Ирмиё
38:1 Сипас Шафатьё ибни Маттон ва Ҷадалиё ибни Пашур, ва
Юкал ибни Шалемиё ва Пашур ибни Малкиё шуниданд
суханоне, ки Ирмиё ба тамоми қавм гуфта буд:
38:2 Ҳамин тавр, мегӯяд Худованд: «Ҳар кӣ дар ин шаҳр бимонад, аз ҷониби Худо хоҳад мурд
шамшер, аз қаҳтӣ ва вабо, вале касе ки ба сӯи берун меравад
калдониён зинда хоҳанд шуд; зеро ки вай ҷони худро барои сайд хоҳад дошт, ва
зиндагӣ хоҳад кард.
38:3 Ҳамин тавр, мегӯяд Худованд: «Ин шаҳр албатта ба дасти онҳо дода мешавад
лашкари подшоҳи Бобил, ки онро хоҳад гирифт.
38:4 Бинобар ин мирон ба подшоҳ гуфтанд: «Аз ту илтимос мекунем, ки ин одамро бигзоред».
кушта шаванд, зеро ки вай дасти чанговаронро хамин тавр суст мекунад
дар ин шаҳр бимонед, ва дасти тамоми мардум бо чунин суханон
ба онҳо бигӯед: зеро ки ин шахс беҳбудии ин қавмро намеҷӯяд,
аммо дард.
38:5 Ва подшоҳ Сидқиё гуфт: «Инак, вай дар дасти туст, зеро ки подшоҳ
на он ки бар зидди шумо коре карда метавонад.
38:6 Он гоҳ Ирмиёро гирифта, ба зиндони Малкиё партофтанд.
писари Ҳаммалик, ки дар ҳавлии зиндон буд, ва онҳо фурӯ рехтанд
Ирмиё бо ресмонҳо. Ва дар зиндон об набуд, балки ботлоқ буд: ҳамин тавр
Ирмиё дар ботлоқ ғарқ шуд.
38:7 Ва ҳангоме ки Эбдмалики ҳабашӣ, яке аз ахтаҳо, ки дар
хонаи подшоҳ шуниданд, ки Ирмиёро дар зиндон андохтаанд; подшоҳ
он гоҳ дар назди дарвозаи Биньёмин нишаста;
38:8 Эбдмалик аз хонаи подшоҳ берун омада, ба подшоҳ гуфт:
гуфт,
38:9 Оғоям подшоҳ, ин одамон дар ҳар коре, ки ба онҳо кардаанд, бадӣ кардаанд
Ирмиёи набӣ, ки ӯро ба зиндон андохтаанд; ва ӯ ҳаст
дар ҷое ки ҳаст, аз гуруснагӣ мурдан мехоҳад, зеро ки дигар нест
нон дар шахр.
Подшоҳон 38:10 Ва подшоҳ ба Эбидулиқи ҳабашӣ амр фармуда, гуфт: «Аз он бигир».
аз ин рӯ, сӣ нафарро бо ту бигир, ва Ирмиёи набиро аз он берун баранд
зиндон, пеш аз маргаш.
38:11 Ва Эбдмалик одамонро бо худ гирифта, ба хонаи подшоҳ даромад
Дар зери ганҷина қарор гирифта, аз он ҷо латтаҳои кӯҳна ва латтаҳои кӯҳнаи пӯсидаро гирифта,
ва онҳоро бо ресмонҳо ба зиндон ба Ирмиё фиристед.
38:12 Ва Эбдмалики ҳабашӣ ба Ирмиё гуфт: «Ин андӯхтаҳои кӯҳнаро акнун гузор
латтаҳо ва латтаҳои пӯсида дар зери дастони ту зери ресмонҳо. Ва
Ирмиё чунин кард.
38:13 Ва Ирмиёро бо арғамҳо кашида, аз зиндон берун бурданд.
ва Ирмиё дар ҳавлии зиндон монд.
38:14 Ва подшоҳ Сидқиё фиристода, Ирмиёи набиро назди худ гирифт.
даромадгоҳи сеюм, ки дар хонаи Худованд аст, ва подшоҳ гуфт
Ирмиё, аз ту чизе мепурсам; аз ман чизе пинхон накун.
