левизодагон
11:1 Ва Худованд ба Мусо ва Ҳорун сухан ронда, ба онҳо гуфт:
11:2 Ба банӣ-Исроил сухан ронда, бигӯед: "Инҳо ҳайвонҳое ҳастанд, ки шумо онҳоро доред"
дар байни ҳамаи ҳайвоноти даррандаи рӯи замин хоҳанд хӯрд.
11:3 Ҳар он чизе ки туё аз он ҷудо мешавад, ва пойдор аст ва кавла мекунад,
ки дар байни ҳайвоноти ваҳшӣ бихӯред.
11:4 Бо вуҷуди ин, аз онҳо нахӯред, ки онҳо кафша мекунанд, ё аз онҳо
ононе, ки нағлро тақсим мекунанд: мисли шутур, зеро ки каф мехӯрад, балки
нахро тақсим намекунад; вай барои шумо наҷис аст.
11:5 Ва кони, зеро ки кафанро мехӯрад, аммо туёро тақсим намекунад; вай
барои шумо наҷис аст.
11:6 Ва харгӯш, зеро ки каф мехӯрад, аммо туёро тақсим намекунад; вай
барои шумо наҷис аст.
11:7 Ва хукҳо, гарчанде ки ӯ ноёро аз ҳам ҷудо кунад, ва пои пиёда бошад, аммо вай
кафан намехӯрад; вай барои шумо наҷис аст.
11:8 Аз гӯшти онҳо нахӯред, ва ба ҷасади онҳо даст нарасонед;
онҳо барои шумо наҷисанд.
11:9 Инҳоро аз ҳар он чи дар об аст, хоҳед хӯрд: ҳар он чи қанот дорад
ва пулакҳо дар обҳо, дар баҳрҳо ва дарёҳо, онҳо хоҳанд шуд
бихӯред.
11:10 Ва ҳамаи онҳое ки дар баҳрҳо ва дарёҳо қанот ва пулак надоранд,
ҳар он чи дар об ҳаракат мекунад ва ҳар мавҷуди зиндае, ки дар об аст
обҳо барои шумо зишт хоҳанд буд;
11:11 Онҳо барои шумо зишт хоҳанд буд; аз онҳо нахӯред
гӯшт, лекин ҷасади онҳо зишт хоҳад буд.
11:12 Ҳар он чи дар об қанот ва пулак надошта бошад,
зишт барои шумо.
11:13 Ва инҳоянд онҳое, ки дар миёни паррандагон зишт хоҳед дошт;
онҳоро нахӯранд, онҳо зишт ҳастанд: уқоб ва уқоб
оссифраг ва оспрай,
11:14 Ва мурғ, ва кирмак мувофиқи ҷинсаш;
11:15 Ҳар зоғ аз рӯи намуди худ;
11:16 Ва бум, ва коғази шаб, ва коғаз ва шохин пас аз ӯ
меҳрубон,
11:17 Ва бум, ва корморант ва буғи бузург,
11:18 Ва қувону пеликан ва уқоби гиер,
11:19 Ва лайлак, гӯсфанд мувофиқи ҷинсаш, ва лоғаш ва куршапарак.
11:20 Ҳамаи мурғони хазанда, ки бар чор чор мераванд, зишт хоҳанд буд.
шумо.
11:21 Бо вуҷуди ин, шумо метавонед аз ҳар хазандае, ки дар болои ҳама аст, бихӯред
чор нафар, ки пойҳои болои по доранд, ба замин ҷаҳанд;
11:22 Ҳатто инҳоро низ бихӯред; малах аз рӯи навъи худ ва бемӯй
малах пас аз навъаш ва гамбӯсак аз навъи худ ва
малах пас аз навъи худ.
11:23 Аммо ҳамаи хазандагон парвозкунанда, ки чор по доранд, як хоҳад буд
зишт барои шумо.
11:24 Ва барои онҳо наҷис хоҳед буд: ҳар кӣ ба ҷасади он даст мерасонад
то шом наҷис хоҳанд буд.
11:25 Ва ҳар кӣ аз ҷасади онҳоро барорад, вайро бишӯяд
либос ва то шом наҷис бошед.
11:26 Ҷасади ҳар ҳайвони ваҳшӣ, ки наёро аз ҳам ҷудо мекунад, вале нест
Пойдор ва кафан намехӯранд, барои шумо наҷисанд: ҳар яки он
ба онҳо ламс кунед, наҷис хоҳад буд.
11:27 Ва ҳар чӣ бар панҷаҳои вай меравад, дар байни ҳар гуна ҳайвоноти ваҳшӣ меравад
ҳар чор нафар барои шумо наҷисанд: ҳар кӣ ба ҷасади онҳо даст занад
то шом наҷис хоҳад буд.
