Ҷон
17:1 Ин суханонро Исо гуфт ва чашмони Худро сӯи осмон боло карда, гуфт:
Падар, соат расидааст; Писари Худро ҷалол деҳ, то ки Писари Ту низ ҷалол диҳад
ту:
17:2 Чунон ки ба ӯ қудрат бар тамоми башар додаӣ, то ки абадӣ ато кунад
ба ҳар касе, ки ба ӯ додаӣ, ҳаёт диҳад.
17:3 Ва ин ҳаёти ҷовидонӣ аст, то ки Туро Худои ягонаи ҳақиқӣ бидонанд,
ва Исои Масеҳро, ки Ту фиристодаӣ.
17:4 Ман Туро дар рӯи замин ҷалол додам: кореро, ки ту медиҳӣ, анҷом додам
ба ман дод.
17:5 Ва акнун, эй Падар, Маро бо Худи Худ бо ҷалол ҷалол деҳ
ки пеш аз олам бо ту доштам.
17:6 Ман исми Туро ба одамоне ки аз миёни
ҷаҳон: онҳо аз они Ту буданд, ва Ту онҳоро ба Ман додӣ; ва туро нигоҳ доштанд
калима.
17:7 Акнун онҳо медонанд, ки ҳар он чи ба ман додаӣ, аз он аст
ту.
17:8 Зеро ки суханонеро, ки ба Ман додаӣ, ба онҳо додаам; ва доранд
онҳоро қабул кард ва бидонам, ки Ман аз ҷониби ту берун омадаам, ва онҳо
бовар карданд, ки Маро фиристодаӣ.
17:9 Ман барои онҳо дуо мегӯям: на барои ҷаҳон, балки барои онҳое ки Ту дорӣ
ба ман дод; зеро ки онҳо аз они туст.
17:10 Ва ҳама чиз аз они Ман аст, ва аз они туст аз они Ман; ва ман дар онҳо ҷалол ёфтаам.
17:11 Ва алҳол ман дигар дар ҷаҳон нестам, аммо онҳо дар ҷаҳон ҳастанд ва ман
назди ту биё. Эй Падари муқаддас, онҳоеро, ки Ту, ба василаи исми Худ нигоҳ дор
ба ман ато кардааст, то ки онҳо мисли мо як бошанд.
17:12 Вақте ки ман дар ҷаҳон бо онҳо будам, онҳоро ба исми Ту нигоҳ доштам
Ту ба ман додӣ, ки ман нигоҳ доштам, ва ҳеҷ яке аз онҳо гум нашудааст, ҷуз писари
ҳалокат; ки навиштаҷот иҷро шавад.
17:13 Ва акнун назди ту меоям; ва ин чизҳоро дар ҷаҳон мегӯям, ки онҳо
шояд шодии маро дар худ пурра кунанд.
17:14 Ман ба онҳо каломи Туро додаам; ва ҷаҳон аз онҳо нафрат кардааст, зеро ки онҳо
аз ҷаҳон нестанд, чунон ки Ман аз ҷаҳон нестам.
17:15 Ман намехоҳам, ки ту онҳоро аз ҷаҳон бибарӣ, балки
бояд онҳоро аз бадӣ нигоҳ дорад.
17:16 Онҳо аз ҷаҳон нестанд, чунон ки Ман аз ҷаҳон нестам.
17:17 Онҳоро ба воситаи ростии Худ тақдис кун: каломи Ту ростист.
17:18 Чӣ тавре ки Ту Маро ба ҷаҳон фиристодаӣ, ман низ онҳоро ба ҷаҳон фиристодаам
дунё.
17:19 Ва ба хотири онҳо Худро тақдис мекунам, то ки онҳо низ бошанд
ба воситаи ростӣ муқаддас гардидааст.
17:20 Ман на танҳо барои онҳо дуо мекунам, балки барои онҳое, ки ба онҳо имон хоҳанд овард
ба воситаи каломи онҳо;
17:21 То ҳама як бошанд; чунон ки Ту, эй Падар, дар Ман ҳастӣ, ва Ман дар Ту,
то ки онҳо низ дар мо як бошанд, то ҷаҳон ба Ту имон оварад
маро фиристод.
17:22 Ва ҷалолеро, ки ба Ман додаӣ, ба онҳо додаам; ки онхо бошанд
як, гарчанде ки мо як ҳастем:
17:23 Ман дар онҳо ва ту дар Ман, то ки онҳо дар як комил шаванд; ва
то ҷаҳон бидонад, ки Ту Маро фиристодаӣ ва онҳоро дӯст доштаӣ
ту маро дӯст медоштӣ.
17:24 Эй Падар!
Ман мебошам; то ки ҷалоли Маро, ки ба Ман додаӣ, бубинанд, зеро ки Ту
маро пеш аз бунёди ҷаҳон дӯст медошт.
17:25 Эй Падари Одил, ҷаҳон Туро нашинохт, лекин Ман медонам
ту, ва инҳо медонанд, ки Ту Маро фиристодаӣ».
17:26 Ва Ман ба онҳо исми Туро эълон кардам ва хоҳам гуфт:
муҳаббате ки Ту Маро бо он дӯст медоштӣ, дар онҳо бошад, ва ман дар онҳо.