Ҷудит
6:1 Ва ҳангоме ки шӯру ғавғои одамоне ки дар атрофи шӯро буданд, қатъ шуд,
Сардори лашкари Ассур Холофернес ба Охиёр гуфт
тамоми Мӯобиён пеши тамоми халқҳои дигар,
6:2 Ва ту кистӣ, эй Охиёр ва муздурони Эфроим, ки ту дорӣ?
бар зидди мо нубувват карда, имруз гуфта буд, ки накунем
бо банӣ‐Исроил ҷанг мекунед, зеро Худои онҳо онҳоро муҳофизат хоҳад кард? ва
Худо кист ҷуз Набучодоносор?
6:3 Ӯ қудрати Худро фиристода, онҳоро аз пеши назари онҳо нест хоҳад кард
замин, ва Худои онҳо онҳоро наҷот нахоҳад дод, лекин мо бандагони Ӯ хоҳем буд
онҳоро ҳамчун як одам нест кунед; зеро онхо кувваи худро нигох дошта наметавонанд
аспхои мо.
6:4 Зеро ки бо онҳо мо онҳоро зери по хоҳем кард, ва кӯҳҳояшон хоҳанд шуд
аз хуни онҳо маст шаванд, ва киштзорҳояшон аз хунашон пур хоҳад шуд
ҷасадҳо ва қадамҳои онҳо дар пеши мо истода наметавонанд,
зеро ки онҳо комилан нобуд хоҳанд шуд, мегӯяд подшоҳ Набукодоносор, оғои ҳама
замин, зеро гуфта буд: «Ҳеҷ як сухани ман бар абас нахоҳад буд».
6:5 Ва ту, эй Охиёр, муздури Аммӯн, ки ин суханонро дар
рӯзи гуноҳи ту, аз ин рӯз дигар рӯи маро нахоҳанд дид,
то даме ки аз ин халқе ки аз Миср баромадааст, интиқом нагирам.
6:6 Ва он гоҳ шамшери лашкари ман, ва шумораи зиёди онҳо, ки
ба ман хизмат кун, аз паҳлӯҳои худ бигзар, ва ту дар миёни кушташудагон хоҳӣ афтод,
вақте ки ман бармегардам.
6:7 Пас, алҳол ғуломони ман туро ба кӯҳистон баргардонанд,
ва туро дар яке аз шаҳрҳои гузаргоҳҳо ҷойгир хоҳад кард;
6:8 Ва ту нобуд нахоҳӣ шуд, то даме ки бо онҳо нестӣ.
6:9 Ва агар ту дар фикри худ бовар кунӣ, ки онҳо гирифта хоҳанд шуд, бигзор
рӯи ту фурӯ наафтад: Ман гуфтам, ва ҳеҷ яке аз суханони Ман нахоҳад буд
бехуда бошад.
6:10 Он гоҳ Холофернес ба хизматгорони худ, ки дар хаймаи ӯ мунтазир буданд, фармуд, ки бигиранд
Акиор, ва ӯро ба Байтулия биёр ва ба дасти онҳо супор
фарзандони Исроил.
6:11 Пас, навкаронаш Ӯро гирифта, аз ӯрдугоҳ берун оварданд
дашт, ва аз миёни дашт ба кӯҳистон рафтанд,
ва ба чашмаҳое, ки зери Байтулия буд, омаданд.
6:12 Ва мардуми шаҳр онҳоро диданд, силоҳҳои худро бардоштанд ва
аз шаҳр ба қуллаи теппа баромад ва ҳар касе, ки а
фалаҳ онҳоро аз боло рафтан нигоҳ дошта, бар зидди онҳо санг мепартофт.
6:13 Бо вуҷуди ин, онҳо ба зери теппа даромада, Охиӯрро баста,
ва ӯро партофт ва дар домани теппа гузошта, ба он баргашт
оғои онҳо.
6:14 Аммо банӣ-Исроил аз шаҳри худ фурӯд омада, назди Ӯ омаданд, ва
Ӯро раҳо карда, ба Байтулия оварда, ба назди онҳо супурд
ҳокимони шаҳр:
6:15 Ки дар он айём Ӯзиё ибни Мико, аз сибти Шимъӯн буданд,
ва Чабрис ибни Ҷотониил, ва Кармис ибни Мелкиил.
6:16 Ва онҳо тамоми пирони шаҳр ва ҳамаи онҳоро даъват карданд
Ҷавонон бо занони худ ба ҷамъомад давида, рафтанд
Ачиор дар байни тамоми халки худ. Баъд Озия аз ӯ дар ин бора пурсид
ки ичро карда шуд.
6:17 Ва ӯ дар ҷавоби онҳо суханони шӯрои пиронсолонро эълон кард
Холофернес ва тамоми суханоне, ки дар байни онхо гуфта буд
мирони Ассур ва ҳар чизе ки Холофернес бар зидди он бо ифтихор гуфта буд
хонадони Исроил.
6:18 Он гоҳ мардум ба замин афтода, ба Худо саҷда карданд ва ба Худо муроҷиат карданд.
гуфт,
6:19 Эй Худованд Худои осмон, инак, ғурури онҳо, ва раҳм ба мулки мо
ва ба чеҳраи онҳое ки барои ту муқаддас шудаанд, нигоҳ кун
ин руз.
6:20 Он гоҳ онҳо Охиёрро тасаллӣ дода, ӯро хеле ҳамду сано хонданд.
6:21 Ва Ӯзиё ӯро аз калисо ба хонаи худ бурд ва зиёфат дод
ба пирон; ва тамоми он шаб Худои Исроилро даъват карданд
Кӯмак.