Кор
31:1 Ман бо чашмони худ аҳд бастам; Пас чаро ман бояд дар бораи каниз фикр кунам?
31:2 Барои чӣ ҳиссаи Худо аз боло вуҷуд дорад? ва кадом мероси
Худои тавоно аз боло?
31:3 Оё ба шарирон ҳалокат нест? ва ҷазои аҷибе барои
коргарони шарорат?
31:4 Оё Ӯ роҳҳои Маро намебинад, ва ҳама қадамҳои маро ҳисоб намекунад?
31:5 Агар ман ботил рафтор карда бошам, ё пои ман ба фиреб шитофт;
31:6 Бигзор маро дар тарозуи баробар баркашанд, то Худо беайбии маро донад.
31:7 Агар қадами ман аз роҳ баромада бошад, ва дили ман аз паи ман мерафт
чашмонам, ва агар доғе ба дастҳои ман часпида бошад;
31:8 Пас бигзор ман корам, ва дигаре бихӯрад; Оре, бигзор насли ман реша занад
берун.
31:9 Агар дили ман ба дасти зан фирефта шуда бошад, ё ман интизор шуда бошам.
дари ҳамсояи ман;
31:10 Пас бигзор зани ман ба дигаре даст занад, ва дигарон бар вай саҷда кунанд.
31:11 Зеро ки ин ҷинояти зишт аст; Оре, ин гуноҳест, ки бояд ҷазо дода шавад
судяхо.
31:12 Зеро он оташест, ки ба сӯи ҳалокат мебарад ва ҳамаро решакан мекунад
зиёд кардани мина.
31:13 Агар ман аз кори ғулом ё канизи худ нафрат дошта бошам, вақте ки
бо ман мубориза бурданд;
31:14 Пас, вақте ки Худо эҳьё мешавад, ман чӣ кор кунам? ва ҳангоме ки ӯ ташриф меорад, чӣ гуна аст
ба ӯ ҷавоб диҳам?
31:15 Оё Он ки маро дар шикам офаридааст, ӯро наофаридааст? ва касе ба мо мӯд надод
дар батни ?
31:16 Агар ман мискинонро аз ҳаваси онҳо нигоҳ дошта бошам, ё чашмони онҳоро ба вуҷуд овардаам
аз бевазан ноком шудан;
31:17 Ё худам луқмаи маро хӯрдам, ва ятим нахӯрдааст
аз он;
31:18 (Зеро ки аз ҷавониам ӯ бо ман тарбия ёфта буд, мисли падар, ва ман
ӯро аз батни модарам ҳидоят кардаам;)
31:19 Агар ман дидаам, ки касе аз сабаби камии либос ҳалок мешавад, ё бенавое, ки бенаво аст
пӯшидан;
31:20 Агар камараш маро баракат надода бошад, ва агар аз он гарм нашуда бошад
пашми гӯсфандони ман;
31:21 Агар ман бар ятимон даст боло карда бошам, вақте ки ман кӯмаки худро дидам
дар дарвоза:
31:22 Пас бигзор бозуи ман аз китфи ман афтод, ва бозуи ман шикаста шавад
аз устухон.
31:23 Зеро ки ҳалокат аз ҷониби Худо барои ман даҳшатнок буд ва аз сабаби Ӯ
воломақом тоқат карда натавонистам.
31:24 Агар ман тиллоро умеди худ карда бошам, ё ба тиллои нафис гуфта бошам: "Ту аз ман ҳастӣ"
эътимод;
31:25 Агар ман шод мешудам, ки сарвати ман бузург буд ва дасти ман буд
зиёд гирифтан;
31:26 Агар ман офтобро бубинам, вақте ки равшанӣ мезад, ё моҳеро, ки дар равшанӣ роҳ мерафтанд, мебинам;
31:27 Ва дили ман пинҳонӣ фирефта шудааст, ё даҳони ман бӯсид
даст:
31:28 Ин ҳам гуноҳе буд, ки бояд аз ҷониби довар муҷозот шавад, зеро ки ман бояд ҷазо медодам
Худои болоро инкор карданд.
31:29 Агар ман аз ҳалокати касе ки аз ман нафрат дошт, ё бархоста, шод мешудам
худам, вақте ки бадӣ ӯро ёфт:
31:30 Ва ман ҳам нагузоштаам, ки ба ҷони ӯ лаънат орзу кунам.
31:31 Агар одамони хаймаи Ман нагуфтанд: "Кошки мо аз ҷисми Ӯ мебудем!" мо
каноатманд кардан мумкин нест.
31:32 Шахси бегона дар кӯча нагузошт, аммо ман дарҳои худро ба рӯи он кушодам
мусофир.
31:33 Агар ман гуноҳҳои худро ҳамчун Одам пӯшондам, гуноҳи худро дар худ пинҳон карда бошам
сина:
31:34 Оё ман аз издиҳоми зиёд тарсидам, ё нафрати оилаҳо даҳшатнок буд?
ки ман сукут кардам ва аз дар берун нарафтам?
31:35 Эй кош маро мешунавад! инак, орзуи ман ин аст, ки Худои Қодир мехоҳад
ба ман ҷавоб диҳед ва он душмани ман китоб навиштааст.
31:36 Албатта, ман онро бар китфи худ гирифта, онро ҳамчун тоҷ барои худ мебандам.
31:37 Ман мехостам ба ӯ шумораи қадамҳои худро баён кунам; ҳамчун шоҳзода меравам
ба ӯ наздик.
31:38 Агар замини ман бар зидди ман бигирад, ё ҷӯроқҳои он низ
шикоят кардан;
31:39 Агар ман меваи онро бе пул хӯрда бошам, ё сабабгори он шуда бошам
соҳибони он ҷони худро аз даст медиҳанд:
31:40 Бигзор ба ҷои гандум тиста нашъунамо ёбад ва ба ҷои ҷав. Дар
суханони Айюб ба охир мерасад.