Кор 20:1 Он гоҳ Сӯфари Наамотӣ ҷавоб дода, гуфт: 20:2 Бинобар ин, фикрҳои ман маро водор мекунанд, ки ҷавоб диҳам, ва ман барои ин шитоб мекунам. 20:3 Ман тафтиши таҳқири худ ва рӯҳи худро шунидам фаҳмиш маро водор мекунад, ки ҷавоб диҳам. 20:4 Оё намедонӣ, ки аз қадим, зеро одам дар рӯи замин ҷойгир шудааст, 20:5 Ин ки ғалабаи шарир кӯтоҳ аст ва шодии мунофиқ аммо як лаҳза? 20:6 Ҳарчанд ҷалоли Ӯ ба осмон боло, ва сараш мерасад абрҳо; 20:7 Аммо ӯ мисли поруи худ то абад нобуд хоҳад шуд: онҳое ки Ӯро дидаанд гӯяд: Ӯ куҷост? 20:8 Ӯ мисли хоб парвоз хоҳад кард, ва пайдо нахоҳад шуд: оре, хоҳад буд чун руъёи шаб гусел карданд. 20:9 Чашме ки Ӯро дид, дигар Ӯро нахоҳад дид; вай низ нахоҳад кард боз ӯро бубинед. 20:10 Фарзандони ӯ кӯшиш хоҳанд кард, ки мискинонро писанд оваранд, ва дастҳояш барқарор хоҳанд шуд молхои онхо. 20:11 Устухонҳои ӯ пур аз гуноҳи ҷавониаш, ки бо он хоҳад хобид вай дар чанг. 20:12 Ҳарчанд бадӣ дар даҳони ӯ ширин бошад, гарчанде ки дар зери ӯ пинҳон аст забон; 20:13 Ҳарчанд амон дод, ва тарк намекунад; балки онро дар дохили худ нигоҳ доред даҳон: 20:14 Аммо гӯшти ӯ дар рӯдаҳост, ки даруни ӯ заҳраи хар аст. 20:15 Ӯ сарватро фурӯ бурд, ва боз қай мекунад: Худо онҳоро аз шиками Ӯ берун хоҳад кард. 20:16 Вай заҳри харро бимакад: забони мор ӯро хоҳад кушт. 20:17 Нахоҳад дид, ки дарёҳо, обхезиҳо, ҷӯйҳои асал ва равған. 20:18 Он чиро, ки барои ӯ заҳмат кашидааст, барқарор хоҳад кард, ва фурӯ нахоҳад бурд Поён: ба ҳасби молу мулкаш ҷуброн хоҳад шуд, ва ӯ хоҳад буд аз он шод нашавед. 20:19 Зеро ки Ӯ бенавоёнро ситам карда, тарк кардааст; зеро вай дорад хонаеро, ки насозад, бо зӯрӣ кашида гирифт; 20:20 Дар шиками худ оромӣ нахоҳанд дошт, наҷот нахоҳад ёфт он чизе ки ӯ мехост. 20:21 Ҳеҷ чиз аз гӯшти ӯ боқӣ нахоҳад монд; бинобар ин ҳеҷ кас намеҷӯяд моли вай. 20:22 Дар ҳолати пуррагии худ вай дар тангӣ хоҳад буд: ҳар дасти бадкорон бар ӯ хоҳанд омад. 20:23 Вақте ки ӯ шиками худро пур мекунад, Худо хашми ғазаби ӯро меандозад бар ӯ борад ва дар ҳоле, ки мехӯрад, бар ӯ борид. 20:24 Ӯ аз силоҳи оҳан гурезад, ва камони пӯлод бизанад ӯ тавассути. 20:25 Он кашида шуда, аз бадан берун меояд; ҳа, шамшери дурахшон аз заҳраи ӯ берун меояд: ваҳшатҳо бар вай. 20:26 Ҳама зулмот дар ниҳонҳои Ӯ ниҳон хоҳанд шуд: оташе, ки дамида нашавад ӯро бихӯред; ба касе ки дар хаймаи ӯ монда бошад, бемор хоҳад шуд. 20:27 Осмон гуноҳи Ӯро ошкор хоҳад кард; ва замин баланд хоҳад шуд бар зидди ӯ. 20:28 Афзоиши хонаи ӯ дур хоҳад шуд, ва молаш дар он ҷо хоҳад рафт рӯзи хашми ӯ. 20:29 Ин аст насиби одами шарир аз ҷониби Худо ва мероси муқарраршуда ба Худо ба ӯ.