Марсияҳо 3:1 Ман он шахсе ҳастам, ки бо асои ғазаби худ мусибатро дидаам. 3:2 Ӯ маро роҳнамоӣ кард, ва маро ба торикӣ овард, аммо на ба рӯшноӣ. 3:3 Албатта, ӯ бар зидди ман рӯйгардон шуд; ҳамааш дасти худро бар ман мегардонад рӯз. 3:4 Баданам ва пӯстамро пир кард; ӯ устухонҳои маро шикаст. 3:5 Ӯ бар зидди ман бино кард, ва маро бо заҳра ва дард иҳота кардааст. 3:6 Ӯ маро дар ҷойҳои торик гузошт, мисли мурдагон. 3:7 Ӯ маро муҳофизат кардааст, ки берун баромада наметавонам; занҷири маро сохт вазнин. 3:8 Ва ҳангоме ки ман гиря мекунам ва фарёд мезанам, вай дуои маро қатъ мекунад. 3:9 Ӯ роҳҳои маро бо санги тарошида бастааст, Ӯ роҳҳои маро каҷ кардааст. 3:10 Ӯ барои ман мисли хирсе дар камин буд, ва мисли шер дар пинҳонӣ. 3:11 Ӯ роҳҳои маро гардонд, ва маро пора-пора кард: Ӯ маро офарид хароб. 3:12 Ӯ камони худро хам кард, ва маро ҳамчун нишони тире гузошт. 3:13 Вай тирҳои чӯби худро ба зинаҳои ман ворид кард. 3:14 Ман барои тамоми қавми худ масхара шудам; ва суруди онҳо тамоми рӯз. 3:15 Ӯ маро аз талх пур кард, Ӯ маро маст кард кирмак. 3:16 Ӯ низ дандонҳои маро бо сангҳои шағал шикастааст, ва маро бо он пӯшонидааст хокистар. 3:17 Ва ту ҷони маро аз оромӣ дур кардӣ: Ман шукуфоиро фаромӯш кардам. 3:18 Ва ман гуфтам: "Қувват ва умеди ман аз ҷониби Худованд нест шудааст". 3:19 Ба ёд овардани андӯҳи ман ва бадбахтии ман, кирмак ва заҳра. 3:20 Ҷони ман онҳоро дар ёд дорад ва дар Ман фурӯтан аст. 3:21 Инро ба хотир овардам, бинобар ин умедворам. 3:22 Ин аз марҳамати Худованд аст, ки мо несту нобуд нестем, зеро ки Ӯ шафқат ноком намешавад. 3:23 Онҳо ҳар саҳар наванд: вафодории ту бузург аст. 3:24 Худованд насиби ман аст, мегӯяд ҷони ман; бинобар ин ба Ӯ умед мебандам. 3:25 Худованд ба онҳое, ки мунтазири Ӯ ҳастанд, ба ҷони ҷӯянда некӯст вай. 3:26 Хуб аст, ки одам ҳам умед дошта бошад ва ҳам оромона интизори он шавад наҷоти Худованд. 3:27 Барои одам хуб аст, ки юғро дар ҷавониаш бардошт. 3:28 Ӯ танҳо нишаста, хомӯширо нигоҳ медорад, зеро ки инро бар ӯ бар ӯҳда гирифтааст. 3:29 Ӯ даҳони худро ба хок меандозад; агар чунин бошад, шояд умеде бошад. 3:30 Ба касе, ки ӯро бизанад, рухсораи худро медиҳад, аз ӯ пур мешавад маломат. 3:31 Зеро ки Худованд то абад тарк нахоҳад кард: 3:32 Аммо, гарчанде ки ӯ ғамгин мекунад, аммо мувофиқи он ҳамдардӣ хоҳад дошт раҳматҳои зиёд. 3:33 Зеро ки Ӯ ба таври ихтиёрӣ ба фарзандони одамон андӯҳгин намекунад. 3:34 Барои зери пои Ӯ нест кардани тамоми асирони рӯи замин, 3:35 Барои он ки рости одамро аз пеши Худои Таоло канор бигиред, 3:36 Барои вайрон кардани одам дар роҳи худ, Худованд намеписандад. 3:37 Кист, ки мегӯяд, ва ба амал меояд, вақте ки Худованд ба он амр фармудааст? не? 3:38 Бадӣ ва некӣ аз даҳони Ҳаққи Таоло берун намеояд? 3:39 Бинобар ин одами зинда шикоят мекунад, одам аз ҷазои худ гуноҳ? 3:40 Биёед роҳҳои худро ҷустуҷӯ кунем ва бисанҷем ва боз ба Худованд рӯй оварем. 3:41 Биёед дили худро бо дастҳои худ ба сӯи Худо дар осмон боло бардорем. 3:42 Мо таҷовуз кардем ва исён кардем, набахшидаӣ. 3:43 Ту хашмро фаро гирифта, моро таъқиб кардаӣ; ту куштаӣ, раҳм накардааст. 3:44 Ту худро бо абр пӯшонид, то дуои мо нагузарад тавассути. 3:45 Ту моро ҳамчун ифротгаро ва раҳоӣ дар миёни онҳо сохтӣ одамон. 3:46 Ҳамаи душманони мо даҳони худро бар зидди мо кушодаанд. 3:47 Тарс ва дом бар мо омадааст, харобӣ ва ҳалокат. 3:48 Чашми ман аз дарёҳои об ҷорӣ мешавад, то ки онҳоро нобуд созад духтари халки ман. 3:49 Чашми ман мечакад ва бе таваққуф қатъ намешавад, 3:50 То даме ки Худованд ба поён нигарад, ва инак, аз осмон. 3:51 Чашми ман ба дили ман таъсир мекунад, зеро ҳамаи духтарони шаҳри ман. 3:52 Душманони ман маро мисли парранда бе сабаб таъқиб карданд. 3:53 Онҳо ҷони маро дар зиндон буриданд, ва санг бар ман андохтанд. 3:54 Бар сари ман об ҷорӣ шуд; баъд гуфтам, ки ман бурида шудаам. 3:55 Номи Туро хондам, эй Худованд, аз зиндони паст. 3:56 Ту овози маро шунидаӣ: гӯши худро аз нафасгирии ман ва аз фарёди ман пинҳон макун. 3:57 Ту дар рӯзе, ки туро нидо кардам, наздик шудӣ; гуфтӣ: «Битарс». не. 3:58 Эй Парвардигори ман, ту сабабҳои ҷони маро муҳокима кардӣ; ту маро раҳо кардӣ хаёт. 3:59 Эй Парвардигори ман, ту зулми маро дидаӣ: кори маро доварӣ кун. 3:60 Ҳама интиқом ва ҳама хаёлоти онҳоро дидаӣ ман. 3:61 Ту дашномҳои онҳоро, эй Худованд, ва тамоми хаёлоти онҳоро шунидаӣ бар зидди ман; 3:62 Лабҳои онҳое, ки бар зидди ман қиём карданд, ва макри онҳо бар зидди ман тамоми рӯз. 3:63 Нишаста ва бархостанашон бубин. Ман мусиқии онҳо ҳастам. 3:64 Эй Парвардигори ман, ба онҳо мувофиқи аъмоли онҳо подош бидеҳ дастхо. 3|65|Дарди дилашон бидеҳ, лаънати ту бар онҳо бод. 3:66 Онҳоро бо ғазаб аз зери осмони Худованд таъқиб кунед ва нобуд кунед.