Ирмиё
50:1 Каломе ки Худованд бар зидди Бобил ва бар зидди замини он гуфта буд
Калдониён аз ҷониби Ирмиёи набӣ.
50:2 Дар байни халқҳо эълон кунед, ва интишор кунед, ва мақбара барпо кунед;
интишор кунед ва пинҳон накунед: бигӯед, ки Бобил гирифта шуд, Бел хиҷолат кашид,
Меродач пора-пора мешавад; бутхои вай парешон, симои вай
пора-пора шикаста.
50:3 Зеро ки аз шимол халқе бар зидди вай меояд, ки хоҳад
замини вайро хароб гардон, ва ҳеҷ кас дар он сокин нахоҳад шуд;
онҳо хоҳанд рафт, ҳам одам ва ҳам ҳайвони ваҳшӣ.
50:4 Дар он айём, ва дар он вақт, мегӯяд Худованд, банӣ-Исроил
онҳо ва банӣ-Яҳудо якҷоя омада, гиря мекунанд;
онҳо рафта, Худованд Худои худро ҷустуҷӯ хоҳанд кард.
50:5 Онҳо роҳи Сионро бо чеҳраи худ аз он ҷо пурсида, гӯянд:
Биёед ва бо Худованд аҳди абадӣ баста бошем
фаромуш нахохад шуд.
50:6 Халқи ман гӯсфандони гумшуда буданд, чӯпононашон онҳоро ба роҳ андохтанд
гумроҳ шуда, онҳоро бар кӯҳҳо баргардонданд, аз он ҷо рафтанд
кух ба теппа гашта, истирохати худро фаромуш кардаанд.
50:7 Ҳар кӣ ёфтанд, онҳоро хӯрд; ва душманонашон гуфтанд: «Мо».
ба васваса назанед, зеро ки онҳо бар зидди Худованд, маскани он, гуноҳ кардаанд
адолат, ҳатто Худованд, умеди падарони онҳост.
50:8 Аз миёни Бобил дур шавед, ва аз замини он берун равед
Калдониён ва мисли бузҳои пеши рама бошед.
50:9 Зеро, инак, Ман ҷамъ хоҳам овард ва бар зидди Бобил ҷамъ хоҳам овард
аз халқҳои бузург аз сарзамини шимолӣ; ва онҳо хоҳанд монд
дар саф бар зидди вай; аз он ҷо гирифта хоҳад шуд: тирҳои онҳо хоҳанд буд
мисли одами тавоно бошед; ҳеҷ кас беҳуда барнамегардад.
50:10 Ва Калдония ғанимат хоҳад буд: ҳар касе, ки вайро ғорат мекунад, сер хоҳад шуд,
мегӯяд Худованд.
50:11 Зеро ки шумо шод будед, аз он ки шодӣ кардаед, эй нобудкунандагони ман
мерос, зеро ки шумо мисли гови алаф фарбеҳ шудаед ва мисли гӯсола
гов;
50:12 Модарат сахт хиҷил хоҳад шуд; вай, ки туро зоид, хоҳад буд
хиҷолат мекашанд: инак, ақибтарини халқҳо биёбон хоҳад буд, а
замини лалмй ва биёбон.
50:13 Аз ғазаби Худованд дар он сокин нахоҳад шуд, балки
тамоман хароб гардад: ҳар кӣ аз Бобил мегузарад, дар ҳайрат хоҳад монд,
ва дар тамоми балоҳои вай фишурда кунед.
50:14 Худро ба муқобили Бобил дар гирду атроф ҷойгир кунед: ҳама, эй хамшудагон
камон, ба вай тир андоз, тирҳоро дареғ надор, зеро ки вай бар зидди он гуноҳ кардааст
ХУДОВАНД.
50:15 Бар зидди вай фарёд занед: вай дасти худро дод: таҳкурсии вай
афтодаанд, деворҳои вай валангор шудаанд, зеро ин қасос аст
Худовандо! аз вай қасос бигир; ончунон ки вай кардааст, ба вай рафтор кунед.
