Мико
6:1 Акнун бишнавед, ки Худованд чӣ мегӯяд; Бархез, дар назди худ даъво кун
кӯҳҳо ва теппаҳо овози туро бишнаванд.
6:2 Гӯш кунед, эй кӯҳҳо, баҳси Худованд, ва шумо таҳкурсии мустаҳкам
замин, зеро ки Худованд бо қавми Худ баҳс дорад, ва ӯ
бо Исроил мурочиат мекунад.
6:3 Эй қавми ман, ман бо ту чӣ кардам? ва дар куҷо хаста шудаам
ту? бар зидди ман шаҳодат диҳед.
6:4 Зеро ки Ман туро аз замини Миср берун овардам, ва аз он фидия додам
хонаи хизматгорон; ва Мусо, Ҳорун ва Марямро пешопеши ту фиристодам.
6:5 Эй қавми ман, акнун ба ёд оред, ки Болоқ подшоҳи Мӯоб чӣ машварат кард, ва чӣ гуна
Билъом ибни Баӯр ба вай аз Шиттим то Ҷилҷол ҷавоб дод; ки шумо
метавонад адолати Худовандро бидонад.
6:6 Бо куҷо ман ба ҳузури Худованд биёям ва дар пеши баланд саҷда кунам
Худоё? Оё бо қурбониҳои сӯхтанӣ, бо гӯсолаҳои яксола ба ҳузури ӯ биёям?
пир?
6:7 Оё Худованд аз ҳазорҳо қӯчқор писанд хоҳад буд, ё аз даҳ ҳазор?
дарёҳои нафт? Оё нахустзодаи худро барои гуноҳи худ бидиҳам?
меваи ҷисми ман барои гуноҳи ҷонам?
6:8 Ӯ ба ту нишон дод, эй одамизод, чӣ хуб аст; ва Худованд чиро талаб мекунад?
аз ту, балки ба адолат рафтор намо, ва марҳаматро дӯст дорӣ ва бо фурӯтанӣ рафтор кунӣ
Худои ту?
6:9 Овози Худованд ба шаҳр нидо мекунад, ва марди хирад хоҳад дид
исми ту: асоро бишнавед, ва кӣ онро таъин кардааст.
6:10 Оё дар хонаи шарирон ҳанӯз ганҷҳои шарир ҳаст?
ва чораи андаке, ки зишт аст?
6:11 Оё онҳоро бо тарозуҳои шарир ва бо халта пок ҳисоб кунам?
вазнҳои фиребанда?
6:12 Зеро сарватмандони он пур аз зӯроварӣ, ва сокинони
Дурӯғ гуфтаанд ва забонашон дар даҳонашон фиребанда аст.
6:13 Бинобар ин, Ман низ туро дар задани ту бемор хоҳам кард
ба сабаби гуноҳҳои худ хароб гашт.
6:14 Ту бихӯр, аммо сер нахоҳӣ шуд; ва андӯҳи ту дар хоҳад буд
дар миёни ту; ва ту дастгир хоҳӣ кард, вале таслим нахоҳӣ шуд; ва
он чиро ки ту таслим кунӣ, ба шамшер таслим хоҳам кард.
6:15 Ту мекорӣ, вале дарав нахоҳӣ кард; зайтунҳоро поймол хоҳӣ кард,
лекин туро бо равған тадҳин накун; ва шароби ширин, аммо набояд
май бинӯшед.
6:16 Зеро ки фароизи Омрӣ риоя карда мешавад, ва тамоми корҳои хонаи Худо
Аҳъоб, ва шумо мувофиқи маслиҳатҳои онҳо рафтор мекунед; ки ман туро а
харобазор, ва сокинони он фитя мезананд; бинобар ин шумо хоҳед кард
маломати халки маро ба гардан гир.