Ирмиё 45:1 Сухане ки Ирмиёи набӣ ба Борух ибни Нериё гуфт, вақте ки ӯ ин суханонро дар китобе ба даҳони Ирмиё навишта буд, дар соли чоруми ҳукмронии Еҳӯёқим ибни Йӯшиёҳу подшоҳи Яҳудо, гуфт: 45:2 Ҳамин тавр мегӯяд Худованд, Худои Исроил, ба ту, эй Борух: 45:3 Ту гуфтӣ: Вой бар ҳоли ман! зеро ки Худованд бар ман андӯҳ зам кардааст андӯҳ; Аз оҳе беҳуш шудам, оромӣ намеёбам. 45:4 Ҳамин тавр, ба ӯ бигӯй, ки Худованд чунин мегӯяд: Инак, он чизе ки ман сохтаам, вайрон хоҳам кард ва он чи шинондаам, канда хоҳам кард то, ҳатто тамоми ин замин. 45:5 Ва ту чизҳои бузургро барои худ меҷӯӣ? онҳоро наҷӯед: зеро инак, ман бар тамоми башар бадӣ хоҳад овард, мегӯяд Худованд, аммо ҷони туро хоҳам дод дар ҳама ҷое, ки меравӣ, ба ту барои сайде.