Еҳушаъ
1:1 Пас аз марги Мусо бандаи Худованд чунин воқеъ шуд,
ки Худованд ба Еҳушаъ ибни Нун, вазири Мусо, сухан ронда, гуфт:
1:2 Мусо бандаи ман мурд; Пас, алҳол бархез, аз ин Урдун бирав,
ту ва тамоми ин қавмро ба замине ки Ман ба онҳо медиҳам
ба банӣ-Исроил.
1:3 Ҳар ҷое, ки кафи пои ту бар он занад, ман онро дорам
ба шумо дода шудааст, чунон ки ба Мусо гуфтам.
1:4 Аз биёбон ва ин Лубнон то дарёи бузург, дар
дарёи Фурот, тамоми замини Ҳиттиён ва то баҳри бузург
ба сӯи ғуруби офтоб, соҳили шумо хоҳад буд.
1:5 Ҳеҷ кас наметавонад дар тамоми айёми ту пеши ту истода бошад
Ҳаёт: чунон ки бо Мусо будам, ончунон бо ту хоҳам буд: Туро ноумед нахоҳам кард,
ва туро тарк накун.
1:6 Қавӣ ва далер бош, зеро ки ту ба ин қавм тақсим хоҳӣ кард
заминеро, ки ба падаронашон қасам хӯрдам, ки ба онҳо бидиҳам, ба мерос
онхо.
1:7 Фақат ту қавӣ ва далер бош, то ки ба амал оварӣ.
мувофиқи тамоми шариат, ки бандаи ман Мусо ба ту амр фармудааст: рӯй гардон».
на аз он ба дасти рост ва на ба чап, то наҷот ёбӣ
ба ҳар ҷое ки меравӣ.
1:8 Ин китоби шариат аз даҳони ту дур нахоҳад шуд; вале ту
Дар он шабу рӯз тафаккур кун, то коре кунӣ
ба ҳар он чи дар он навишта шудааст, зеро ки он гоҳ роҳи худро хоҳӣ дод
обод бошад, ва он гоҳ шумо муваффақияти хубе хоҳед дошт.
1:9 Оё ман ба ту амр накардаам? Қавӣ ва далер бошед; набошад
натарс, ва ҳаросон нашав, зеро ки Худованд Худои ту бо туст
ба ҳар ҷое ки меравӣ.
1:10 Ва Еҳушаъ ба нозирони қавм фармон дода, гуфт:
1:11 Аз лашкар гузашта, ба мардум фармон дода, гӯянд: «Тайёр кунед».
ғизо; зеро ки дар давоми се рӯз аз ин Урдун убур карда, ба он дохил шавед
заминеро, ки Худованд Худои шумо ба шумо медиҳад, то тасарруф кунед.
1:12 Ва ба Реубениён, ва Ҷодиён, ва ба нисфи сибти
Менашше, Еҳушаъ гуфта, гуфт:
1:13 Каломеро, ки Мусо, бандаи Худованд ба шумо фармуда буд, ба ёд оред,
«Худованд Худоят ба ту оромӣ ато карда, инро ба ту ато кардааст».
замин.
1:14 Занони шумо, фарзандони шумо ва чорпоёни шумо дар замин хоҳанд монд
ки Мусо дар ин тарафи Урдун ба шумо додааст; балки аз пеши худ хоҳӣ гузашт
бародарони мусаллах, хамаи мардони далер ва ба онхо мадад расонанд;
1:15 То даме ки Худованд ба бародарони шумо оромӣ ато кунад, чунон ки ба шумо ато кардааст, ва
онҳо низ заминеро, ки Худованд Худои ту ба онҳо медиҳад, тасарруф кардаанд;
он гоҳ ба замини мулки худ бармегардед ва аз он баҳра хоҳед бурд,
ки бандаи Худованд Мусо ба ту аз ин тарафи Урдун ба сӯи дарё дод
тулӯи офтоб.
1:16 Ва онҳо ба Еҳушаъ ҷавоб дода, гуфтанд: «Ҳар он чи ба мо амр медиҳӣ, мо хоҳем кард».
бикун ва ба ҳар ҷое ки моро мефиристӣ, меравем.
1:17 Чунон ки мо дар ҳама чиз ба Мусо гӯш додаем, ончунон мо низ гӯш хоҳем дод
ба ту: танҳо Худованд Худои ту бо ту бошад, чунон ки бо Мусо буд.
1:18 Ҳар кӣ бошад, бар зидди амри Ту исён мекунад, вале нахоҳад кард
дар ҳар он чи ба ӯ амр кунӣ, ба суханони худ гӯш намо, вай гузошта хоҳад шуд
то марг: танҳо қавӣ ва далер бошед.