Ҷон
3:1 Марде аз фарисиён, Ниқӯдимус ном ҳокими яҳудиён буд.
3:2 Ӯ шабона назди Исо омада, ба ӯ гуфт: «Устод!
Ту муаллим ҳастӣ, ки аз ҷониби Худо омадааст, зеро ҳеҷ кас наметавонад ин мӯъҷизаҳоро ба амал оварад
мекунӣ, магар Худо бо ӯ бошад.
3:3 Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям:
Агар одам аз нав таваллуд наёбад, Малакути Худоро дида наметавонад.
3:4 Ниқӯдимус ба Ӯ гуфт: «Чӣ тавр одами пир шуда метавонад таваллуд шавад? метавонад
бори дуюм ба шиками модараш дохил шавад ва таваллуд шавад?
3:5 Исо ҷавоб дод: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям: агар касе аз
об ва аз Рӯҳ наметавонад ба Малакути Худо дохил шавад.
3:6 Он чи аз ҷисм таваллуд меёбад, ҷисм аст; ва он чи ки аз он таваллуд ёфтааст
Рӯҳ рӯҳ аст.
3:7 Аз он ки ман ба ту гуфтам, тааҷҷуб накун, ки ту бояд аз нав таваллуд шавӣ.
3:8 Бод ҳар ҷое, ки хоҳад мевазад, ва ту садои онро мешунавӣ,
вале наметавон гуфт, ки он аз куҷо меояд ва ба куҷо меравад: ҳар кас ҳамин тавр аст
ки аз Рӯҳ таваллуд ёфтааст.
3:9 Ниқӯдимус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Ин чӣ гуна буда метавонад?
3:10 Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Ту оғои Исроил ҳастӣ ва».
Оё ин чизҳоро намедонед?
3:11 Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям: мо мегӯем, ки медонем ва шаҳодат медиҳем.
ки мо дидем; ва шумо шаҳодати моро қабул намекунед.
3:12 Агар Ман ба шумо чизҳои заминиро гуфта бошам, ва имон наоваред, чӣ гуна хоҳед шуд
имон биёваред, агар ман ба шумо чизҳои осмониро мегӯям?
3:13 Ва ҳеҷ кас ба осмон сууд накардааст, ҷуз он ки аз он фуруд омад
осмон, ҳатто Писари Одам, ки дар осмон аст.
3:14 Ва ҳангоме ки Мӯсо морро дар биёбон боло бардошт, ҳамон тавр бояд мор
Писари Одам боло бардошта шавад:
3:15 То ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, нобуд нашавад, балки абадӣ дошта бошад
хаёт.
3:16 Зеро ки Худо ҷаҳонро чунон дӯст дошт, ки Писари ягонаи Худро дод
ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, набояд талаф нашавад, балки ҳаёти ҷовидонӣ ёбад.
3:17 Зеро ки Худо Писари Худро ба ҷаҳон нафиристод, то ҷаҳонро маҳкум кунад; вале он
ҷаҳон метавонад ба воситаи ӯ наҷот ёбад.
3:18 Ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, маҳкум намешавад, лекин ҳар кӣ имон надорад, маҳкум карда мешавад
аллакай маҳкум шудааст, зеро ба исми ягона имон надошт
Писари Худост.
3:19 Ва ин маҳкумият аст, ки нур ба ҷаҳон омад, ва одамон
торикиро аз рӯшноӣ дӯст медоштанд, зеро аъмоли онҳо бад буд.
3:20 Зеро ҳар кӣ бадӣ мекунад, аз рӯшноӣ нафрат мекунад ва ба сӯи он намеояд
нур, мабодо кирдораш мазаммат шавад.
3:21 Аммо ҳар кӣ росткор аст, ба рӯшноӣ меояд, то ки аъмоли ӯ анҷом ёбад
ошкор аст, ки онҳо дар Худо офарида шудаанд.
3:22 Пас аз ин Исо ва шогирдонаш ба сарзамини Яҳудо омаданд;
ва дар он ҷо бо онҳо монд ва таъмид дод.
3:23 Ва Яҳё низ дар Аенӯн дар наздикии Салим таъмид медод, зеро дар он ҷо буд
Ва онҳо омада, таъмид гирифтанд.
3:24 Зеро ки Яҳё ҳанӯз ба зиндон андохта нашуда буд.
3:25 Дар байни баъзе аз шогирдони Юҳанно саволе ба миён омад
Яҳудиён дар бораи поксозӣ.
3:26 Ва онҳо назди Яҳьё омада, ба ӯ гуфтанд: «Эй Ӯстод! Он ки бо ту буд».
Дар он тарафи Ӯрдун, ки дар бораи Ӯ шаҳодат медиҳӣ, инак, ҳамон кас таъмид медиҳад,
ва ҳама назди Ӯ меоянд.
3:27 Юҳанно дар ҷавоб гуфт: «Одам наметавонад чизе бигирад, магар он ки дода шавад».
ӯро аз осмон.
3:28 Худатон ба ман шаҳодат медиҳед, ки гуфтам: "Ман Масеҳ нестам, балки."
ки ман пешопеши у фиристода шудаам.
3:29 Касе ки арӯс дорад, домод аст, аммо дӯсти арӯс аст
домод, ки истода, Ӯро мешунавад, бағоят шод мешавад
овози домод: «Ин шодии ман аст».
3:30 Ӯ бояд афзоиш ёбад, аммо ман бояд кам кунам.
3:31 Он ки аз боло меояд, аз ҳама болотар аст, ва он ки аз замин аст
заминӣ аст ва дар бораи замин сухан мегӯяд: Он ки аз осмон меояд, болотар аст
ҳама.
3:32 Ва он чи дидааст ва шунидааст, шаҳодат медиҳад; ва ҳеҷ кас
шаҳодати ӯро қабул мекунад.
3:33 Касе ки шаҳодати Ӯро қабул кардааст, мӯҳри худро гузоштааст, ки Худост
дуруст.
3:34 Зеро Он ки Худо фиристодааст, суханони Худоро мегӯяд, зеро ки Худо ато намекунад
Рӯҳро ба андозае барои Ӯ.
3:35 Падар Писарро дӯст медорад ва ҳама чизро ба дасти Ӯ додааст.
3:36 Ҳар кӣ ба Писар имон оварад, ҳаёти ҷовидонӣ дорад, ва ҳар кӣ
имон надорад, ки Писар ҳаётро нахоҳад дид; вале ғазаби Худо боқӣ мемонад
бар ӯ.