Ҷудит
7:1 Рӯзи дигар Холофернес ба тамоми лашкари худ ва тамоми халқи худ фармон дод
омада буданд, то ки ба ӯ иштирок кунанд, то ӯрдугоҳи худро бар зидди онҳо дур кунанд
Бетулия, барои пешакй баромадани кишвари теппа, ва кардан
чанг ба мукобили банни Исроил.
7:2 Он гоҳ мардони тавонои онҳо ӯрдугоҳҳои худро дар он рӯз хориҷ карданд, ва лашкари онҳо
мардони ҷангӣ саду ҳафтод ҳазор пиёда ва дувоздаҳ нафар буданд
ҳазор савора, дар баробари бағоҷ ва дигар мардоне, ки пиёда буданд
дар байни онҳо, шумораи хеле зиёд.
7:3 Ва онҳо дар водии наздики Байтулия, назди чашма ӯрду заданд, ва
онҳо дар фарохии Дотайим то Балмоим паҳн шуда буданд, ва дар он
дарозӣ аз Байтулия то Синамон, ки дар муқобили Эсдраелӯн аст.
7:4 Ва банӣ-Исроил, чун диданд, ки шумораи зиёди онҳоро диданд
хеле ба ташвиш афтода, ҳар яке ба ҳамсояи худ мегуфт: «Акнун инҳо хоҳанд кард».
одамон руи заминро мелесанд; на барои куххои баланд, на
водихо ва теппахо ба вазни худ тоб оварда наметавонанд.
7:5 Пас, ҳар кас силоҳи ҷангии худро ба даст гирифт, ва ҳангоме ки онҳо оташ гирифтанд
ба манораҳояшон оташ мезад, тамоми он шаб монданд ва тамошо карданд.
7:6 Аммо дар рӯзи дуюм Холоферн ҳамаи саворони худро дар қаҳвахона берун овард
дидани банӣ-Исроил, ки дар Байтулия буданд,
7:7 Ва гузаргоҳҳои сӯи шаҳрро тамошо карда, ба чашмаҳои он омаданд
обҳои онҳоро гирифтанд, ва онҳоро гирифтанд ва гарнизонҳои ҷанговаронро бар онҳо гузоштанд,
ва худаш ба сӯи қавми худ рафт.
7:8 Он гоҳ ҳамаи сардорони банӣ-Эсов ва ҳамаи онҳо назди ӯ омаданд
ҳокимони банӣ-Мӯоб, ва сардорони соҳили баҳр, ва
гуфт,
7:9 Бигзор оғои мо акнун суханеро бишнавад, ки дар ту шикасте набошад
армия.
7:10 Зеро ин қавми банӣ-Исроил ба найзаҳои худ эътимод надоранд,
балки дар баландии кӯҳҳо, ки дар он сокинанд, зеро он нест
ба куллахои куххои худ баромадан осон аст.
7:11 Пас, акнун, оғои ман, бо онҳо дар сафҳои ҷангӣ наҷангед ва
ҳаргиз як нафар аз қавми ту нобуд нахоҳад шуд.
7:12 Дар ӯрдугоҳи худ бимон, ва ҳамаи мардони лашкари худро нигоҳ дор, ва бигзор
ғуломон чашмаи обро, ки берун мебарояд, ба дасти онҳо мегиранд
аз домани кӯҳ:
7:13 Зеро ки ҳамаи сокинони Байтулия оби худро аз он ҷо доранд; чунин мешавад
ташнагӣ онҳоро бикушед, ва онҳо шаҳри худро хоҳанд дод, ва мо ва мо
мардум ба қуллаҳои кӯҳҳои наздик мебароянд ва хоҳанд кард
бар онҳо ӯрдугоҳ зада, тамошо кунед, ки касе аз шаҳр берун набарояд.
7:14 Пас, онҳо ва занон ва фарзандонашон дар оташ фурӯ хоҳанд рафт,
ва пеш аз он ки шамшер бар онҳо ояд, онҳо дар дарун сарнагун хоҳанд шуд
кучахое, ки онхо истикомат мекунанд.
7|15|Онҳоро инчунин ҷазои бад хоҳӣ дод. зеро онхо исьён карданд ва
бо одами ту осоишта вохурдам.
7:16 Ва ин суханон ба Ҳолофернес ва ҳамаи навкаронаш писанд омад ва ӯ
таъин карда шуданд, ки он чиро ки гуфта буданд, ичро кунанд.
7:17 Ҳамин тавр, ӯрдуи банӣ-Аммӯн ва бо онҳо панҷ нафар рафтанд
ҳазор нафар аз ашшуриён буданд, ва онҳо дар водӣ ӯрду заданд ва онро гирифтанд
обҳо ва чашмаҳои обҳои банӣ-Исроил.