11:28 Ва ҳар кӣ ҷасади онҳоро мебардорад, либоси худро бишӯяд ва хоҳад буд
то шом наҷис аст: онҳо барои шумо наҷисанд.
11:29 Инҳо низ барои шумо дар байни хазандагон наҷис хоҳанд буд
дар рӯи замин мехазанд; молик, муш ва сангпушт баъд аз он
намуди ӯ,
11:30 Ва парум, ва хамелеон, ва калтакалос, ва хазлу, ва
мол.
11:31 Инҳо дар миёни ҳамаи хазандагон барои шумо наҷисанд: ҳар кӣ ламс мекунад
онҳо, вақте ки мурданд, то шом наҷис хоҳанд буд.
11:32 Ва ҳар яке аз онҳо, вақте ки мурданд, афтод, хоҳад афтод
наҷис будан; хоҳ ягон зарфи чӯб, хоҳ либос, хоҳ пӯст, ё
халта, ҳар зарфе, ки дар он коре анҷом дода мешавад, бояд гузошта шавад
ба об, ва он то шом наҷис хоҳад буд; хамин тавр мешавад
тоза карда шудааст.
11:33 Ва ҳар зарфи гилин, ки ҳар як аз онҳо ба даруни он меафтад, ҳар чӣ ҳаст
дар он наҷис хоҳад буд; ва шумо онро мешиканад.
11:34 Аз ҳар гӯште ки хӯрдан мумкин аст, он чизест, ки бар он об меояд
наҷис; ва ҳар нӯшокие, ки дар ҳар чунин зарф маст мешавад, хоҳад буд
нопок.
11:35 Ва ҳар чизе, ки порае аз ҷасади онҳо афтода бошад
нопок; хоҳ танӯр бошад, хоҳ кӯзаҳо барои дегҳо, шикаста хоҳанд шуд
зеро ки онҳо наҷисанд ва барои шумо наҷис хоҳанд буд.
11:36 Бо вуҷуди ин, чашма ё чоҳе, ки дар он об фаровон аст,
пок бошед, вале он чи ба ҷасади онҳо бирасад, наҷис хоҳад буд.
11:37 Ва агар ягон қисми ҷасади онҳо бар ҳар тухми кошташуда афтад
кошта шавад, пок мешавад.
11:38 Аммо агар обе бар тухмҳо ва ягон қисми ҷасади онҳо рехта шавад
бар он биафтед, барои шумо наҷис хоҳад буд.
11:39 Ва агар ягон ҳайвони ваҳшӣ, ки аз он бихӯред, бимиред; касе ки ба ҷасад даст мезанад
то шом наҷис хоҳад буд.
11:40 Ва ҳар кӣ аз ҷасади он бихӯрад, либоси худро бишӯяд ва хоҳад буд
то шом наҷис аст: касе ки ҷасади онро мебардорад
либосашро бишӯ, ва то шом наҷис бош.
11:41 Ва ҳар хазандае, ки дар рӯи замин мехазад, хоҳад буд
зишт; онро хӯрдан мумкин нест.
11:42 Ҳар он чи бар шикам меравад, ва ҳар чӣ бар чор аст, ё
ҳар он чизе ки пойҳои бештаре дорад, дар байни ҳама хазандагоне, ки ба болои онҳо медарояд
замин, онҳоро нахӯред; зеро ки онҳо зишт ҳастанд.
11:43 Шумо худро бо ҳеҷ хазандае зишт нагардонед
хазандагон, ва худро бо онҳо наҷис нагардонед, ки шумо
бо ин бояд олуда шавад.
11:44 Зеро ки Ман Худованд Худои шумо ҳастам, бинобар ин, худро тақдис хоҳед кард, ва
муқаддас хоҳед буд; зеро ки Ман муқаддас ҳастам; шумо низ худро бо он палид накунед
ҳар намуди хазандагон, ки дар рӯи замин мехазанд.
11:45 Зеро ки Ман Худованд ҳастам, ки шуморо аз замини Миср берун меоварад, то ки бошад
Худои худ: Пас, шумо муқаддас хоҳед буд, зеро ки Ман муқаддас ҳастам.
11:46 Ин аст қонуни ҳайвоноти ваҳшӣ, ва паррандагон ва ҳар зинда
махлуқоте, ки дар об ҳаракат мекунад ва аз ҳар махлуқе, ки хазанда аст
дар рӯи замин:
11:47 Барои фарқ кардани байни нопок ва пок ва байни
ҳайвони ваҳшие, ки хӯрдан мумкин аст ва ҳайвони ваҳшие, ки хӯрдан мумкин нест.