Кор 31:1 Ман бо чашмони худ аҳд бастам; Пас чаро ман бояд дар бораи каниз фикр кунам? 31:2 Барои чӣ ҳиссаи Худо аз боло вуҷуд дорад? ва кадом мероси Худои тавоно аз боло? 31:3 Оё ба шарирон ҳалокат нест? ва ҷазои аҷибе барои коргарони шарорат? 31:4 Оё Ӯ роҳҳои Маро намебинад, ва ҳама қадамҳои маро ҳисоб намекунад? 31:5 Агар ман ботил рафтор карда бошам, ё пои ман ба фиреб шитофт; 31:6 Бигзор маро дар тарозуи баробар баркашанд, то Худо беайбии маро донад. 31:7 Агар қадами ман аз роҳ баромада бошад, ва дили ман аз паи ман мерафт чашмонам, ва агар доғе ба дастҳои ман часпида бошад; 31:8 Пас бигзор ман корам, ва дигаре бихӯрад; Оре, бигзор насли ман реша занад берун. 31:9 Агар дили ман ба дасти зан фирефта шуда бошад, ё ман интизор шуда бошам. дари ҳамсояи ман; 31:10 Пас бигзор зани ман ба дигаре даст занад, ва дигарон бар вай саҷда кунанд. 31:11 Зеро ки ин ҷинояти зишт аст; Оре, ин гуноҳест, ки бояд ҷазо дода шавад судяхо. 31:12 Зеро он оташест, ки ба сӯи ҳалокат мебарад ва ҳамаро решакан мекунад зиёд кардани мина. 31:13 Агар ман аз кори ғулом ё канизи худ нафрат дошта бошам, вақте ки бо ман мубориза бурданд; 31:14 Пас, вақте ки Худо эҳьё мешавад, ман чӣ кор кунам? ва ҳангоме ки ӯ ташриф меорад, чӣ гуна аст ба ӯ ҷавоб диҳам? 31:15 Оё Он ки маро дар шикам офаридааст, ӯро наофаридааст? ва касе ба мо мӯд надод дар батни ? 31:16 Агар ман мискинонро аз ҳаваси онҳо нигоҳ дошта бошам, ё чашмони онҳоро ба вуҷуд овардаам аз бевазан ноком шудан; 31:17 Ё худам луқмаи маро хӯрдам, ва ятим нахӯрдааст аз он; 31:18 (Зеро ки аз ҷавониам ӯ бо ман тарбия ёфта буд, мисли падар, ва ман ӯро аз батни модарам ҳидоят кардаам;) 31:19 Агар ман дидаам, ки касе аз сабаби камии либос ҳалок мешавад, ё бенавое, ки бенаво аст пӯшидан; 31:20 Агар камараш маро баракат надода бошад, ва агар аз он гарм нашуда бошад пашми гӯсфандони ман; 31:21 Агар ман бар ятимон даст боло карда бошам, вақте ки ман кӯмаки худро дидам дар дарвоза: 31:22 Пас бигзор бозуи ман аз китфи ман афтод, ва бозуи ман шикаста шавад аз устухон. 31:23 Зеро ки ҳалокат аз ҷониби Худо барои ман даҳшатнок буд ва аз сабаби Ӯ воломақом тоқат карда натавонистам. 31:24 Агар ман тиллоро умеди худ карда бошам, ё ба тиллои нафис гуфта бошам: "Ту аз ман ҳастӣ" эътимод; 31:25 Агар ман шод мешудам, ки сарвати ман бузург буд ва дасти ман буд зиёд гирифтан; 31:26 Агар ман офтобро бубинам, вақте ки равшанӣ мезад, ё моҳеро, ки дар равшанӣ роҳ мерафтанд, мебинам; 31:27 Ва дили ман пинҳонӣ фирефта шудааст, ё даҳони ман бӯсид даст: 31:28 Ин ҳам гуноҳе буд, ки бояд аз ҷониби довар муҷозот шавад, зеро ки ман бояд ҷазо медодам Худои болоро инкор карданд. 31:29 Агар ман аз ҳалокати касе ки аз ман нафрат дошт, ё бархоста, шод мешудам худам, вақте ки бадӣ ӯро ёфт: 31:30 Ва ман ҳам нагузоштаам, ки ба ҷони ӯ лаънат орзу кунам. 31:31 Агар одамони хаймаи Ман нагуфтанд: "Кошки мо аз ҷисми Ӯ мебудем!" мо каноатманд кардан мумкин нест. 31:32 Шахси бегона дар кӯча нагузошт, аммо ман дарҳои худро ба рӯи он кушодам мусофир. 31:33 Агар ман гуноҳҳои худро ҳамчун Одам пӯшондам, гуноҳи худро дар худ пинҳон карда бошам сина: 31:34 Оё ман аз издиҳоми зиёд тарсидам, ё нафрати оилаҳо даҳшатнок буд? ки ман сукут кардам ва аз дар берун нарафтам? 31:35 Эй кош маро мешунавад! инак, орзуи ман ин аст, ки Худои Қодир мехоҳад ба ман ҷавоб диҳед ва он душмани ман китоб навиштааст. 31:36 Албатта, ман онро бар китфи худ гирифта, онро ҳамчун тоҷ барои худ мебандам. 31:37 Ман мехостам ба ӯ шумораи қадамҳои худро баён кунам; ҳамчун шоҳзода меравам ба ӯ наздик. 31:38 Агар замини ман бар зидди ман бигирад, ё ҷӯроқҳои он низ шикоят кардан; 31:39 Агар ман меваи онро бе пул хӯрда бошам, ё сабабгори он шуда бошам соҳибони он ҷони худро аз даст медиҳанд: 31:40 Бигзор ба ҷои гандум тиста нашъунамо ёбад ва ба ҷои ҷав. Дар суханони Айюб ба охир мерасад.