левизодагон
4:1 Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:
4:2 Ба банӣ-Исроил сухан ронда, бигӯ: «Агар касе ба воситаи гуноҳ гуноҳ кунад».
надонистани бар зидди ягон аҳкоми Худованд дар бораи чизҳо
ки набояд иҷро шавад ва бар зидди ҳеҷ яке аз онҳо амал хоҳад кард:
4:3 Агар коҳини тадҳиншуда мувофиқи гуноҳи худ гуноҳ кунад
одамон; пас бигзор вай барои гуноҳи худ, ки гуноҳ кардааст, ҷавоне биёрад
гови беайб барои Худованд барои қурбонии гуноҳ.
4:4 Ва гӯсоларо ба дари хаймаи муқаддас меорад
ҷамъомад ба ҳузури Худованд; ва дасти Худро бар гусфанд мегузорад
сар карда, говро ба ҳузури Худованд бикушед.
4:5 Ва коҳини тадҳиншуда аз хуни гов бигирад, ва
онро ба хаймаи ҷомеъ биёред:
4:6 Ва коҳин ангушти худро дар хун тар карда, пошидани он
хун ҳафт бор ба ҳузури Худованд, дар пеши пардаи қудс.
4:7 Ва коҳин як қисми хунро бар шохҳои қурбонгоҳ молад
аз бухури ширин ба ҳузури Худованд, ки дар хаймаи муқаддас аст
ҷамъомад; ва тамоми хуни говро ба поён рехт
аз қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ, ки дар назди дари он аст
хаймаи ҷамъомад.
4:8 Ва аз он тамоми чарбуи гӯсоларо барои гуноҳаш хоҳад гирифт
ҳадия; фарбеҳе, ки дарунро мепӯшонад, ва тамоми чарбуи он
бар дарун,
4:9 Ва ду гурда, ва чарбуи бар онҳост, ки дар канори гурда аст
паҳлӯҳо ва гули болои ҷигарро бо гурдаҳо бигирад
дур,
4:10 Чунон ки аз гӯсолаи қурбонии осоиштагӣ гирифта шуд
Қурбонӣ: ва коҳин онҳоро бар қурбонгоҳи сӯхтанҳо месӯзонад
ҳадия.
4:11 Ва пӯсти гов, ва тамоми гӯшти вай, бо калла ва бо
пойҳояш ва дарунаш ва саргини ӯ,
4:12 Ҳатто тамоми говро берун аз ӯрдугоҳ ба сӯи а
ҷои пок, ки хокистараш рехта мешавад, ва ӯро дар ҳезум сӯзонд
бо оташ: дар ҷое ки хокистар рехт, сӯзонда хоҳад шуд.
4:13 Ва агар тамоми ҷамоати Исроил аз рӯи нодонӣ гуноҳ кунад, ва
чизе аз чашми калисо пинҳон бошад, ва онҳо коре кардаанд
бар зидди ягон аҳкоми Худованд дар бораи чизҳое, ки
набояд кард, ва гунаҳкоранд;
4:14 Вақте ки гуноҳе, ки онҳо бар зидди он гуноҳ кардаанд, маълум мешавад, он гоҳ
Ҷамоат барзагови ҷавонро барои гуноҳ қурбонӣ карда, биёрад
дар назди хаймаи ҷамъомад.
4:15 Ва пирони ҷамоат дастҳои худро бар сари гузоранд
аз гӯсола ба ҳузури Худованд, ва гӯсола дар пеши назари Худованд кушта хоҳад шуд
Худованд.
4:16 Ва коҳине, ки тадҳиншуда аст, аз хуни гӯсола меорад
хаймаи ҷамъомад:
4:17 Ва коҳин ангушти худро дар каме хун тар карда, пошад
ҳафт бор ба ҳузури Худованд, ҳатто дар пеши парда.
4:18 Ва як қисми хунро бар шохҳои қурбонгоҳе, ки воқеъ аст, молад
ба ҳузури Худованд, ки дар хаймаи ҷомеъ аст, ва
тамоми хунро дар қаъри қурбонгоҳи сӯхтагон рехт
ҳадияе, ки дар назди дари хаймаи ҷомеъ аст.
