Кор
20:1 Он гоҳ Сӯфари Наамотӣ ҷавоб дода, гуфт:
20:2 Бинобар ин, фикрҳои ман маро водор мекунанд, ки ҷавоб диҳам, ва ман барои ин шитоб мекунам.
20:3 Ман тафтиши таҳқири худ ва рӯҳи худро шунидам
фаҳмиш маро водор мекунад, ки ҷавоб диҳам.
20:4 Оё намедонӣ, ки аз қадим, зеро одам дар рӯи замин ҷойгир шудааст,
20:5 Ин ки ғалабаи шарир кӯтоҳ аст ва шодии мунофиқ
аммо як лаҳза?
20:6 Ҳарчанд ҷалоли Ӯ ба осмон боло, ва сараш мерасад
абрҳо;
20:7 Аммо ӯ мисли поруи худ то абад нобуд хоҳад шуд: онҳое ки Ӯро дидаанд
гӯяд: Ӯ куҷост?
20:8 Ӯ мисли хоб парвоз хоҳад кард, ва пайдо нахоҳад шуд: оре, хоҳад буд
чун руъёи шаб гусел карданд.
20:9 Чашме ки Ӯро дид, дигар Ӯро нахоҳад дид; вай низ нахоҳад кард
боз ӯро бубинед.
20:10 Фарзандони ӯ кӯшиш хоҳанд кард, ки мискинонро писанд оваранд, ва дастҳояш барқарор хоҳанд шуд
молхои онхо.
20:11 Устухонҳои ӯ пур аз гуноҳи ҷавониаш, ки бо он хоҳад хобид
вай дар чанг.
20:12 Ҳарчанд бадӣ дар даҳони ӯ ширин бошад, гарчанде ки дар зери ӯ пинҳон аст
забон;
20:13 Ҳарчанд амон дод, ва тарк намекунад; балки онро дар дохили худ нигоҳ доред
даҳон:
20:14 Аммо гӯшти ӯ дар рӯдаҳост, ки даруни ӯ заҳраи хар аст.
20:15 Ӯ сарватро фурӯ бурд, ва боз қай мекунад: Худо
онҳоро аз шиками Ӯ берун хоҳад кард.
20:16 Вай заҳри харро бимакад: забони мор ӯро хоҳад кушт.
20:17 Нахоҳад дид, ки дарёҳо, обхезиҳо, ҷӯйҳои асал ва равған.
20:18 Он чиро, ки барои ӯ заҳмат кашидааст, барқарор хоҳад кард, ва фурӯ нахоҳад бурд
Поён: ба ҳасби молу мулкаш ҷуброн хоҳад шуд, ва ӯ хоҳад буд
аз он шод нашавед.
20:19 Зеро ки Ӯ бенавоёнро ситам карда, тарк кардааст; зеро вай дорад
хонаеро, ки насозад, бо зӯрӣ кашида гирифт;
20:20 Дар шиками худ оромӣ нахоҳанд дошт, наҷот нахоҳад ёфт
он чизе ки ӯ мехост.
20:21 Ҳеҷ чиз аз гӯшти ӯ боқӣ нахоҳад монд; бинобар ин ҳеҷ кас намеҷӯяд
моли вай.
20:22 Дар ҳолати пуррагии худ вай дар тангӣ хоҳад буд: ҳар дасти
бадкорон бар ӯ хоҳанд омад.
20:23 Вақте ки ӯ шиками худро пур мекунад, Худо хашми ғазаби ӯро меандозад
бар ӯ борад ва дар ҳоле, ки мехӯрад, бар ӯ борид.
20:24 Ӯ аз силоҳи оҳан гурезад, ва камони пӯлод бизанад
ӯ тавассути.
20:25 Он кашида шуда, аз бадан берун меояд; ҳа, шамшери дурахшон
аз заҳраи ӯ берун меояд: ваҳшатҳо бар вай.
20:26 Ҳама зулмот дар ниҳонҳои Ӯ ниҳон хоҳанд шуд: оташе, ки дамида нашавад
ӯро бихӯред; ба касе ки дар хаймаи ӯ монда бошад, бемор хоҳад шуд.
20:27 Осмон гуноҳи Ӯро ошкор хоҳад кард; ва замин баланд хоҳад шуд
бар зидди ӯ.
20:28 Афзоиши хонаи ӯ дур хоҳад шуд, ва молаш дар он ҷо хоҳад рафт
рӯзи хашми ӯ.
20:29 Ин аст насиби одами шарир аз ҷониби Худо ва мероси муқарраршуда
ба Худо ба ӯ.