7:18 Ва банӣ-Эсов бо банӣ-Аммӯн баромада, ӯрду заданд
дар кӯҳистони рӯ ба рӯи Дӯтайм буд, ва баъзе аз онҳоро фиристоданд
ба тарафи ҷануб ва ба тарафи шарқ бар муқобили Экребел, ки дар он аст
дар наздикии Чусй, ки дар дарьёи Мочмур вокеъ аст; ва боқимондаи
лашкари ашшуриён дар дашт ӯрду заданд ва рӯйи онҳоро пӯшонданд
тамоми замин; ва хаймаҳо ва аробаҳои онҳо ба қадри кофӣ сохта шуда буданд
сершумор.
7:19 Ва банӣ-Исроил сӯи Худованд Худои худ фарьёд заданд, зеро ки онҳо
дилаш аз кор монд, зеро ҳамаи душманонашон онҳоро иҳота карда буданд, ва
аз байни онхо рохи гурехтан набуд.
7:20 Ҳамин тавр, тамоми лашкари Ассур, ҳам пиёдагонашон, дар гирди онҳо монданд.
аробаҳо ва саворон, чору сӣ рӯз, то ки тамоми зарфҳои онҳо
об ҳамаи ингибиторҳои Бетулияро ноком карданд.
7:21 Ва цистернаҳо холӣ шуданд, ва онҳо об надоштанд, ки аз оби худ бинӯшанд
як рӯз пур кунед; зеро ба онҳо ба андозаи нӯшокӣ менӯшиданд.
7:22 Бинобар ин, кӯдакони хурдсоли онҳо дилсӯз буданд, ва занони онҳо ва
ҷавонон аз ташнагӣ беҳуш шуда, дар кӯчаҳои шаҳр афтоданд,
ва назди гузаргоҳҳо, ва дигар қуввае набуд
дар онхо.
7:23 Ва тамоми мардум назди Ӯзиё ва сардори шаҳр ҷамъ омаданд,
ҳам ҷавонон, ҳам занон ва ҳам кӯдакон, ва бо овози баланд гиря мекарданд,
ва дар назди ҳамаи пирон гуфт:
7:24 Худо дар миёни мову шумо довар бошад, зеро ки шумо ба мо зарари зиёд расонидаед
ки шумо аз банӣ-Ашур осоиштагиро талаб накардаед.
7:25 Зеро ки ҳоло мо ҳеҷ ёваре надорем, лекин Худо моро ба дасти онҳо фурӯхтааст
мо бояд дар пеши назари онҳо бо ташнагӣ ва ҳалокати бузург афканем.
7:26 Пас, акнун онҳоро назди худ даъват кунед ва тамоми шаҳрро ба ғанимат таслим кунед
ба халки Холоферн ва ба тамоми лашкари вай.
7:27 Зеро барои мо беҳтар аст, ки ғанимати онҳо гардем, аз он ки барои онҳо бимирем
ташнагӣ: зеро ки мо бандагони Ӯ хоҳем буд, то ки ҷони мо зинда монад, на
На марги тифлони моро дар пеши назари мо бубин, на занони мо ва на мо
кӯдакон мурданд.
7:28 Осмону замин ва Худои мо ва Худои худро бар шумо гувоҳӣ медиҳем
Парвардигори падарони мо, ки моро мувофиқи гуноҳҳои мо ва гуноҳҳоямон ҷазо медиҳад
гуноҳҳои падарони мо, ки Ӯ он чиро ки имрӯз гуфта будем, намекунад.
7:29 Пас аз он гирьяи бузург бо як ризоият дар миёни онҳо буд
ҷамъ; ва бо овози баланд сӯи Худованд Худо нидо карданд.
7:30 Он гоҳ Ӯзиё ба онҳо гуфт: «Эй бародарон, далер бошед, то ҳанӯз сабр кунем.
панҷ рӯз, ки дар он ҷо Худованд Худои мо марҳамати Худро ба сӯи он равона кунад
мо; зеро ки Ӯ моро тамоман тарк намекунад.
7:31 Ва агар ин рӯзҳо бигзаранд, ва ба мо ҳеҷ кӯмаке нарасад, ман мекунам
мувофиқи суханони шумо.
7:32 Ва Ӯ мардумро пароканда кард, ҳар яке мувофиқи кори худ; ва онхо
ба деворҳо ва манораҳои шаҳри худ рафта, занон ва
кӯдаконро ба хонаҳояшон бурданд; ва дар шаҳр хеле паст буданд.