Мико 6:1 Акнун бишнавед, ки Худованд чӣ мегӯяд; Бархез, дар назди худ даъво кун кӯҳҳо ва теппаҳо овози туро бишнаванд. 6:2 Гӯш кунед, эй кӯҳҳо, баҳси Худованд, ва шумо таҳкурсии мустаҳкам замин, зеро ки Худованд бо қавми Худ баҳс дорад, ва ӯ бо Исроил мурочиат мекунад. 6:3 Эй қавми ман, ман бо ту чӣ кардам? ва дар куҷо хаста шудаам ту? бар зидди ман шаҳодат диҳед. 6:4 Зеро ки Ман туро аз замини Миср берун овардам, ва аз он фидия додам хонаи хизматгорон; ва Мусо, Ҳорун ва Марямро пешопеши ту фиристодам. 6:5 Эй қавми ман, акнун ба ёд оред, ки Болоқ подшоҳи Мӯоб чӣ машварат кард, ва чӣ гуна Билъом ибни Баӯр ба вай аз Шиттим то Ҷилҷол ҷавоб дод; ки шумо метавонад адолати Худовандро бидонад. 6:6 Бо куҷо ман ба ҳузури Худованд биёям ва дар пеши баланд саҷда кунам Худоё? Оё бо қурбониҳои сӯхтанӣ, бо гӯсолаҳои яксола ба ҳузури ӯ биёям? пир? 6:7 Оё Худованд аз ҳазорҳо қӯчқор писанд хоҳад буд, ё аз даҳ ҳазор? дарёҳои нафт? Оё нахустзодаи худро барои гуноҳи худ бидиҳам? меваи ҷисми ман барои гуноҳи ҷонам? 6:8 Ӯ ба ту нишон дод, эй одамизод, чӣ хуб аст; ва Худованд чиро талаб мекунад? аз ту, балки ба адолат рафтор намо, ва марҳаматро дӯст дорӣ ва бо фурӯтанӣ рафтор кунӣ Худои ту? 6:9 Овози Худованд ба шаҳр нидо мекунад, ва марди хирад хоҳад дид исми ту: асоро бишнавед, ва кӣ онро таъин кардааст. 6:10 Оё дар хонаи шарирон ҳанӯз ганҷҳои шарир ҳаст? ва чораи андаке, ки зишт аст? 6:11 Оё онҳоро бо тарозуҳои шарир ва бо халта пок ҳисоб кунам? вазнҳои фиребанда? 6:12 Зеро сарватмандони он пур аз зӯроварӣ, ва сокинони Дурӯғ гуфтаанд ва забонашон дар даҳонашон фиребанда аст. 6:13 Бинобар ин, Ман низ туро дар задани ту бемор хоҳам кард ба сабаби гуноҳҳои худ хароб гашт. 6:14 Ту бихӯр, аммо сер нахоҳӣ шуд; ва андӯҳи ту дар хоҳад буд дар миёни ту; ва ту дастгир хоҳӣ кард, вале таслим нахоҳӣ шуд; ва он чиро ки ту таслим кунӣ, ба шамшер таслим хоҳам кард. 6:15 Ту мекорӣ, вале дарав нахоҳӣ кард; зайтунҳоро поймол хоҳӣ кард, лекин туро бо равған тадҳин накун; ва шароби ширин, аммо набояд май бинӯшед. 6:16 Зеро ки фароизи Омрӣ риоя карда мешавад, ва тамоми корҳои хонаи Худо Аҳъоб, ва шумо мувофиқи маслиҳатҳои онҳо рафтор мекунед; ки ман туро а харобазор, ва сокинони он фитя мезананд; бинобар ин шумо хоҳед кард маломати халки маро ба гардан гир.