Ҷудит
14:1 Он гоҳ Ҷудит ба онҳо гуфт: «Эй бародаронам, маро бишнавед ва инро бигиред.
сар карда, онро ба баландтарини деворҳои худ овезон кун.
14:2 Ва ҳамин ки субҳ пайдо шавад, ва офтоб берун ояд
бар замин, ҳар яке силоҳи худро бигиред ва ҳама ба пеш биравед
марди далерро аз шаҳр берун кунед ва гӯё бар онҳо мириҳазор таъин кунед
шумо ба сӯи посбонии ашшуриён ба саҳро мефаромадед; аммо
поён наравед.
14:3 Он гоҳ онҳо зиреҳи худро гирифта, ба ӯрдугоҳи худ хоҳанд рафт, ва
сардорони лашкари Ассурро бархезонд, ва ба хаймаи он давид
Holofernes, вале ӯро нахоҳанд ёфт: он гоҳ тарс бар онҳо хоҳад афтод, ва
аз пеши назари ту гурехтанд.
14:4 Пас, шумо ва ҳамаи сокинони соҳили Исроил, онҳоро таъқиб кунед, ва
онхоро сарнагун кунед, ки онхо мераванд.
14:5 Аммо пеш аз он ки ин корҳоро ба ҷо оред, маро Охиори аммӯнӣ хонед, то ки битавонад
Он касро, ки хонадони Исроилро нафрат карда, ба сӯи Ӯ фиристод, бубин ва бидонед
моро чунон ки то маргаш буд.
14:6 Он гоҳ онҳо Охиӯрро аз хонаи Ӯзиё даъват карданд; ва ҳангоме ки ӯ омад,
ва сари Холофернесро дар дасти одам дид, ки дар анҷуман
одамон, ба рӯй афтода, рӯҳаш ноком шуд.
14:7 Аммо вақте ки онҳо ӯро барқарор карданд, Ӯ пеши пойҳои Юдит афтод, ва
ба вай эҳтиром гузошта, гуфт: «Хушо ту дар тамоми хаймаҳои
Яҳудо ва дар ҳамаи халқҳо, ки исми Туро мешунаванд, дар ҳайрат хоҳанд монд.
14:8 Пас, алҳол ҳама он чиро, ки дар ин рӯзҳо кардаӣ, ба ман нақл кун.
Он гоҳ Юдит дар миёни мардум тамоми он чи вай буд, ба ӯ нақл кард
карда буд, аз рӯзи берун рафтанаш то он соате ки вай сухан мегуфт
ба онхо.
14:9 Ва ҳангоме ки вай суханашро қатъ кард, мардум бо овози баланд дод заданд
овоз дода, дар шахри худ садои шодмонй ба амал овард.
14:10 Ва ҳангоме ки Охиӯр ҳама он чи Худои Исроил карда буд, дид, ӯ
ба Худо имони бузург дошт ва гӯшти пӯсти ҷанобашро хатна кард, ва
то имрӯз ба хонадони Исроил пайваст.
14:11 Ва ҳамин ки субҳ бархост, сари Холофернро ба дор овехтанд
ба девор афтод, ва ҳар кас аслиҳаи худро гирифт, ва онҳо берун рафтанд
бандҳо ба тангаҳои кӯҳ.
14:12 Аммо, вақте ки ашшуриён онҳоро диданд, ба пешвоёни худ фиристоданд, ки омада буданд
ба капитанхо ва минбархои худ ва ба хар як сардорони худ.
14:13 Ва онҳо ба хаймаи Холофернес омаданд, ва ба он касе ки масъул буд, гуфтанд
Ҳама чизу чораи Ӯро бедор кунед, оғои мо, зеро ки ғуломон ҷуръат кардаанд
бар зидди мо ба ҷанг биёед, то ки онҳо комилан нобуд шаванд.
14:14 Он гоҳ ба Багоас рафта, дари хаймаро кӯфт; зеро вай фикр мекард
ки вай бо Юдит хамхоба шуда буд.
14:15 Аммо азбаски касе ҷавоб надод, онро кушода, ба хобгоҳ даромад.
ва ӯро мурда бар фарш партофта ёфт, ва сараш аз вай гирифта шуд.
14:16 Бинобар ин ӯ бо овози баланд, бо гиря ва оҳе нидо кард, ва
пурзӯр фарьёд зада, ҷомаашро дарид.
14:17 Пас аз он ки Ӯ ба хаймае ки Юдит дар он ҷо буд, даромад, ва вақте ки вайро ёфт
не, вай назди мардум баромада, фарьёд зад:
14:18 Ин ғуломон хиёнат карданд; як зани ибриён дорад
хонадони подшоҳ Набукодоносорро расво кард, зеро ки инак,
Холофернес бе сар бар замин хобидааст.
14:19 Вақте ки сардорони лашкари Ашшур ин суханонро шуниданд, канда шуданд
куртаю зехни онхо ба таври ачоиб изтироб ме-кард ва а
гиря ва садои хеле бузург дар тамоми лагерь.