Еҳушаъ
16:1 Ва қуръа ба писарони Юсуф аз Урдун назди Ериҳӯ афтод
оби Ериҳӯ дар шарқ, то биёбоне, ки аз он боло меравад
Ериҳӯ дар саросари кӯҳи Байт-Ил,
16:2 Ва аз Байт-Ил ба Луз баромада, то сарҳадҳои он мегузарад
Арчи ба Атарот,
16:3 Ва ба тарафи ғарб ба соҳили Яфлетӣ, ба соҳили
Байт-Ҳӯрӯни поёнӣ ва ба Ҷазер; ва берун рафтани он дар
баҳр.
16:4 Пас, писарони Юсуф, Менашше ва Эфроим, мероси худро гирифтанд.
16:5 Ва сарҳади банӣ-Эфроим мувофиқи қабилаҳои онҳо
чунин буд: ҳатто сарҳади мероси онҳо дар тарафи шарқ буд
Атаротаддор то Байт-Ҳӯрӯни боло;
Юҳанно 16:6 Ва сарҳад ба сӯи баҳр ба сӯи Михметоҳ, аз тарафи шимол баромад;
ва сарҳад ба тарафи шарқ то Таанатшилӯ мерафт ва аз он мегузашт
аз шарқ то Ёноҳ;
16:7 Ва он аз Ёноҳ ба Атрот ва Ноарот фурӯд омада, ба он расид
Ериҳӯ буд ва ба Урдун рафт.
Юҳанно 16:8 Сарҳад аз Тапуа ба самти ғарб ба сӯи дарёи Каноҳ мебаромад; ва
берун аз он дар баҳр буд. Ин мероси қабила аст
аз банӣ-Эфроим аз қабилаҳои онҳо.
16:9 Ва шаҳрҳои алоҳида барои банӣ-Эфроим дар байни онҳо буданд
мероси банӣ-Менашше, тамоми шаҳрҳо бо онҳо
кишлокхо.
16:10 Ва канъониёнро, ки дар Ҷезер сокин буданд, берун наоварданд, балки
Канъониён то имрӯз дар миёни эфроимиён сокинанд ва дар зери дасти онҳо хизмат мекунанд
арҷгузорӣ.