Ирмиё
13:1 Ҳамин тавр Худованд ба ман мегӯяд: "Бирав ва барои худ камарбанди катон бигир ва онро бипӯш.
бар камари худ, ва онро дар об наандоз.
13:2 Пас, ман камарбанд мувофиқи каломи Худованд гирифта, ва онро бар худ
камар.
13:3 Ва каломи Худованд бори дуюм ба ман нозил шуда, гуфт:
13:4 Камарбандро, ки дар камар дорӣ, гирифта, бархез,
ба Фурот рафта, дар он ҷо дар сӯрохи санг пинҳон кунед.
13:5 Пас, ман рафта, онро дар назди Фурот пинҳон кардам, чунон ки Худованд ба ман амр фармудааст.
13:6 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз чанд рӯз, ки Худованд ба ман гуфт: «Бархез,
ба Фурот бирав ва камарбандро, ки ба ту амр фармудаам, аз он ҷо бигир».
ки дар он чо пинхон шавад.
13:7 Пас аз он ман ба Фурот рафтам, ва кофта, камарбандро аз он ҷо гирифтам
Он ҷое ки ман онро пинҳон карда будам; ва инак, камарбанд канда шуда буд
фоидаовар нест.
13:8 Ва каломи Худованд ба ман нозил шуда, гуфт:
13:9 Ҳамин тавр, мегӯяд Худованд: «Ба ин тариқ ман ғурури Яҳудоро барҳам хоҳам дод,
ва ифтихори бузурги Ерусалим.
13:10 Ин мардуми шарир, ки аз шунидани суханони Маро саркашӣ мекунанд, ки дар дохили он роҳ мераванд
Тахайюли дили онҳо ва аз паи худоёни дигар роҳ рафтан, ба онҳо хизмат кардан,
ва ба онҳо саҷда кардан мисли ин камарбанд, ки барои он хуб аст
ҳеҷ чиз.
13:11 Зеро, чунон ки камарбанд ба камари одам часпидааст, ман ҳам
тамоми хонадони Исроил ва тамоми хонадони Яҳудоро ба ман часпонед,
мегӯяд Худованд; то ки онҳо барои ман қавм ва барои ном бошанд,
ва барои ситоиш ва барои ҷалол буданд, вале нашуниданд.
13:12 Бинобар ин ба онҳо ин суханро бигӯ; Чунин мегӯяд Худованд Худо
Исроилиён: «Ҳар машк аз шароб пур мешавад, ва хоҳанд гуфт».
ба ту: «Оё надонистаем, ки ҳар шиша пур мешавад».
бо шароб?
13:13 Он гоҳ ту ба онҳо бигӯй, ки чунин мегӯяд Худованд: Инак, Ман пур хоҳам кард
тамоми сокинони ин замин, ҳатто подшоҳоне, ки бар Довуд нишастаанд
тахт, ва коҳинон, ва анбиё ва тамоми сокинони он
Ерусалим, бо масти.
13:14 Ва Ман онҳоро ба якдигар, ҳатто падарон ва писарон
Якҷоя, мегӯяд Худованд: раҳм нахоҳам кард, ва раҳм нахоҳам кард, ва раҳм нахоҳам кард,
балки онҳоро несту нобуд кунед.
13:15 Гӯш кунед ва гӯш кунед; Мағрур нашавед, зеро ки Худованд гуфтааст.
13:16 Худованд Худои худро ҳамду сано гӯед, пеш аз он ки Ӯ торикӣ ба вуҷуд оварад ва пеш аз он
пойҳои шумо бар кӯҳҳои торик пешпо мехӯранд, ва дар ҳоле ки шумо рӯшноиро меҷӯед,
онро ба сояи марг табдил дода, торикии дағалона мегардонад.
13:17 Аммо агар шумо онро нашунавед, ҷони ман дар ҷойҳои ниҳон барои шумо гиря хоҳад кард
ифтихор; ва чашми ман дардовар гирист ва ашк ҷорӣ хоҳад шуд, зеро
рамаи Худованд ба асирӣ бурда мешавад.
13:18 Ба подшоҳ ва малика бигӯед, ки фурӯтан бошед, бинишинед;
сардорони ту, ҳатто тоҷи ҷалоли Ту фурӯ хоҳанд рафт.
13:19 Шаҳрҳои ҷануб баста хоҳанд шуд, ва ҳеҷ кас онҳоро намекушояд.
Яҳудо ҳамааш ба асирӣ бурда хоҳанд шуд, он комилан хоҳад буд
асир бурданд.
13:20 Чашмони худро боло кунед, ва инак, онҳое ки аз шимол меоянд: куҷост
рамае, ки ба ту дода шудааст, рамаи зебои ту?
13:21 Вақте ки туро ҷазо диҳад, чӣ мегӯӣ? зеро ки Ту онҳоро таълим додаӣ
Сардор ва сардор бошам, ғаму андӯҳ туро барнагардонад, мисли
зане дар азоб?
13:22 Ва агар ту дар дили худ гӯӣ: "Чаро ин чизҳо ба сари ман расидааст?" Барои
бузургии гуноҳи ту домани ту ошкор шуд ва пошнаи ту
урён карда шуд.
13:23 Оё ҳабашӣ пӯсти худро иваз карда метавонад ё паланг доғҳои худро? пас шумо метавонед
инчунин некӣ кунед, ки ба бадӣ одат кардаанд.
13:24 Бинобар ин Ман онҳоро мисли косае, ки аз пеши дарё мегузарад, пароканда хоҳам кард
шамоли биёбон.
13:25 Ин аст насиби ту, насибе аз андозаҳои ту аз ман, мегӯяд Худованд;
зеро ки маро фаромӯш кардаӣ ва ба дурӯғ таваккал кардаӣ.
13:26 Пас, ман домани туро бар рӯи ту хоҳам ёфт, то расвоии ту гардад
пайдо мешаванд.
13:27 Ман зинокории туро дидаам, ва кинаҳои туро, зиштии туро дидаам.
зинокорӣ ва зишти ту дар теппаҳо дар саҳро. Вой бар ҳоли
ту, эй Ерусалим! оё ту пок намешавӣ? кай як бор мешавад?