоҳад овард:
мувофиқи назре ки назр карда буд, бояд мувофиқи шариати худ амал кунад
ҷудоӣ.
6:22 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
6:23 Ба Ҳорун ва писаронаш сухан ронда, бигӯед: «Барои ин шумо баракат хоҳед дод.
банӣ-Исроил ба онҳо гуфт:
6:24 Худованд туро баракат диҳад ва туро нигоҳ дорад.
6:25 Худованд чеҳраи Худро бар ту мунаввар гардонад ва бар ту меҳрубон бошад.
6:26 Худованд рӯи худ бар ту боло, ва ба ту осоиштагӣ ато кунад.
6:27 Ва исми Маро бар банӣ-Исроил хоҳанд гузошт; ва ман баракат хоҳам дод
онхо.