50:16 Корандаро аз Бобил ва касеро, ки досро дар
вақти дарав: аз тарси шамшери золим ҳар дафъа хоҳанд гашт
яке ба қавми худ, ва ҳар яке ба замини худ гурезанд.
50:17 Исроил гӯсфанди пароканда аст; шерҳо ӯро ронданд: аввал
подшоҳи Ашшур ӯро хӯрд; ва дар охир ин подшоҳи Набукаднесар
Бобил устухонҳои ӯро шикаст.
50:18 Бинобар ин, чунин мегӯяд: Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Инак, И
подшоҳи Бобил ва замини ӯро ҷазо хоҳад дод, чунон ки Ман онҳоро ҷазо додаам
подшоҳи Ашшур.
50:19 Ва Ман Исроилро ба манзилаш боз хоҳам овард, ва ӯ мехӯрад
Кармил ва Бошон, ва ҷони ӯ бар кӯҳи Эфроим сер хоҳад шуд
ва Ҷилъод.
50:20 Дар он айём ва дар он вақт, мегӯяд Худованд, гуноҳи Исроил.
Ҷустуҷӯ хоҳанд шуд, ва нахоҳад буд; ва гуноҳҳои Яҳудо, ва
онҳо пайдо нахоҳанд шуд, зеро ки Ман онҳоеро, ки ман нигоҳ доштам, мебахшам.
50:21 Ба муқобили замини Мератхайм, ҳатто бар зидди он ва бар зидди он биравед
сокинони Пекод: пас аз онҳо хароб ва тамоман несту нобуд кунед, мегӯяд
Худовандо, ва мувофиқи он чи ба ту амр фармудаам, ба ҷо овар.
50:22 Садои ҷанг дар замин аст, ва харобии азиме.
50:23 Чӣ гуна гурзандозии тамоми замин бурида ва шикастааст! чихел аст
Бобил дар миёни халқҳо ба харобазор табдил ёфт!
50:24 Ман барои ту доме гузоштаам, ва ту низ гирифта шудаӣ, эй Бобил, ва
Ту намедонистӣ: ёфт шудӣ ва дастгир шудӣ, зеро ки дорӣ
бар зидди Худованд мубориза мебурданд.
50:25 Худованд лашкари худро кушод, ва аслиҳаи худро берун овард
хашми вай, зеро ки ин кори Худованд Худои лашкарҳост
замини калдониён.
50:26 Аз сарҳади олӣ бар зидди вай биёед, анборҳояшро кушоед: вайро партоед
мисли тӯдаҳо ҷамъ кунед ва вайро комилан нобуд кунед; бигзор ҳеҷ чиз аз вай боқӣ намонад.
50:27 Ҳама говҳои ӯро бикушед; бигзор онҳо ба забҳ фуроянд; вой бар ҳоли онҳо!
зеро ки рӯзи онҳо фаро расидааст, вақти ташрифи онҳо.
50:28 Овози онҳое ки гурезанд ва аз замини Бобил гурехтаанд, ба
дар Сион интиқоми Худованд Худои мо, интиқоми Ӯро эълон кунед
маъбад.
50:29 Бар зидди Бобил камонваронро бихонед, эй ҳамаи камонҳо,
дар гирду атрофи он лагерь кунед; Нагузоред, ки ҳеҷ кас аз он раҳо ёбад; ба вай ҷазо диҳед
мувофиқи кораш; мувофиқи он чи вай кардааст, ба вай бикун:
зеро ки вай бар зидди Худованд, бар Подшоҳии Ӯ мағрур шудааст
Исроил.
50:30 «Бинобар ин ҷавонони вай дар кӯчаҳо хоҳанд афтод, ва ҳамаи мардони вай
ҷанг дар он рӯз қатъ хоҳад шуд, мегӯяд Худованд.
50:31 Инак, ман зидди ту ҳастам, эй мағруртарин, мегӯяд Худованд Худои
лашкариён: зеро ки рӯзи ту фаро расидааст, ваќте ки ман ба ту меоям.
