Ирмиё
29:1 Инҳоянд суханони номае, ки Ирмиёи набӣ фиристод
аз Ерусалим ба бақияи пирони бурдашуда
асирон ва ба коҳинон, ва ба анбиё ва ба тамоми қавм
ки Набукаднесар ӯро аз Ерусалим ба Бобил бурда буд;
29:2 (Баъд аз он Еконьё подшоҳ ва малика ва ахтаҳо,
мирони Яҳудо ва Ерусалим ва дуредгарон ва оҳангарон буданд
аз Ерусалим рафт;)
29:3 Ба дасти Элосо ибни Шофон, ва Ҷамариё ибни Шофон
Ҳилқиё, (Сидқиё подшоҳи Яҳудо ба назди ӯ ба Бобил фиристод
Набукаднесар подшоҳи Бобил) гуфт:
29:4 Ҳамин тавр мегӯяд, ки Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, ба ҳамаи онҳое ки ҳастанд,
асиронро бурданд, ки ман онҳоро бурданд
Ерусалим ба Бобил;
29:5 Хонаҳо бино кунед ва дар онҳо сокин шавед; ва боғҳо бунёд кунед ва аз меваҳо бихӯред
аз онҳо;
29:6 Зан гиред, ва писарону духтарон ба дунё оред; ва барои худ занон бигиред
писарон ва духтарони худро ба шавҳарон диҳед, то ки онҳо писарон ва
духтарон; то шумо дар он ҷо афзун шавед ва кам нашавед.
29:7 Ва оромии шаҳрро биҷӯед, ки ман шуморо ба он ҷо бурдаам
асиронро дур кунед ва барои он ба Худованд дуо гӯед, зеро ки дар осоиштагии он
осоиштагӣ хоҳед ёфт.
29:8 Зеро ки чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, Худои Исроил; Нагузоред, ки шумо
анбиё ва фолбинони шумо, ки дар миёни шумо ҳастанд, шуморо фиреб медиҳанд,
ва ба хобҳои худ, ки ба хоб меандозед, гӯш надиҳед.
29:9 Зеро ки онҳо ба исми Ман бар шумо нубувват мекунанд: Ман онҳоро нафиристодаам,
мегӯяд Худованд.
29:10 Зеро ки чунин мегӯяд Худованд:, ки пас аз ҳафтод сол анҷом
Бобил туро дидан хоҳам кард ва сухани неки худро дар ҳаққи ту ба ҷо хоҳам овард
боиси ба ин макон баргаштан мегардад.
29:11 Зеро ки ман фикрҳоеро медонам, ки дар бораи шумо фикр мекунам, мегӯяд Худованд,
фикрҳои сулҳ, на дар бораи бадӣ, ки ба шумо анҷоми интизорӣ бахшанд.
29:12 Он гоҳ Маро бихонед, ва шумо рафта, ба Ман дуо гӯед, ва Ман хоҳам буд
ба шумо гӯш диҳед.
29:13 Ва шумо Маро хоҳед ҷуст, ва хоҳед ёфт, вақте ки бо ҳама Маро ҷустуҷӯ мекунед
дили ту.
29:14 Ва Ман аз шумо пайдо хоҳам шуд, мегӯяд Худованд, ва Ман аз шумо рӯй хоҳам дод
асирӣ, ва Ман туро аз тамоми халқҳо ва аз тамоми халқҳо ҷамъ хоҳам кард
ҷойҳое, ки Ман шуморо ба он ҷо рондаам, мегӯяд Худованд; ва ман туро меоварам
боз ба он ҷое ки ман шуморо ба асирӣ бурда будам.
29:15 Зеро ки шумо гуфтаед: "Худованд моро дар Бобил анбиё баровард";
29:16 Бидонед, ки Худованди подшоҳе, ки бар тахт нишастааст, чунин мегӯяд:
аз Довуд ва тамоми мардуми сокинон дар ин шаҳр ва аз ту
бародароне, ки бо шумо ба асирӣ набаромадаанд;
29:17 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо; Инак, шамшерро бар онҳо хоҳам фиристод,
қаҳтӣ ва вабо, ва онҳоро мисли анҷири палид хоҳад кард, ки
хӯрдан мумкин нест, онҳо хеле бад ҳастанд.
