Ирмиё
35:1 Каломе ки ба Ирмиё аз ҷониби Худованд дар айёми Еҳӯёқим нозил шудааст
писари Йӯшиёҳу подшоҳи Яҳудо, гуфт:
35:2 Ба хонаи Рехобит бирав, ва ба онҳо сухан гӯй, ва онҳоро биёр
ба хонаи Худованд, ба яке аз утоқҳо биёр ва ба онҳо шароб бидеҳ
нӯшидан.
35:3 Ва ман Яъзаньё ибни Ирмиё ибни Ҳабозиниёро гирифтам, ва
бародаронаш ва тамоми писаронаш ва тамоми хонадони Рехоби;
35:4 Ва ман онҳоро ба хонаи Худованд овардам, ба хонаи Худованд
Писарони Ҳанон, ибни Иҷдальё, марди Худо, ки дар назди Ҳанон буд
утоқи сардорон, ки дар болои ҳуҷраи Маасиёи писар буд
аз Шаллум, посбони дар:
35:5 Ва ман пеши писарони хонадони Рехобитҳо дегҳои пур аз он гузоштам
шароб ва пиёлаҳо, ва ба онҳо гуфтам: "Шароб бинӯшед".
35:6 Аммо онҳо гуфтанд: «Мо шароб наменӯшем, зеро Йӯнодоб ибни Рехоб».
Падар ба мо амр фармуда, гуфт: «На шароб нахоҳед нӯшед, на шумо ва на шароб».
писарони шумо то абад:
35:7 На хона бино кунед, на тухмӣ накоред, ва токзор накоред, ва надоред
балки тамоми айёми худ дар хаймаҳо хоҳед сукунат; то ки шумо бисьёр зиндагӣ кунед
рӯзҳо дар замине ки шумо ғариб ҳастед.
35:8 Ҳамин тавр мо ба овози Юнодоб ибни падари худ Рахоб итоат кардем
ҳар он чи Ӯ ба мо фармудааст, ки тамоми айёми мо шароб нанӯшем
занҳо, писарони мо ва духтарони мо;
35:9 На барои сохтани хонаҳо барои сокин кардани мо: на токзор дорем, на токзор
киштзор, на тухмӣ:
35:10 Аммо мо дар хаймаҳо зиндагӣ кардаем, ва итоат кардем ва мувофиқи ҳама амал кардем
ки падарамон Йӯнодоб ба мо фармудааст.
35:11 Аммо чунин воқеъ шуд, ки Набукаднесар подшоҳи Бобил ворид шуд
замине ки гуфта будем: "Биё ва аз тарси он ба Ерусалим биравем"
лашкари калдониён ва аз тарси лашкари суриягиҳо: ҳамин тавр мо
дар Ерусалим зиндагӣ кунанд.
35:12 Ва каломи Худованд ба Ирмиё нозил шуда, гуфт:
35:13 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Равед ва ба мардони онон бигӯед
Яҳудо ва сокинони Ерусалим, оё шумо насиҳат намегиред?
ба суханони ман гӯш диҳед? мегӯяд Худованд.
35:14 Суханони Йӯнодоб ибни Рехоб, ки ба писарони худ амр накардааст
май нӯшидан, иҷро мешаванд; зеро ки то имрӯз ҳеҷ чиз наменӯшанд, балки
ба амри падарашон итоат кунед: гарчанде ки Ман ба шумо гуфтам,
барвакт бархостан ва сухан гуфтан; лекин шумо ба гапи ман гӯш надодед.
35:15 Ман инчунин ҳамаи бандагони Худ анбиёро назди шумо фиристодам, то барвақт бархоста
ва онҳоро фиристода, гуфт: "Акнун ҳар кас аз роҳи бади худ баргардед, ва
Корҳои худро ислоҳ кунед ва ба худоёни дигар пайравӣ накунед, то онҳоро бипарастед ва шумо низ
дар замине ки ба шумо ва падарони шумо додаам, сокин хоҳанд шуд;
лекин шумо ба ман гӯш надодед ва гӯш надодед.
35:16 Зеро ки писарони Йӯнодоб ибни Ракоб ба амал оварданд
фармони падарашон, ки ба онҳо амр фармудааст; аммо ин мардум
ба ман гӯш надодааст:
35:17 Бинобар ин, чунин мегӯяд: Худованд Худои лашкарҳо, Худои Исроил; Инак, И
бар Яҳудо ва бар тамоми сокинони Ерусалим ҳама чизро хоҳад овард
Бале, ки бар онҳо гуфтам, зеро ки ба онҳо гуфтам
вале нашунидаанд; ва ман онҳоро даъват кардам, вале онҳо
ҷавоб надодаанд.
35:18 Ва Ирмиё ба хонадони Рехобит гуфт: «Худованд чунин мегӯяд:
лашкарҳо, Худои Исроил; Зеро ки шумо ба фармони Ӯ итоат кардаед
Падари ту Йӯнодоб, ва тамоми аҳкоми ӯро риоя кард ва мувофиқи он амал кард
ҳар он чи ба ту фармудааст:
35:19 Бинобар ин, чунин мегӯяд: Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Ҷонодоб
писари Ракоб намехоҳад, ки касе то абад пеши ман биистад.