Марсияҳо
3:1 Ман он шахсе ҳастам, ки бо асои ғазаби худ мусибатро дидаам.
3:2 Ӯ маро роҳнамоӣ кард, ва маро ба торикӣ овард, аммо на ба рӯшноӣ.
3:3 Албатта, ӯ бар зидди ман рӯйгардон шуд; ҳамааш дасти худро бар ман мегардонад
рӯз.
3:4 Баданам ва пӯстамро пир кард; ӯ устухонҳои маро шикаст.
3:5 Ӯ бар зидди ман бино кард, ва маро бо заҳра ва дард иҳота кардааст.
3:6 Ӯ маро дар ҷойҳои торик гузошт, мисли мурдагон.
3:7 Ӯ маро муҳофизат кардааст, ки берун баромада наметавонам; занҷири маро сохт
вазнин.
3:8 Ва ҳангоме ки ман гиря мекунам ва фарёд мезанам, вай дуои маро қатъ мекунад.
3:9 Ӯ роҳҳои маро бо санги тарошида бастааст, Ӯ роҳҳои маро каҷ кардааст.
3:10 Ӯ барои ман мисли хирсе дар камин буд, ва мисли шер дар пинҳонӣ.
3:11 Ӯ роҳҳои маро гардонд, ва маро пора-пора кард: Ӯ маро офарид
хароб.
3:12 Ӯ камони худро хам кард, ва маро ҳамчун нишони тире гузошт.
3:13 Вай тирҳои чӯби худро ба зинаҳои ман ворид кард.
3:14 Ман барои тамоми қавми худ масхара шудам; ва суруди онҳо тамоми рӯз.
3:15 Ӯ маро аз талх пур кард, Ӯ маро маст кард
кирмак.
3:16 Ӯ низ дандонҳои маро бо сангҳои шағал шикастааст, ва маро бо он пӯшонидааст
хокистар.
3:17 Ва ту ҷони маро аз оромӣ дур кардӣ: Ман шукуфоиро фаромӯш кардам.
3:18 Ва ман гуфтам: "Қувват ва умеди ман аз ҷониби Худованд нест шудааст".
3:19 Ба ёд овардани андӯҳи ман ва бадбахтии ман, кирмак ва заҳра.
3:20 Ҷони ман онҳоро дар ёд дорад ва дар Ман фурӯтан аст.
3:21 Инро ба хотир овардам, бинобар ин умедворам.
3:22 Ин аз марҳамати Худованд аст, ки мо несту нобуд нестем, зеро ки Ӯ
шафқат ноком намешавад.
3:23 Онҳо ҳар саҳар наванд: вафодории ту бузург аст.
3:24 Худованд насиби ман аст, мегӯяд ҷони ман; бинобар ин ба Ӯ умед мебандам.
3:25 Худованд ба онҳое, ки мунтазири Ӯ ҳастанд, ба ҷони ҷӯянда некӯст
вай.
3:26 Хуб аст, ки одам ҳам умед дошта бошад ва ҳам оромона интизори он шавад
наҷоти Худованд.
3:27 Барои одам хуб аст, ки юғро дар ҷавониаш бардошт.
3:28 Ӯ танҳо нишаста, хомӯширо нигоҳ медорад, зеро ки инро бар ӯ бар ӯҳда гирифтааст.
3:29 Ӯ даҳони худро ба хок меандозад; агар чунин бошад, шояд умеде бошад.
3:30 Ба касе, ки ӯро бизанад, рухсораи худро медиҳад, аз ӯ пур мешавад
маломат.
3:31 Зеро ки Худованд то абад тарк нахоҳад кард:
3:32 Аммо, гарчанде ки ӯ ғамгин мекунад, аммо мувофиқи он ҳамдардӣ хоҳад дошт
раҳматҳои зиёд.
3:33 Зеро ки Ӯ ба таври ихтиёрӣ ба фарзандони одамон андӯҳгин намекунад.
3:34 Барои зери пои Ӯ нест кардани тамоми асирони рӯи замин,
3:35 Барои он ки рости одамро аз пеши Худои Таоло канор бигиред,
3:36 Барои вайрон кардани одам дар роҳи худ, Худованд намеписандад.
3:37 Кист, ки мегӯяд, ва ба амал меояд, вақте ки Худованд ба он амр фармудааст?
не?
3:38 Бадӣ ва некӣ аз даҳони Ҳаққи Таоло берун намеояд?
3:39 Бинобар ин одами зинда шикоят мекунад, одам аз ҷазои худ
гуноҳ?
3:40 Биёед роҳҳои худро ҷустуҷӯ кунем ва бисанҷем ва боз ба Худованд рӯй оварем.
3:41 Биёед дили худро бо дастҳои худ ба сӯи Худо дар осмон боло бардорем.
3:42 Мо таҷовуз кардем ва исён кардем, набахшидаӣ.
3:43 Ту хашмро фаро гирифта, моро таъқиб кардаӣ; ту куштаӣ,
раҳм накардааст.
3:44 Ту худро бо абр пӯшонид, то дуои мо нагузарад
тавассути.
3:45 Ту моро ҳамчун ифротгаро ва раҳоӣ дар миёни онҳо сохтӣ
одамон.
3:46 Ҳамаи душманони мо даҳони худро бар зидди мо кушодаанд.
3:47 Тарс ва дом бар мо омадааст, харобӣ ва ҳалокат.
3:48 Чашми ман аз дарёҳои об ҷорӣ мешавад, то ки онҳоро нобуд созад
духтари халки ман.
3:49 Чашми ман мечакад ва бе таваққуф қатъ намешавад,
3:50 То даме ки Худованд ба поён нигарад, ва инак, аз осмон.
3:51 Чашми ман ба дили ман таъсир мекунад, зеро ҳамаи духтарони шаҳри ман.
3:52 Душманони ман маро мисли парранда бе сабаб таъқиб карданд.
3:53 Онҳо ҷони маро дар зиндон буриданд, ва санг бар ман андохтанд.
3:54 Бар сари ман об ҷорӣ шуд; баъд гуфтам, ки ман бурида шудаам.
3:55 Номи Туро хондам, эй Худованд, аз зиндони паст.
3:56 Ту овози маро шунидаӣ: гӯши худро аз нафасгирии ман ва аз фарёди ман пинҳон макун.
3:57 Ту дар рӯзе, ки туро нидо кардам, наздик шудӣ; гуфтӣ: «Битарс».
не.
3:58 Эй Парвардигори ман, ту сабабҳои ҷони маро муҳокима кардӣ; ту маро раҳо кардӣ
хаёт.
3:59 Эй Парвардигори ман, ту зулми маро дидаӣ: кори маро доварӣ кун.
3:60 Ҳама интиқом ва ҳама хаёлоти онҳоро дидаӣ
ман.
3:61 Ту дашномҳои онҳоро, эй Худованд, ва тамоми хаёлоти онҳоро шунидаӣ
бар зидди ман;
3:62 Лабҳои онҳое, ки бар зидди ман қиём карданд, ва макри онҳо бар зидди ман
тамоми рӯз.
3:63 Нишаста ва бархостанашон бубин. Ман мусиқии онҳо ҳастам.
3:64 Эй Парвардигори ман, ба онҳо мувофиқи аъмоли онҳо подош бидеҳ
дастхо.
3|65|Дарди дилашон бидеҳ, лаънати ту бар онҳо бод.
3:66 Онҳоро бо ғазаб аз зери осмони Худованд таъқиб кунед ва нобуд кунед.