Ирмиё
8:1 Дар он вақт, мегӯяд Худованд, онҳо берун хоҳанд овард устухонҳои
подшоҳони Яҳудо, ва устухонҳои мирони ӯ ва устухонҳои ҳокимон
коҳинон ва устухонҳои анбиё ва устухонҳои сокинон
аз Ерусалим, аз қабрҳояшон
8:2 Ва онҳо онҳоро дар пеши офтоб, ва моҳ, ва тамоми
лашкари осмон, ки онҳоро дӯст медоштанд ва ба Ӯ хизмат кардаанд, ва
ки аз паи кй рафтаанд, киро чустучу кардаанд ва киро мечустанд
саҷда кардаанд: на ҷамъ карда мешаванд ва на дафн карда мешаванд; хоҳанд кард
барои поруи рӯи замин бошад.
8:3 Ва мамот аз ҳаёт баргузида хоҳад шуд, аз ҷониби тамоми бақияи онҳо
ки аз ин оилаи бад боқӣ мондааст, ки дар ҳама ҷое, ки дар он ҷо мемонанд
Ман онҳоро рондаам, мегӯяд Худованди лашкарҳо.
8:4 Илова бар ин, шумо ба онҳо бигӯед, ки чунин мегӯяд Худованд; Оё меафтанд,
ва бархоста намешавад? Оё рӯй гардонад ва барнагардад?
8:5 Пас чаро ин мардуми Ерусалим аз ҷониби абадӣ ба ақиб афтодаанд?
ақибнишинӣ? ба макру найранг даст мезананд, баргаштанро рад мекунанд.
8:6 Ман гӯш додам ва шунидам, аммо онҳо дуруст нагуфтанд: ҳеҷ кас аз ӯ тавба накард
бадӣ карда, мегуфт: "Ман чӣ кардам?" хар кас ба суи худ ру овард
Албатта, вақте ки асп ба ҷанг мешитобад.
8:7 Оре, лӯла дар осмон вақтҳои муайяни худро медонад; ва сангпушт
ва турна ва фурӯбарӣ вақти омадани онҳоро мушоҳида мекунанд; аммо ман
мардум доварии Худовандро намедонанд.
8:8 Чӣ тавр шумо мегӯед: "Мо доноем, ва шариати Худованд бо мост?" Инак,
Ӯ онро беҳуда кардааст; калами котибон бехуда аст.
8:9 Хирадмандон хиҷил мешаванд, ҳаросон мешаванд ва гирифта шудаанд: инак, доранд
каломи Худовандро рад кард; ва дар онҳо чӣ ҳикмат ҳаст?
8:10 Пас, Ман занони онҳоро ба дигарон хоҳам дод, ва киштзорҳои онҳоро ба онҳо
ки вориси онҳо хоҳанд буд, зеро ҳар кас аз хурд то
аз ҳама бештар ба тамаъ, аз набӣ то коҳин дода шудааст
ҳар кас ботил мекунад.
8:11 Зеро ки онҳо дарди духтари қавми Маро андаке шифо доданд,
«Салом, осоиштагӣ; вакте ки сулх нест.
8:12 Оё вақте ки корҳои зишт карданд, хиҷил шуданд? не, буданд
ҳеҷ шарм надошта, сурх шуда наметавонистанд; бинобар ин онҳо хоҳанд афтод
дар миёни онҳо афтодаанд: дар вақти таъқиби онҳо партофта хоҳанд шуд
поён, мегӯяд Худованд.
8:13 Ман онҳоро ҳатман нобуд хоҳам кард, мегӯяд Худованд: ангур дар
ток, на анҷир бар дарахти анҷир, ва барг пажмурда мешавад; ва
он чи ба онҳо додаам, аз онҳо гузарон аст.
8:14 Чаро мо ором мешинем? ҷамъ шавед ва биёед ба он дохил шавем
шаҳрҳоро муҳофизат карда, дар он ҷо хомӯш бошем, зеро ки Худованд Худои мост
моро хомӯш гардон ва ба мо оби заҳра дод, то бинӯшем, зеро ки дорем
пеши Худованд гуноҳ кард.
8:15 Мо дар ҷустуҷӯи сулҳ будем, вале ҳеҷ фоидае наёфт; ва барои як муддати саломатӣ, ва
бубинед мусибат!
8:16 Хурӯши аспони ӯ аз Дон шунида шуд: тамоми замин ба ларза омад
аз садои кина задани зӯроварони худ; зеро ки омадаанд ва
замин ва тамоми он чи дар он аст, хӯрдаед; шахр ва онхое
дар он ҷо бимонед.
8:17 Зеро, инак, Ман ба миёни шумо морҳо хоҳам фиристод, ки
Мафтун нашавед, ва онҳо шуморо газанд, мегӯяд Худованд.
8:18 Вақте ки ман худро аз ғам тасаллӣ медиҳам, дилам дар ман суст мешавад.
8:19 Инак, садои фарьёди духтари қавми Ман аз сабаби онҳо
ки дар кишвари дур зиндагӣ мекунанд: оё Худованд дар Сион нест? подшоҳи вай нест
вай? Чаро онҳо бо пайкарҳои худ маро ба хашм овардаанд, ва
бо ғалатҳои аҷиб?
8:20 Дарав гузашт, тобистон ба охир расид, ва мо наҷот намеёбем.
8:21 Барои ранҷи духтари қавми худ ман осеб дидаам; Ман сиёҳпӯстам;
ҳайрат маро фаро гирифт.
8:22 Оё дар Ҷилъод малҳам нест? дар онҷо табиб нест? пас чаро не
саломатии духтари халки ман сихат шуд?