Кор 26:1 Аммо Айюб дар ҷавоб гуфт: 26:2 Чӣ гуна ту ба беқувват кӯмак кардӣ? чӣ гуна шумо бозуро наҷот медиҳед ки қувват надорад? 26:3 Чӣ гуна ба касе, ки ҳикмат надорад, маслиҳат додӣ? ва шумо чӣ гуна доред он чиро, ки ҳаст, ба таври фаровон эълон кард? 26:4 Ба кӣ сухан гуфтӣ? ва рӯҳи кӣ аз ту омад? 26:5 Мурда аз зери обҳо ва сокинон ба вуҷуд меоянд аз он. 26:6 Дар пеши ӯ ҷаҳаннам урён аст ва ҳалокат пӯшиш надорад. 26:7 Вай шимолро бар ҷои холӣ дароз карда, заминро овезон мекунад ба ҳеҷ чиз. 26:8 Ӯ обҳоро дар абрҳои ғафси худ бастааст; ва абр ба иҷора нест дар зери онхо. 26:9 Ӯ рӯи тахти худро нигоҳ медорад, ва абри худро бар он паҳн мекунад. 26:10 Ӯ обҳоро иҳота кард, то шабу рӯз фаро расад то ба охир. 26:11 Сутунҳои осмон ба ларза меоянд ва аз мазаммати ӯ дар ҳайратанд. 26:12 Ӯ баҳрро бо қудрати худ тақсим мекунад, ва бо фаҳмиши худ мезанад тавассути ифтихор. 26:13 Бо Рӯҳи Худ Ӯ осмонро оро додааст; дасташ ташкил кардааст мори каҷ. 26:14 Инак, ин қисматҳои роҳҳои Ӯст, аммо чӣ қадар андаке аз он шунида мешавад ӯ? балки раъди қудрати Ӯро кӣ фаҳмад?