Еҳушаъ
6:1 Ва Ериҳӯ ба сабаби банӣ-Исроил сахт баста шуд: ҳеҷ
берун рафт ва касе надаромад.
6:2 Ва Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Инак, Ман ба дасти ту супурдам
Ериҳӯ ва подшоҳи он, ва мардони далерон.
6:3 Ва шумо, эй ҳамаи мардони ҷанг, шаҳрро иҳота кунед ва дар гирду атрофи он гардиш кунед
шаҳр як маротиба. Шаш рӯз чунин бикун.
6:4 Ва ҳафт коҳин дар назди сандуқ ҳафт карнайи қӯчқорҳоро бардошта хоҳанд бурд.
ва дар рӯзи ҳафтум шаҳрро ҳафт бор иҳота кунед, ва
коҳинон бо карнайҳо навохтанд.
6:5 Ва ҳангоме ки онҳо як таркиши тӯлонӣ мекунанд
шохи қӯчқор, ва ҳангоме ки садои карнайро мешунавед, тамоми мардум
бо нидоҳои бузург фарёд хоҳад зад; ва девори шаҳр фурӯ хоҳад рафт
ҳамвор, ва қавм ҳар кас рост ба пеши ӯ мебароянд.
6:6 Ва Еҳушаъ ибни Нун коҳинонро даъват карда, ба онҳо гуфт: «Бигиред».
сандуқи аҳдро боло кунед, ва бигзор ҳафт коҳин ҳафт карнай бардоранд
шохҳои қӯчқорҳо дар пеши сандуқи Худованд.
6:7 Ва Ӯ ба мардум гуфт: "Убур кунед ва шаҳрро иҳота кунед, ва бигзоред"
ки мусаллаҳ аст, аз пеши сандуқи Худованд бигзаред.
6:8 Ва чунин воқеъ шуд, вақте ки Еҳушаъ ба мардум сухан гуфт, ки
ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи шохи қӯчқор доштанд, аз пеш гузаштанд
Худовандро, ва бо карнайҳо навохт; ва сандуқи аҳд
Худованд аз паси онҳо рафт.
6:9 Ва мардони мусаллаҳ ба пеши коҳинон, ки бо карнай навохтанд, рафтанд.
ва мукофот пас аз сандуқ омад, коҳинон ҳаракат мекарданд ва дамид
бо карнайхо.
6:10 Ва Еҳушаъ ба мардум амр фармуда, гуфта буд: «На фарьёд назанед, ва на
бо овози худ ғавғо бардоред, ва ҳеҷ сухане аз он берун нахоҳад омад
даҳони ту, то рӯзе, ки ба ту фарёд бифармоям; пас фарёд мезанед.
6:11 Пас, сандуқи Худованд шаҳрро иҳота карда, як бор дар он давр мегашт, ва онҳо
ба лагерь омада, дар бошишгох истикомат карданд.
6:12 Ва Еҳушаъ субҳи барвақт бархост, ва коҳинон сандуқи
Худованд.
6:13 Ва ҳафт коҳинон ҳафт карнайи шохи қӯчқорро дар пеши сандуқ бардошта буданд
аз Худованд пайваста мерафт ва карнайҳоро навохт; ва
пешопеши онхо одамони мусаллах мерафтанд; вале мукофот баъд аз киштй омад
Худовандо, коҳинон рафта, бо карнайҳо дамида истодаанд.
6:14 Ва рӯзи дуюм онҳо як бор шаҳрро давр зада, ба шаҳр баргаштанд
лагерь: хамин тавр онхо шаш руз кор карданд.
6:15 Ва воқеъ шуд, ки дар рӯзи ҳафтум, онҳо барвақт бархоста, дар атрофи
субҳидам ва шаҳрро бо ҳамин тариқ ҳафт иҳота карданд
маротиба: танҳо дар он рӯз онҳо шаҳрро ҳафт маротиба давр заданд.
6:16 Ва ин воқеъ шуд, ки дар дафъаи ҳафтум, вақте ки коҳинон бо шамол дамид
Еҳушаъ ба мардум гуфт: «Фарьёд занед; зеро ки Худованд дод
шумо шаҳр.
6:17 Ва он шаҳр ва ҳар он чи дар он аст, лаънат хоҳад шуд
Худованд: танҳо Роҳоби фоҳиша зинда хоҳад монд, вай ва ҳамаи онҳое ки бо онҳо ҳастанд
вай дар хона буд, зеро вай фиристодагони фиристодаи моро пинҳон карда буд.
6:18 Ва шумо, ба ҳар ҳол, худро аз малъун нигоҳ доред, мабодо шумо
худро малъун кунед, ҳангоме ки аз он чи лаънатро мегиред ва мекунед
лашкари Исроил лаънат ва ба изтироб овардан.
6:19 Аммо ҳамаи нуқра, ва тилло, ва зарфҳои мис ва оҳан, ҳастанд
ба Худованд бахшида шудаанд, ба ганҷинаи Худо хоҳанд омад
ХУДОВАНД.
6:20 Вақте ки коҳинон бо карнай навохтанд, мардум фарьёд заданд;
Вакте ки мардум садои карнайро шуниданд
мардум бо доду фарьёди бузурге, ки девор хамвор фурУ рафт, то ки
Мардум ба шаҳр баромаданд, ва ҳар кас рост пеши ӯ меомад, ва
шахрро гирифтанд.
6:21 Ва онҳо тамоми он чиро, ки дар шаҳр буд, комилан несту нобуд карданд, ҳам мард ва ҳам зан,
пиру ҷавон ва гов ва гӯсфанд ва хар бо дами шамшер.
6:22 Аммо Еҳушаъ ба ду нафаре, ки кишварро ҷосусӣ карда буданд, гуфта буд: «Бирав».
ба хонаи фоҳиша даромада, зан ва ҳама чизҳоро аз он ҷо берун овар
вай дорад, чунон ки шумо ба вай қасам хӯрдед.
6:23 Ва ҷавонони ҷосусӣ даромада, Роҳобро берун оварданд ва
падар ва модараш, ва бародаронаш ва ҳар он чи дошт,; ва
тамоми хешу табори вайро берун оварда, бе лагерь гузоштанд
Исроил.
6:24 Ва онҳо шаҳр ва ҳар он чи дар он буд, дар оташ сӯзонданд: танҳо
нуқра ва тилло ва зарфҳои мис ва оҳан гузоштанд
ба ганҷинаи хонаи Худованд дохил кунед.
6:25 Ва Еҳушаъ Роҳоби фоҳиша ва аҳли байти падарашро зинда наҷот дод, ва
ҳама чизе ки вай дошт; ва то имрӯз дар Исроил сокин аст; зеро
вай қосидонеро, ки Еҳушаъ онҳоро барои ҷосусӣ Ериҳӯ фиристода буд, пинҳон кард.
6:26 Ва Еҳушаъ дар он вақт ба онҳо танбеҳ дода, гуфт: «Лаъун ба одами пештара».
Худованде, ки бархоста, ин шаҳр Ериҳӯро бино мекунад; Ӯ хоҳад гузошт
асоси он дар нахустзодаи худ ва дар писари хурдии ӯ хоҳад буд
вай дари онро барпо кард.
6:27 Пас, Худованд бо Еҳушаъ буд; ва шӯҳрати ӯ дар саросари ҷаҳон садо дод
кишвар.