Ирмиё
37:1 Ва подшоҳ Сидқиё ибни Йӯшиёҳу ба ҷои Қӯниё ибни
Еҳӯёқим, ки Набукаднесар подшоҳи Бобил ӯро дар замини он подшоҳ таъин кард
Яҳудо.
37:2 Аммо на ӯ, на хизматгоронаш, на мардуми ин замин
ба суханони Худованд, ки ба воситаи набӣ гуфта буд, гӯш диҳед
Ирмиё.
37:3 Ва подшоҳ Сидқиё Еҳукал ибни Шалемиё ва Сафаньёро фиристод.
писари Маасиёи коҳин ба Ирмиёи набӣ гуфт: «Ҳоло дуо гӯед».
ба Худованд Худои мо барои мо.
37:4 Ва Ирмиё омада, дар миёни мардум баромад, зеро ки онҳо нагузошта буданд
ӯро ба зиндон.
37:5 Он гоҳ лашкари фиръавн аз Миср берун омаданд, ва вақте ки калдониён
ки Ерусалими муҳосирашуда хабари онҳоро шунида, аз он ҷо рафтанд
Ерусалим.
37:6 Ва каломи Худованд ба Ирмиёи набӣ нозил шуда, гуфт:
37:7 Ҳамин тавр мегӯяд Худованд, Худои Исроил; Ба подшоҳи кишвар чунин бигӯед
Эй Яҳудо, ки туро назди ман фиристод, то ки маро бипурсӣ; Инак, лашкари Фиръавн,
ки барои мадад кардан ба шумо омадаанд, ба Миср бармегарданд, ба худашон бармегарданд
замин.
37:8 Ва калдониён боз омада, бар зидди ин шаҳр ҷанг хоҳанд кард, ва
гирифта, дар оташ бисӯзонед.
37:9 Чунин мегӯяд Худованд; Худро фиреб надиҳед ва нагӯед: "Калдониён хоҳанд шуд"
аз мо дур шав, зеро ки онҳо нахоҳанд рафт».
37:10 Зеро ки шумо тамоми лашкари калдониёнро, ки меҷанганд, зада будед
бар зидди шумо буданд, ва дар байни онҳо танҳо маҷрӯҳон боқӣ монданд, вале мебоист
ҳар кас дар хаймаи худ бархоста, ин шаҳрро ба оташ месӯзонанд.
37:11 Ва чунин воқеъ шуд, ки вақте ки лашкари калдониён пароканда шуд
аз Ерусалим аз тарси лашкари фиръавн,
37:12 Ва Ирмиё аз Ерусалим берун рафт, то ба замини
Биньёмин, ки дар он ҷо дар миёни мардум ҷудо шавад.
37:13 Ва ҳангоме ки Ӯ дар назди дарвозаи Биньёмин буд, як сардори посбон
Дар он ҷо, ки номаш Ириё ибни Шалемиё ибни Ҳанониё буд;
ва Ирмиёи набиро гирифта, гуфт: «Ту ба сӯи
Калдониён.
37:14 Он гоҳ Ирмиё гуфт: «Ин дурӯғ аст; Ман аз дасти калдониён дур намешавам. Аммо
Ӯ ба вай гӯш надод, ва Ириё Ирмиёро гирифта, ба назди
шоҳзодаҳо.
37:15 Бинобар ин мирон ба Ирмиё ба хашм омада, ӯро заданд ва
Ӯро дар зиндон дар хонаи Йӯнотони котиб, зеро ки онҳо сохта буданд
ки зиндон.
37:16 Вақте ки Ирмиё ба зиндон ва ба кабинаҳо даромад, ва
Ирмиё рӯзҳои зиёде дар он ҷо монд;
37:17 Ва подшоҳ Сидқиё фиристода, ӯро берун овард, ва подшоҳ аз вай пурсид
дар хонаи худ пинҳон шуда, гуфт: «Оё аз Худованд сухане ҳаст? Ва
Ирмиё гуфт: «Ҳаст;
дасти подшоҳи Бобил.
37:18 Ва Ирмиё ба подшоҳ Сидқиё гуфт: «Ман бар чӣ васваса кардам
ту, ё бар зидди бандагони худ, ё бар зидди ин қавм, ки ту гузоштаӣ
ман дар зиндон?
37:19 Ҳоло дар куҷоянд анбиёи шумо, ки ба шумо нубувват карда, мегуфтанд: "Подшоҳ"
аз Бобил на бар зидди шумо хоҳад омад, на бар зидди ин замин?
37:20 Пас, алҳол бишнав, эй оғоям подшоҳ, бигзор ман
Дуъо дар ҳузури ту қабул шавад; ки ту маро сабаб мекунӣ
ки ба хонаи Йӯнотони котиб барнагардам, мабодо дар он ҷо бимирам.
37:21 Ва подшоҳ Сидқиё амр фармуд, ки Ирмиёро ба хона супоранд
ки суди зиндон бошад ва ҳар рӯз ба ӯ як порае диҳанд
нон аз кучаи нонвойхонахо, то даме ки тамоми нони шахр буд
сарф кард. Ҳамин тавр Ирмиё дар ҳавлии зиндон монд.