Ҷудит
5:1 Пас аз он ба Ҳолофернес, сардори лашкари лашкар эълон карда шуд
Ассур, ки банӣ-Исроил ба ҷанг омода шуда, хомