Ҷудит
9:1 Ҷудит бар рӯи вай афтод, ва хокистар бар сари вай, ва кушода
палосеро, ки вай бо он пӯшида буд; ва дар бораи он вақт, ки ба
бухури он шом дар Ерусалим дар хонаи
Лорд Ҷудит бо овози баланд фарьёд зад ва гуфт:
9:2 Эй Худованд Худои падарам Шимъӯн, ки ба Ӯ шамшер додаӣ, то бигирад
интиқом аз бегонагон, ки камарбанди канизро барои наҷис кушоданд
вай, ва рон ба шармандааш кашф, ва бакорат вай палид
ба маломати вай; зеро ки ту гуфта будӣ: "Ин тавр нахоҳад шуд"; ва аммо онҳо карданд
ҳамин тавр:
9:3 Бинобар ин ту фармондеҳони онҳоро ба куштан додӣ, ба тавре ки онҳо рангҳои худро ранг карданд
фирефта шуда, ғуломонро бо оғоёнашон зарба зананд,
ва оғоён бар тахтҳои худ;
9:4 Ва занони худро барои ғанимат доданд, ва духтарони худро ба ғанимат
асирон ва тамоми ғанимати онҳо дар миёни фарзандони азизи ту тақсим карда шавад;
ки бо гайрати ту ба харакат омада, аз ифлосшавии онхо нафрат доштанд
хун кард ва туро мадад хост: Худоё, эй Худои ман, маро низ бишнав
бевазан.
9:5 Зеро ки ту на танҳо он чиро, балки он чиро, ки низ кардааст
пеш афтод ва баъд аз он ба вуқӯъ омад; шумо дар бораи он фикр кардаед
чизҳои ҳозира ва оянда.
9:6 Бале, он чи ту муайян кардаӣ, омода буд ва гуфт: "Инак,
Мо дар ин ҷо ҳастем, зеро ки тамоми роҳҳои Ту омода аст, ва довариҳои Ту дар Туст
огоҳии пешакӣ.
9:7 Зеро, инак, ашшуриён дар қудрати худ афзун шудаанд; онҳо
бо аспу одам сарбаланд; бо кувваи пиёдагардони худ фахр мекунанд;
онҳо ба сипар, ва найза, ва камон ва фалаҳа эътимод доранд; ва инро намедонанд
Ту Худованде, ки ҷангҳоро мешиканад; номи ту Худованд аст.
9:8 Қувваи онҳоро дар қудрати худ бияфкан, ва қувваи онҳоро ба дарун овар
ғазаби ту, зеро онҳо қасд доранд, ки маъбади Туро палид кунанд ва
хаймаеро, ки дар он исми ҷалоли Ту ҷойгир аст, палид кун ва ба замин парто
бо шамшер шохи қурбонгоҳи туро.
9:9 Инак, ғурури онҳо, ва хашми Худро бар сари онҳо бифирист, ба ман бидеҳ
даст, ки бевазане ҳастам, қудрате, ки ман ҳомиладор шудаам.
9:10 Бо фиреби лабони ман ғуломро бо шоҳзода ва
шоҳзода бо хизматгор: давлатдории онҳоро бо дасти а
зан.
9:11 Зеро ки қудрати ту дар зиёдӣ ва тавоноии ту дар одамони тавоно нест, зеро
Ту Худои дармондагон ва ёвари мазлум ва нигаҳбонӣ
аз нотавонон, муҳофизи бенавоён, наҷотдиҳандаи онҳое, ки ҳастанд
бе умед.
9:12 Аз ту илтимос мекунам, эй Худои падарам ва Худои мерос
Исроилиён, Худованди осмонҳо ва замин, Офаридгори обҳо, Подшоҳи
Ҳар махлуқот, дуои маро бишнав!
9:13 Ва сухан ва макри маро ба захм ва рахи онҳо, ки доранд
бар зидди аҳди ту ва хонаи муқаддаси ту корҳои бераҳмонаро ба нақша гирифтааст, ва
бар қуллаи Сион ва бар зидди хонаи мулки ту
кӯдакон.
9:14 Ва ҳар як қавм ва қабиларо эътироф кун, ки Ту Худои ҳастӣ
тамоми қудрат ва тавоноӣ, ва ҳеҷ каси дигаре нест, ки муҳофизат мекунад
халқи Исроил, балки ту.