Еҳушаъ 6:1 Ва Ериҳӯ ба сабаби банӣ-Исроил сахт баста шуд: ҳеҷ берун рафт ва касе надаромад. 6:2 Ва Худованд ба Еҳушаъ гуфт: «Инак, Ман ба дасти ту супурдам Ериҳӯ ва подшоҳи он, ва мардони далерон. 6:3 Ва шумо, эй ҳамаи мардони ҷанг, шаҳрро иҳота кунед ва дар гирду атрофи он гардиш кунед шаҳр як маротиба. Шаш рӯз чунин бикун. 6:4 Ва ҳафт коҳин дар назди сандуқ ҳафт карнайи қӯчқорҳоро бардошта хоҳанд бурд. ва дар рӯзи ҳафтум шаҳрро ҳафт бор иҳота кунед, ва коҳинон бо карнайҳо навохтанд. 6:5 Ва ҳангоме ки онҳо як таркиши тӯлонӣ мекунанд шохи қӯчқор, ва ҳангоме ки садои карнайро мешунавед, тамоми мардум бо нидоҳои бузург фарёд хоҳад зад; ва девори шаҳр фурӯ хоҳад рафт ҳамвор, ва қавм ҳар кас рост ба пеши ӯ мебароянд. 6:6 Ва Еҳушаъ ибни Нун коҳинонро даъват карда, ба онҳо гуфт: «Бигиред». сандуқи аҳдро боло кунед, ва бигзор ҳафт коҳин ҳафт карнай бардоранд шохҳои қӯчқорҳо дар пеши сандуқи Худованд. 6:7 Ва Ӯ ба мардум гуфт: "Убур кунед ва шаҳрро иҳота кунед, ва бигзоред" ки мусаллаҳ аст, аз пеши сандуқи Худованд бигзаред. 6:8 Ва чунин воқеъ шуд, вақте ки Еҳушаъ ба мардум сухан гуфт, ки ҳафт коҳин, ки ҳафт карнайи шохи қӯчқор доштанд, аз пеш гузаштанд Худовандро, ва бо карнайҳо навохт; ва сандуқи аҳд Худованд аз паси онҳо рафт. 6:9 Ва мардони мусаллаҳ ба пеши коҳинон, ки бо карнай навохтанд, рафтанд. ва мукофот пас аз сандуқ омад, коҳинон ҳаракат мекарданд ва дамид бо карнайхо. 6:10 Ва Еҳушаъ ба мардум амр фармуда, гуфта буд: «На фарьёд назанед, ва на бо овози худ ғавғо бардоред, ва ҳеҷ сухане аз он берун нахоҳад омад даҳони ту, то рӯзе, ки ба ту фарёд бифармоям; пас фарёд мезанед. 6:11 Пас, сандуқи Худованд шаҳрро иҳота карда, як бор дар он давр мегашт, ва онҳо ба лагерь омада, дар бошишгох истикомат карданд. 6:12 Ва Еҳушаъ субҳи барвақт бархост, ва коҳинон сандуқи Худованд. 6:13 Ва ҳафт коҳинон ҳафт карнайи шохи қӯчқорро дар пеши сандуқ бардошта буданд аз Худованд пайваста мерафт ва карнайҳоро навохт; ва пешопеши онхо одамони мусаллах мерафтанд; вале мукофот баъд аз киштй омад Худовандо, коҳинон рафта, бо карнайҳо дамида истодаанд. 6:14 Ва рӯзи дуюм онҳо як бор шаҳрро давр зада, ба шаҳр баргаштанд лагерь: хамин тавр онхо шаш руз кор карданд. 6:15 Ва воқеъ шуд, ки дар рӯзи ҳафтум, онҳо барвақт бархоста, дар атрофи субҳидам ва шаҳрро бо ҳамин тариқ ҳафт иҳота карданд маротиба: танҳо дар он рӯз онҳо шаҳрро ҳафт маротиба давр заданд. 6:16 Ва ин воқеъ шуд, ки дар дафъаи ҳафтум, вақте ки коҳинон бо шамол дамид Еҳушаъ ба мардум гуфт: «Фарьёд занед; зеро ки Худованд дод шумо шаҳр. 6:17 Ва он шаҳр ва ҳар он чи дар он аст, лаънат хоҳад шуд Худованд: танҳо Роҳоби фоҳиша зинда хоҳад монд, вай ва ҳамаи онҳое ки бо онҳо ҳастанд вай дар хона буд, зеро вай фиристодагони фиристодаи моро пинҳон карда буд. 6:18 Ва шумо, ба ҳар ҳол, худро аз малъун нигоҳ доред, мабодо шумо худро малъун кунед, ҳангоме ки аз он чи лаънатро мегиред ва мекунед лашкари Исроил лаънат ва ба изтироб овардан. 6:19 Аммо ҳамаи нуқра, ва тилло, ва зарфҳои мис ва оҳан, ҳастанд ба Худованд бахшида шудаанд, ба ганҷинаи Худо хоҳанд омад ХУДОВАНД. 6:20 Вақте ки коҳинон бо карнай навохтанд, мардум фарьёд заданд; Вакте ки мардум садои карнайро шуниданд мардум бо доду фарьёди бузурге, ки девор хамвор фурУ рафт, то ки Мардум ба шаҳр баромаданд, ва ҳар кас рост пеши ӯ меомад, ва шахрро гирифтанд. 6:21 Ва онҳо тамоми он чиро, ки дар шаҳр буд, комилан несту нобуд карданд, ҳам мард ва ҳам зан, пиру ҷавон ва гов ва гӯсфанд ва хар бо дами шамшер. 6:22 Аммо Еҳушаъ ба ду нафаре, ки кишварро ҷосусӣ карда буданд, гуфта буд: «Бирав». ба хонаи фоҳиша даромада, зан ва ҳама чизҳоро аз он ҷо берун овар вай дорад, чунон ки шумо ба вай қасам хӯрдед. 6:23 Ва ҷавонони ҷосусӣ даромада, Роҳобро берун оварданд ва падар ва модараш, ва бародаронаш ва ҳар он чи дошт,; ва тамоми хешу табори вайро берун оварда, бе лагерь гузоштанд Исроил. 6:24 Ва онҳо шаҳр ва ҳар он чи дар он буд, дар оташ сӯзонданд: танҳо нуқра ва тилло ва зарфҳои мис ва оҳан гузоштанд ба ганҷинаи хонаи Худованд дохил кунед. 6:25 Ва Еҳушаъ Роҳоби фоҳиша ва аҳли байти падарашро зинда наҷот дод, ва ҳама чизе ки вай дошт; ва то имрӯз дар Исроил сокин аст; зеро вай қосидонеро, ки Еҳушаъ онҳоро барои ҷосусӣ Ериҳӯ фиристода буд, пинҳон кард. 6:26 Ва Еҳушаъ дар он вақт ба онҳо танбеҳ дода, гуфт: «Лаъун ба одами пештара». Худованде, ки бархоста, ин шаҳр Ериҳӯро бино мекунад; Ӯ хоҳад гузошт асоси он дар нахустзодаи худ ва дар писари хурдии ӯ хоҳад буд вай дари онро барпо кард. 6:27 Пас, Худованд бо Еҳушаъ буд; ва шӯҳрати ӯ дар саросари ҷаҳон садо дод кишвар.