Ирмиё
32:1 Каломе ки ба Ирмиё аз ҷониби Худованд дар соли даҳум нозил шуд
Сидқиё подшоҳи Яҳудо, ки соли ҳаждаҳуми Набукаднесар буд.
32:2 Зеро он вақт лашкари подшоҳи Бобил Ерусалимро муҳосира кард, ва Ирмиё
набӣ дар ҳавлии зиндон, ки дар подшоҳи он буд, маҳкам карда шуд
хонаи Яҳудо.
32:3 Зеро Сидқиё подшоҳи Яҳудо ӯро баста, гуфта буд: «Чаро
нубувват карда, бигӯ: «Худованд чунин мегӯяд: "Инак, Ман ин шаҳрро хоҳам дод"».
ба дасти подшоҳи Бобил, ва ӯ онро хоҳад гирифт;
32:4 Ва Сидқиё, подшоҳи Яҳудо, аз дасти онҳо раҳо нахоҳад шуд
калдониён, вале ҳатман ба дасти подшоҳи он кишвар таслим хоҳанд шуд
Бобил ва бо ӯ даҳон ба даҳон сухан хоҳад гуфт, ва чашмонаш хоҳанд гуфт
чашмони ӯро бубин;
32:5 Ва ӯ Сидқиёро ба Бобил хоҳад бурд, ва дар он ҷо хоҳад буд, то ман
Ӯро зиёрат кунед, мегӯяд Худованд: агарчи бо калдониён ҷанг кунед, хоҳед кард
обод нест.
32:6 Ва Ирмиё гуфт: «Каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт:
32:7 Инак, Ҳаноил ибни амаки ту Шаллум назди ту хоҳад омад,
Гуфт: "Киштоҳи маро, ки дар Анотӯт аст, ба ту бихар"
фидияи шумост, ки онро харед.
32:8 Пас, Ҳаномил, писари амаки ман, дар ҳавлии зиндон назди ман омад
мувофиқи каломи Худованд, ва ба ман гуфт: "Киштзорамро бихар, ман"
дуо гӯй, ки он дар Анатот, ки дар сарзамини Биньёмин аст;
Ҳуқуқи мерос аз они туст, ва фидия аз они туст; харед
барои худ. Он гоҳ ман фаҳмидам, ки ин каломи Худованд аст.
32:9 Ва ман замини писари амакам Ҳаноилро, ки дар Анотӯт буд, харидам,
ва пулро ба ӯ баркашид, ҳатто ҳабдаҳ сиқл нуқра.
32:10 Ва ман далелҳоро навиштам ва мӯҳр задам, ва шоҳидон гирифтам, ва
пулро дар тарозу баркашид.
32:11 Пас, ман далели харидро гирифтам, ҳам он чизе ки мӯҳр зада шуда буд
мувофиқи шариат ва урфу одат ва он чи ошкор буд:
32:12 Ва ман шаҳодати харидро ба Борух ибни Нериё додам,
писари Маасиё, дар назари писари амаки ман Ҳаноил ва дар
ҳузури шоҳидон, ки ба китоби харид обуна шудаанд,
пеши тамоми яҳудиёне ки дар ҳавлии зиндон нишаста буданд.
32:13 Ва ман Борухро пешопеши онҳо фармуда, гуфтам:
32:14 Ҳамин тавр мегӯяд, ки Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Ин далелҳоро гиред,
ин далели харид, ҳам он мӯҳр аст, ва ин далел
ки кушода аст; ва онҳоро дар зарфи гилин гузоред, то ки давом диҳанд
рузхои бисьёр.
32:15 Зеро ки чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Хонахо ва майдонхо
ва токзорҳо дар ин замин боз соҳиби моликият хоҳанд шуд.
32:16 Ва ҳангоме ки ман далели харидро ба Борух супурдам
писари Нериё, ман ба Худованд дуо гуфта, гуфтам:
32:17 Эй Парвардигори Худо! инак, осмон ва заминро ба воситаи Худ сохтӣ
қудрати бузург ва бозуи дароз дорад ва барои он ҳеҷ чизи душвор нест
ту:
32:18 Ба ҳазорон нафар меҳрубонӣ зоҳир намуда, ба
гуноҳи падарон ба оғӯши фарзандони худ пас аз онҳо:
Бузург, Худои тавоно, Худованди лашкарҳо номи Ӯст,
32:19 Дар машварат бузург ва дар амал тавоно, зеро ки чашмони Ту ба ҳама кушода аст
роҳҳои писарони одам: ҳар кас мувофиқи роҳҳои худ бидиҳад,
ва аз рӯи самараи аъмоли худ:
32:20 Он ки дар замини Миср аломот ва мӯъҷизот ба вуҷуд овардааст
рӯз, ва дар Исроил ва дар миёни мардум; ва туро ном баровард, чунон ки
дар ин рӯз;
32:21 Ва қавми Худ Исроилро аз замини Миср берун овард
аломот ва бо мӯъҷизот, ва бо дасти қавӣ ва бо дарозӣ
бозуро берун карда, бо даҳшати азим;
32:22 Ва ин заминро, ки ба падаронашон қасам хӯрдаӣ, ба онҳо додаӣ
ки ба онхо замини ширу асал равон аст;
32:23 Ва онҳо даромада, онро тасарруф карданд; вале онҳо ба овози Ту итоат накарданд,
ва бар тибқи шариати Ту рафтор накардааст; аз ин ҳама ту ҳеҷ коре накардаанд
ба онҳо фармуд, ки ба ҷо оранд, бинобар ин ҳама ин бадро ту овардаӣ
бар онҳо:
32:24 Инак кӯҳҳо, онҳо барои гирифтани он ба шаҳр омаданд; ва шахр
ба дасти калдониён дода мешавад, ки ба мукобили он мубориза мебаранд, зеро
аз шамшер ва гуруснагӣ ва вабо; ва ту чӣ
сухан ба амал омад; ва инак, ту онро мебинӣ.
