Еҳушаъ 16:1 Ва қуръа ба писарони Юсуф аз Урдун назди Ериҳӯ афтод оби Ериҳӯ дар шарқ, то биёбоне, ки аз он боло меравад Ериҳӯ дар саросари кӯҳи Байт-Ил, 16:2 Ва аз Байт-Ил ба Луз баромада, то сарҳадҳои он мегузарад Арчи ба Атарот, 16:3 Ва ба тарафи ғарб ба соҳили Яфлетӣ, ба соҳили Байт-Ҳӯрӯни поёнӣ ва ба Ҷазер; ва берун рафтани он дар баҳр. 16:4 Пас, писарони Юсуф, Менашше ва Эфроим, мероси худро гирифтанд. 16:5 Ва сарҳади банӣ-Эфроим мувофиқи қабилаҳои онҳо чунин буд: ҳатто сарҳади мероси онҳо дар тарафи шарқ буд Атаротаддор то Байт-Ҳӯрӯни боло; Юҳанно 16:6 Ва сарҳад ба сӯи баҳр ба сӯи Михметоҳ, аз тарафи шимол баромад; ва сарҳад ба тарафи шарқ то Таанатшилӯ мерафт ва аз он мегузашт аз шарқ то Ёноҳ; 16:7 Ва он аз Ёноҳ ба Атрот ва Ноарот фурӯд омада, ба он расид Ериҳӯ буд ва ба Урдун рафт. Юҳанно 16:8 Сарҳад аз Тапуа ба самти ғарб ба сӯи дарёи Каноҳ мебаромад; ва берун аз он дар баҳр буд. Ин мероси қабила аст аз банӣ-Эфроим аз қабилаҳои онҳо. 16:9 Ва шаҳрҳои алоҳида барои банӣ-Эфроим дар байни онҳо буданд мероси банӣ-Менашше, тамоми шаҳрҳо бо онҳо кишлокхо. 16:10 Ва канъониёнро, ки дар Ҷезер сокин буданд, берун наоварданд, балки Канъониён то имрӯз дар миёни эфроимиён сокинанд ва дар зери дасти онҳо хизмат мекунанд арҷгузорӣ.