Ҷон 3:1 Марде аз фарисиён, Ниқӯдимус ном ҳокими яҳудиён буд. 3:2 Ӯ шабона назди Исо омада, ба ӯ гуфт: «Устод! Ту муаллим ҳастӣ, ки аз ҷониби Худо омадааст, зеро ҳеҷ кас наметавонад ин мӯъҷизаҳоро ба амал оварад мекунӣ, магар Худо бо ӯ бошад. 3:3 Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям: Агар одам аз нав таваллуд наёбад, Малакути Худоро дида наметавонад. 3:4 Ниқӯдимус ба Ӯ гуфт: «Чӣ тавр одами пир шуда метавонад таваллуд шавад? метавонад бори дуюм ба шиками модараш дохил шавад ва таваллуд шавад? 3:5 Исо ҷавоб дод: «Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям: агар касе аз об ва аз Рӯҳ наметавонад ба Малакути Худо дохил шавад. 3:6 Он чи аз ҷисм таваллуд меёбад, ҷисм аст; ва он чи ки аз он таваллуд ёфтааст Рӯҳ рӯҳ аст. 3:7 Аз он ки ман ба ту гуфтам, тааҷҷуб накун, ки ту бояд аз нав таваллуд шавӣ. 3:8 Бод ҳар ҷое, ки хоҳад мевазад, ва ту садои онро мешунавӣ, вале наметавон гуфт, ки он аз куҷо меояд ва ба куҷо меравад: ҳар кас ҳамин тавр аст ки аз Рӯҳ таваллуд ёфтааст. 3:9 Ниқӯдимус дар ҷавоби Ӯ гуфт: «Ин чӣ гуна буда метавонад? 3:10 Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Ту оғои Исроил ҳастӣ ва». Оё ин чизҳоро намедонед? 3:11 Ба ростӣ, ба ростӣ ба ту мегӯям: мо мегӯем, ки медонем ва шаҳодат медиҳем. ки мо дидем; ва шумо шаҳодати моро қабул намекунед. 3:12 Агар Ман ба шумо чизҳои заминиро гуфта бошам, ва имон наоваред, чӣ гуна хоҳед шуд имон биёваред, агар ман ба шумо чизҳои осмониро мегӯям? 3:13 Ва ҳеҷ кас ба осмон сууд накардааст, ҷуз он ки аз он фуруд омад осмон, ҳатто Писари Одам, ки дар осмон аст. 3:14 Ва ҳангоме ки Мӯсо морро дар биёбон боло бардошт, ҳамон тавр бояд мор Писари Одам боло бардошта шавад: 3:15 То ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, нобуд нашавад, балки абадӣ дошта бошад хаёт. 3:16 Зеро ки Худо ҷаҳонро чунон дӯст дошт, ки Писари ягонаи Худро дод ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, набояд талаф нашавад, балки ҳаёти ҷовидонӣ ёбад. 3:17 Зеро ки Худо Писари Худро ба ҷаҳон нафиристод, то ҷаҳонро маҳкум кунад; вале он ҷаҳон метавонад ба воситаи ӯ наҷот ёбад. 3:18 Ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, маҳкум намешавад, лекин ҳар кӣ имон надорад, маҳкум карда мешавад аллакай маҳкум шудааст, зеро ба исми ягона имон надошт Писари Худост. 3:19 Ва ин маҳкумият аст, ки нур ба ҷаҳон омад, ва одамон торикиро аз рӯшноӣ дӯст медоштанд, зеро аъмоли онҳо бад буд. 3:20 Зеро ҳар кӣ бадӣ мекунад, аз рӯшноӣ нафрат мекунад ва ба сӯи он намеояд нур, мабодо кирдораш мазаммат шавад. 3:21 Аммо ҳар кӣ росткор аст, ба рӯшноӣ меояд, то ки аъмоли ӯ анҷом ёбад ошкор аст, ки онҳо дар Худо офарида шудаанд. 3:22 Пас аз ин Исо ва шогирдонаш ба сарзамини Яҳудо омаданд; ва дар он ҷо бо онҳо монд ва таъмид дод. 3:23 Ва Яҳё низ дар Аенӯн дар наздикии Салим таъмид медод, зеро дар он ҷо буд Ва онҳо омада, таъмид гирифтанд. 3:24 Зеро ки Яҳё ҳанӯз ба зиндон андохта нашуда буд. 3:25 Дар байни баъзе аз шогирдони Юҳанно саволе ба миён омад Яҳудиён дар бораи поксозӣ. 3:26 Ва онҳо назди Яҳьё омада, ба ӯ гуфтанд: «Эй Ӯстод! Он ки бо ту буд». Дар он тарафи Ӯрдун, ки дар бораи Ӯ шаҳодат медиҳӣ, инак, ҳамон кас таъмид медиҳад, ва ҳама назди Ӯ меоянд. 3:27 Юҳанно дар ҷавоб гуфт: «Одам наметавонад чизе бигирад, магар он ки дода шавад». ӯро аз осмон. 3:28 Худатон ба ман шаҳодат медиҳед, ки гуфтам: "Ман Масеҳ нестам, балки." ки ман пешопеши у фиристода шудаам. 3:29 Касе ки арӯс дорад, домод аст, аммо дӯсти арӯс аст домод, ки истода, Ӯро мешунавад, бағоят шод мешавад овози домод: «Ин шодии ман аст». 3:30 Ӯ бояд афзоиш ёбад, аммо ман бояд кам кунам. 3:31 Он ки аз боло меояд, аз ҳама болотар аст, ва он ки аз замин аст заминӣ аст ва дар бораи замин сухан мегӯяд: Он ки аз осмон меояд, болотар аст ҳама. 3:32 Ва он чи дидааст ва шунидааст, шаҳодат медиҳад; ва ҳеҷ кас шаҳодати ӯро қабул мекунад. 3:33 Касе ки шаҳодати Ӯро қабул кардааст, мӯҳри худро гузоштааст, ки Худост дуруст. 3:34 Зеро Он ки Худо фиристодааст, суханони Худоро мегӯяд, зеро ки Худо ато намекунад Рӯҳро ба андозае барои Ӯ. 3:35 Падар Писарро дӯст медорад ва ҳама чизро ба дасти Ӯ додааст. 3:36 Ҳар кӣ ба Писар имон оварад, ҳаёти ҷовидонӣ дорад, ва ҳар кӣ имон надорад, ки Писар ҳаётро нахоҳад дид; вале ғазаби Худо боқӣ мемонад бар ӯ.