38:15 Ва Ирмиё ба Сидқиё гуфт: «Агар инро ба ту бигӯям, мехоҳӣ
бешубҳа маро ба қатл нарасонд? ва агар ба ту насиҳат диҳам, намехоҳӣ».
маро гӯш кунед?
38:16 Ва подшоҳ Сидқиё ба Ирмиё пинҳонӣ қасам хӯрда, гуфт: «Чунон ки Худованд
зинда аст, ки моро ин ҷон офаридааст, ман туро ҳам намекушам
Оё туро ба дасти ин одамоне, ки ҷони ту мехоҳанд, бидиҳам?
38:17 Ва Ирмиё ба Сидқиё гуфт: «Худованд Худои лашкарҳо чунин мегӯяд:
Худои Исроил; Гар хоҳӣ, ки ба пеши шоҳи онон биравӣ
Эй мирони Бобил, он гоҳ ҷони шумо зинда хоҳад буд, ва ин шаҳр нахоҳад буд
дар оташ сӯхта; ва ту ва хонаи худ зинда хоҳӣ шуд;
Юҳанно 38:18 Аммо агар ту назди подшоҳони Бобил наравӣ, пас
ин шаҳр ба дасти калдониён дода хоҳад шуд, ва онҳо хоҳанд шуд
онро дар оташ бисӯз, ва ту аз дасти онҳо раҳо нахоҳӣ шуд.
38:19 Ва подшоҳ Сидқиё ба Ирмиё гуфт: «Ман аз яҳудиён метарсам, ки
ба дасти калдониён афтодаанд, мабодо маро ба дасти худ надиҳанд, ва
маро масхара мекунанд.
38:20 Аммо Ирмиё гуфт: «Туро раҳо нахоҳанд кард». Аз ту илтимос мекунам итоат кун,
овози Худованд, ки онро ба ту мегӯям: ин барои он хуб хоҳад буд
ту ва ҷони ту зинда хоҳад буд.
38:21 Аммо агар шумо аз рафтан саркашӣ кунед, ин аст каломе ки Худованд дорад
ба ман нишон дод:
38:22 Ва инак, ҳамаи заноне ки дар хонаи подшоҳи Яҳудо мондаанд
ва он занон назди подшоҳи Бобил оварда хоҳанд шуд
гӯянд: «Дӯстон туро савор карданд ва бар онҳо ғолиб омаданд».
ту: пойҳоят дар ботлоқ ғарқ шуда, ба ақиб меафтанд.
Подшоҳон 38:23 Ва онҳо ҳамаи занону фарзандонатро ба калдониён хоҳанд овард.
ва аз дасти онҳо раҳо нахоҳӣ шуд, балки ба дасти онҳо хоҳад афтод
дасти подшоҳи Бобил, ва ту ин шаҳрро сӯзон хоҳӣ кард
бо оташ.
38:24 Он гоҳ Сидқиё ба Ирмиё гуфт: «Ҳеҷ кас набояд аз ин суханон огоҳ бошад, ва».
ту нахоҳӣ мурд.
38:25 Аммо агар мирон шуниданд, ки ман бо ту гуфтугӯ кардам, ва онҳо меоянд
ту, ва ба ту бигӯ: "Акнун он чи ба мо гуфтӣ, ба мо баён кун"
Подшоҳ, инро аз мо пинҳон макун, ва мо туро ба қатл намерасонем; инчунин
Подшоҳ ба ту чӣ гуфт:
38:26 Он гоҳ ту ба онҳо бигӯ: "Ман илтиҷои худро дар назди Худованд баён кардам"
Подшоҳ, то ки маро маҷбур накунад, ки ба хонаи Йӯнотон баргардам, то бимирам
Он ҷо.
38:27 Ва ҳамаи мирон назди Ирмиё омада, аз ӯ пурсиданд, ва ӯ ба онҳо гуфт.
мувофиқи ҳамаи ин суханоне, ки подшоҳ фармуда буд. Ҳамин тавр онҳо рафтанд
бо ӯ сӯҳбат кардан; зеро ин масъала дарк нашуд.
38:28 Ва Ирмиё то он рӯз дар ҳавлии зиндон монд
Ерусалим гирифта шуд, ва вақте ки Ерусалим гирифта шуд, Ӯ дар он ҷо буд.