50:32 Ва мағрур пешпо хӯрад ва меафтад, ва ҳеҷ кас ӯро эҳьё нахоҳад кард.
ва дар шаҳрҳои ӯ оташ хоҳам афрӯхт, ва он гирду атрофро фурӯ хоҳад бурд
дар бораи ӯ.
50:33 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо; Банӣ-Исроил ва банӣ-Исроил
Яҳудо якҷо зулм мекарданд, ва ҳар кӣ онҳоро асир гирифт, онҳоро нигоҳ дошт
зуд; ба онхо рох надоданд.
50:34 Наҷотдиҳандаи онҳо қавӣ аст; Номи Ӯ Худованди лашкарҳост: Ӯ хоҳад кард
кори онҳоро ба таври комил даъво кунед, то ки ба замин оромӣ диҳад, ва
сокинони Бобилро ба ташвиш андохт.
50:35 Шамшер бар калдониён аст, мегӯяд Худованд, ва бар сокинон
аз Бобил ва бар сарварони он ва бар хирадмандони вай.
50:36 Шамшер бар дурӯғгӯён аст; ва онҳо хоҳанд кард: шамшер бар вай аст
мардони тавоно; ва онҳо ҳаросон хоҳанд шуд.
50:37 Шамшер бар аспонашон ва бар аробаҳои онҳо ва бар тамоми
одамони омехта, ки дар миёни вай ҳастанд; ва онҳо ҳамчунон хоҳанд шуд
занон: шамшер бар ганҷҳои вай; ва ғорат хоҳанд шуд.
50:38 Дар обҳои вай хушксолӣ аст; ва хушк хоҳанд шуд, зеро ки он аст
замини ҳайкалҳои кандакорӣ, ва онҳо бар бутҳои худ девона шудаанд.
50:39 Бинобар ин ҳайвонҳои ваҳшии биёбон бо ҳайвоноти ваҳшӣ
ҷазираҳо дар он сокин хоҳанд шуд, ва бумҳо дар он сокин хоҳанд шуд; ва он
дигар то абад сокин нахоҳад шуд; ва аз он сокин нахоҳад шуд
насл ба насл.
50:40 Вақте ки Худо Садӯм ва Амӯро ва шаҳрҳои ҳамсояи онро хароб кард,
мегӯяд Худованд; Пас, ҳеҷ кас дар он ҷо бимонад ва ҳеҷ писари он
одам дар он ҷо сокин аст.
50:41 Инак, қавме аз шимол хоҳад омад, ва халқи бузург, ва бисьёре
подшоҳон аз соҳилҳои замин эҳьё хоҳанд шуд.
50:42 Онҳо камон ва найзаро нигоҳ хоҳанд дошт: бераҳм ҳастанд ва нишон намедиҳанд
марҳамат: овози онҳо мисли баҳр наъра зада, савор хоҳанд шуд
аспҳо, ҳар кас, мисли марде, ки ба ҷанг бар зидди ту саф кашидааст,
Эй духтари Бобил.
Подшоҳон 50:43 Подшоҳи Бобил хабари онҳоро шунид, ва дастҳояш мум шуд
нотавон: андӯҳ ӯро фаро гирифт, ва дарди зане, ки дар зоиш буд.
50:44 Инак, ӯ мисли шер аз варами Урдун ба сӯи
манзили зӯроварон: лекин Ман онҳоро ногаҳон гурехт
ва баргузидае кист, ки бар вай таъин кунам? барои кй
мисли ман аст? ва кӣ ба ман вақт таъин мекунад? ва он чӯпон кист
ки дар пеши ман меистад?
50:45 Пас, шумо маслиҳати Худовандро бишнавед, ки Ӯ бар зидди он қабул кардааст
Бобил; ва ниятҳои вай, ки бар зидди замини ҷазираҳо қасд кардааст
Калдониён: Албатта хурдтарини рама онҳоро берун хоҳад овард;
манзилашонро бо онҳо хароб хоҳад кард.
50:46 Аз садои забти Бобил замин ба ҷунбиш меояд ва фарьёд баланд мешавад
дар байни халкхо шунида шуд.