29:18 Ва Ман онҳоро бо шамшер, бо қаҳтӣ ва бо гуруснагӣ таъқиб хоҳам кард.
вабо хоҳад овард ва онҳоро ба тамоми салтанатҳои он нест хоҳад кард
замин, ки лаънат ва ҳайрат ва ҳирс кардан ва а
дар миёни ҳамаи халқҳое, ки Ман онҳоро ба он ҷо рондаам, таҳқир мекунам:
29:19 Зеро ки онҳо ба суханони Маро гӯш надоданд, мегӯяд Худованд, ки ман
аз ҷониби бандагони Ман анбиё ба назди онҳо фиристода шуда, барвақт бархоста, фиристоданд
онҳо; лекин шумо намешунавед, мегӯяд Худованд.
29:20 Пас, каломи Худовандро бишнавед, эй ҳамаи асирон, ки ман Ӯро
аз Ерусалим ба Бобил фиристоданд:
29:21 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, аз Аҳъоб ибни
Қӯлоё ва Сидқиё ибни Маасиё, ки ба онҳо дурӯғ нубувват мекунанд
ту ба номи ман; Инак, Ман онҳоро ба дасти онҳо хоҳам дод
Набукаднесар подшоҳи Бобил; ва онҳоро дар пеши назари шумо хоҳад кушт;
29:22 Ва аз онҳо лаънат аз ҷониби тамоми асири Яҳудо хоҳад гирифт
ки дар Бобил ҳастанд ва мегӯянд: «Худованд туро мисли Сидқиё ва монанди он гардонад».
Аҳъоб, ки подшоҳи Бобил ӯро дар оташ бирён карда буд;
29:23 Зеро ки онҳо дар Исроил бадкорӣ кардаанд, ва содир кардаанд
бо занони ҳамсояи худ зино карда, ба забони ман суханони дурӯғ гуфтаанд
номе, ки ба онҳо амр накардаам; Ман ҳам медонам ва шоҳидам,
мегӯяд Худованд.
29:24 Ҳамин тавр ту низ ба Шамаёи наҳеломӣ сухан ронда, бигӯй:
29:25 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, мегӯяд: "Зеро ки ту
ба тамоми қавме ки дар Ерусалим ҳастанд, ба исми Ту нома фиристод,
ва ба Сафаньё ибни Маасьёи коҳин ва ба ҳамаи коҳинон,
гуфт,
29:26 Худованд туро ба ҷои Еҳӯёдоди коҳин коҳин таъин кардааст, ки
шумо бояд дар хонаи Худованд нозирон бошед, барои ҳар касе ки ҳаст
девона шуда, худро набӣ мегардонад, то ки ӯро ба он дохил кунӣ
зиндон ва дар захираҳо.
29:27 Пас чаро Ирмиёи Анотӯтро мазаммат накардӣ, ки
Оё худро барои шумо пайғамбар мекунад?
29:28 Зеро ки Ӯ назди мо дар Бобил фиристода, гуфт: "Ин асирӣ аст"
дароз: хонаҳо бино кунед ва дар онҳо сокин шавед; ва боғҳо бунёд кунед ва аз он бихӯред
меваи онхо.
29:29 Ва Сафанёи коҳин ин номаро ба гӯши Ирмиё хонд
пайғамбар.
29:30 Ва каломи Худованд ба Ирмиё нозил шуда, гуфт:
29:31 Ба ҳамаи асирӣ бифиристед, бигӯед, ки Худованд чунин мегӯяд
дар бораи Шамаёи наҳеломӣ; Зеро ки ин Шамаё дорад
ба шумо нубувват карда буд, ва ман ӯро нафиристодаам, ва ӯ шуморо водор кардааст, ки ба а
дурӯғ:
29:32 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд; Инак, Ман Шамаёро ҷазо хоҳам дод
Наҳеломӣ ва насли ӯ: касе нахоҳад дошт, ки дар миёни инҳо сокин бошад
одамон; ва вай некие ки Ман барои қавми худ мекунам, нахоҳанд дошт,
мегӯяд Худованд; зеро ки вай ба муқобили Худованд исён карданро таълим додааст.