4:19 Ва тамоми чарбуи худро аз вай гирифта, дар қурбонгоҳ месӯзонад.
4:20 Ва ӯ бо гӯсола рафтор хоҳад кард, чунон ки бо гов барои гуноҳ карда буд
қурбонӣ кунад, бо ин чунин хоҳад кард; ва коҳин хоҳад кард
кафорати онҳост ва омурзида мешавад.
4:21 Ва гӯсфандро берун аз ӯрдугоҳ бароварда, мисли он сӯзонд
гӯсфанди якумро сӯзонд: он қурбонии гуноҳ барои ҷамоат аст.
4:22 Ҳангоме ки ҳоким гуноҳ карда, аз рӯи нодонӣ бар зидди он коре кардааст
ҳар яке аз аҳкоми Худованд Худои худ дар бораи чизҳое, ки
набояд кард ва гунаҳкор аст;
4:23 Ё агар гуноҳаш, ки дар он гуноҳ кардааст, ба ӯ маълум шавад; вай хохад
қурбонии ӯ биёред: нари беайб:
4:24 Ва дасти Худро бар сари буз гузошта, дар буз бикушад
ҷое ки қурбонии сӯхтаниро ба ҳузури Худованд мекушанд; ин гуноҳ аст
ҳадия.
4:25 Ва коҳин аз хуни қурбонии гуноҳ бо худ бигирад
ангушт занед ва онро бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ бигузоред, ва
хуни худро дар поёни қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ бирезад.
4:26 Ва ӯ тамоми чарбуи худро бар қурбонгоҳ хоҳад сӯзонд, мисли чарбуи қурбонгоҳ
қурбонии осоиштагӣ; ва коҳин кафорат хоҳад кард
ва гуноҳаш омурзида мешавад.
4:27 Ва агар касе аз мардуми оддӣ аз рӯи нодонӣ гуноҳ кунад, дар ҳоле ки ӯ
бар хилофи ҳар аҳкоми Худованд дар бораи он рафтор мекунад
корҳое, ки набояд карда шаванд, ва гунаҳкор бошед;
4:28 Ё агар гуноҳи вай, ки гуноҳ кардааст, ба ӯ маълум шавад, пас ӯ
қурбонии ӯ, як нарбуз, мода, беайб меорад,
барои гуноҳи худ, ки гуноҳ кардааст.
4:29 Ва дасти худро бар сари қурбонии гуноҳ гузошта, бикушад
қурбонии гуноҳро дар ҷои қурбонии сӯхтанӣ.
4:30 Ва коҳин хуни онро бо ангушти худ гирифта, мемолад
онро бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ меандозад, ва ҳамаашро рехт
хуни он дар поёни қурбонгоҳ.
4:31 Ва ӯ бояд тамоми чарбуи онро, чунон ки чарбу гирифта мешавад
аз қурбонии осоиштагӣ; ва коҳин онро сӯзонд
бар қурбонгоҳ барои бӯи хуш барои Худованд; ва коҳин хоҳад кард
Ӯро кафорат кун, ва омурзида мешавад.
4:32 Ва агар ӯ барраеро барои қурбонии гуноҳ биёрад, бояд модаеро биёрад
бе айб.
4:33 Ва дасти худро бар сари қурбонии гуноҳ гузошта, бикушад
барои қурбонии гуноҳ дар ҷое ки қурбонии сӯхтаниро мекушанд.
4:34 Ва коҳин аз хуни қурбонии гуноҳ бо худ бигирад
ангушт занед ва онро бар шохҳои қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ бигузоред, ва
тамоми хуни онро дар поёни қурбонгоҳ бирезад:
4:35 Ва бояд тамоми фарбеҳи онро, чунон ки чарбуи барра аст
аз қурбонии осоиштагӣ гирифташуда; ва коҳин
онҳоро бар қурбонгоҳ бар тибқи ҳадияҳои оташин сӯзонанд
ба Худованд, ва коҳин барои гуноҳи вай кафорат хоҳад кард
Ӯ кардааст, ва омурзида мешавад.