32:25 Ва ту ба ман гуфтаӣ, эй Худованд Худо, заминро барои пул ба ту бихар,
ва шоҳид гиред; зеро ки шаҳр ба дасти онҳо дода шудааст
Калдониён.
32:26 Ва каломи Худованд ба Ирмиё нозил шуда, гуфт:
32:27 Инак, Ман Худованд, Худои тамоми башар ҳастам: Оё чизи сахте ҳаст
барои ман?
32:28 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд; Инак, Ман ин шаҳрро ба ихтиёри худ хоҳам дод
дасти калдониён ва ба дасти Набукаднесар подшоҳи он
Бобил, ва вай онро хоҳад гирифт:
32:29 Ва калдониён, ки бо ин шаҳр меҷанганд, омада, оташ хоҳанд зад
бар ин шаҳр, ва онро бо хонаҳое, ки бомҳояшон доранд, сӯзонед
барои Баал бухур тақдим карда, барои дигарон ҳадяҳои нӯшокӣ рехтанд
худоён, маро ба хашм оваранд.
32:30 Зеро ки банӣ-Исроил ва банӣ-Яҳудо фақат бадӣ кардаанд
пеш аз ман аз ҷавонӣ, зеро ки банӣ-Исроил танҳо доранд
бо кори дасти онҳо маро ба хашм овард, мегӯяд Худованд.
32:31 Зеро ки ин шаҳр барои ман ҳамчун хашми ман ва хашми ман буд
хашм аз рӯзе ки онро бино карданд, то имрӯз; ки ман бояд
аз пеши рӯи ман дур кун,
32:32 Ба сабаби тамоми бадӣ банӣ-Исроил ва банӣ-Исроил
Яҳудо, ки онҳо карданд, ки маро ба хашм овардаанд, онҳо, подшоҳони онҳо,
сарварони онҳо, коҳинон ва анбиёи онҳо ва мардони Яҳудо,
ва сокинони Ерусалим.
32:33 Ва онҳо ба ман пушт карданд, на рӯй, гарчанде ки ман таълим додам
ва барвақт бархоста, ба онҳо таълим медоданд, лекин ба он гӯш надодаанд
дастур гиранд.
32:34 Аммо онҳо зиштҳои худро дар хонае гузоштанд, ки онро ман даъват мекунам
ном, барои харом кардани он.
32:35 Ва онҳо баландиҳои Баалро бино карданд, ки дар водии кӯҳҳо ҳастанд
писари Ҳинном, то ки писарону духтарони худро аз он ҷо гузаранд
оташ ба Молик; ки ман ба онҳо амр накардаам ва ба он надаромадаам
Ман фикр мекунам, ки онҳо ин кори зиштро ба ҷо оваранд, то ки Яҳудоро ба гуноҳ андохт.
32:36 Ва алҳол, чунин мегӯяд Худованд, Худои Исроил, дар бораи
ин шаҳр, ки шумо дар бораи он мегӯед, ки "ба дасти онҳо хоҳад супурд"
подшоҳи Бобил бо шамшер ва қаҳтӣ ва вабо;
32:37 Инак, Ман онҳоро аз тамоми кишварҳое, ки ман ба он ҷо рондаам, ҷамъ хоҳам кард
онҳо дар хашми Ман, ва дар хашми Ман ва дар ғазаби азиме; ва меоварам
онҳоро боз ба ин макон баргардонам, ва Ман онҳоро ба саломатӣ сокин хоҳам кард;
32:38 Ва онҳо қавми Ман хоҳанд буд, ва Ман Худои онҳо хоҳам буд.
32:39 Ва Ман ба онҳо як дил ва як роҳ хоҳам дод, то ки аз Ман битарсанд
то абад ба нафъи онҳо ва фарзандонашон баъд аз онҳо.
32:40 Ва Ман бо онҳо аҳди ҷовидона хоҳам баст, ки рӯй нагардонам
аз онҳо дур шудан, ба онҳо некӣ кардан; аммо тарси худро дар дили онҳо хоҳам гузошт,
ки аз ман дур нашаванд.
32:41 Бале, Ман аз онҳо шод хоҳам шуд, ки ба онҳо некӣ кунанд, ва онҳоро мешинонам
ин заминро бешубха бо тамоми дилу чонам.
32:42 Зеро ки чунин мегӯяд Худованд; Мисли он ки ман ин ҳама бадии бузургро ба сари худ овардаам
Ин мардум низ ҳамаи некиро, ки ваъда додаам, бар онҳо хоҳам овард
онхо.
32:43 Ва дар ин замин киштзорҳо харида хоҳанд шуд, ки шумо мегӯед: "Ин харобазор аст"
бе одам ё ҳайвон; ба дасти калдониён дода мешавад.
32:44 Мардон киштзорҳоро ба пул харида, далелҳоро сабт кунанд ва мӯҳр кунанд,
ва дар замини Биньёмин ва дар гирду атрофи он шоҳидон бигир
Ерусалим, ва дар шаҳрҳои Яҳудо ва дар шаҳрҳои Юнон
кӯҳҳо ва дар шаҳрҳои води ва дар шаҳрҳои
ҷануб: зеро ки асирии онҳоро бармегардонам, мегӯяд Худованд.