Ирмиё
45:1 Сухане ки Ирмиёи набӣ ба Борух ибни Нериё гуфт,
вақте ки ӯ ин суханонро дар китобе ба даҳони Ирмиё навишта буд, дар
соли чоруми ҳукмронии Еҳӯёқим ибни Йӯшиёҳу подшоҳи Яҳудо, гуфт:
45:2 Ҳамин тавр мегӯяд Худованд, Худои Исроил, ба ту, эй Борух:
45:3 Ту гуфтӣ: Вой бар ҳоли ман! зеро ки Худованд бар ман андӯҳ зам кардааст
андӯҳ; Аз оҳе беҳуш шудам, оромӣ намеёбам.
45:4 Ҳамин тавр, ба ӯ бигӯй, ки Худованд чунин мегӯяд: Инак, он чизе ки ман
сохтаам, вайрон хоҳам кард ва он чи шинондаам, канда хоҳам кард
то, ҳатто тамоми ин замин.
45:5 Ва ту чизҳои бузургро барои худ меҷӯӣ? онҳоро наҷӯед: зеро инак, ман
бар тамоми башар бадӣ хоҳад овард, мегӯяд Худованд, аммо ҷони туро хоҳам дод
дар ҳама ҷое, ки меравӣ, ба ту барои сайде.