Кор
26:1 Аммо Айюб дар ҷавоб гуфт:
26:2 Чӣ гуна ту ба беқувват кӯмак кардӣ? чӣ гуна шумо бозуро наҷот медиҳед
ки қувват надорад?
26:3 Чӣ гуна ба касе, ки ҳикмат надорад, маслиҳат додӣ? ва шумо чӣ гуна доред
он чиро, ки ҳаст, ба таври фаровон эълон кард?
26:4 Ба кӣ сухан гуфтӣ? ва рӯҳи кӣ аз ту омад?
26:5 Мурда аз зери обҳо ва сокинон ба вуҷуд меоянд
аз он.
26:6 Дар пеши ӯ ҷаҳаннам урён аст ва ҳалокат пӯшиш надорад.
26:7 Вай шимолро бар ҷои холӣ дароз карда, заминро овезон мекунад
ба ҳеҷ чиз.
26:8 Ӯ обҳоро дар абрҳои ғафси худ бастааст; ва абр ба иҷора нест
дар зери онхо.
26:9 Ӯ рӯи тахти худро нигоҳ медорад, ва абри худро бар он паҳн мекунад.
26:10 Ӯ обҳоро иҳота кард, то шабу рӯз фаро расад
то ба охир.
26:11 Сутунҳои осмон ба ларза меоянд ва аз мазаммати ӯ дар ҳайратанд.
26:12 Ӯ баҳрро бо қудрати худ тақсим мекунад, ва бо фаҳмиши худ мезанад
тавассути ифтихор.
26:13 Бо Рӯҳи Худ Ӯ осмонро оро додааст; дасташ ташкил кардааст
мори каҷ.
26:14 Инак, ин қисматҳои роҳҳои Ӯст, аммо чӣ қадар андаке аз он шунида мешавад
ӯ? балки раъди қудрати Ӯро кӣ фаҳмад?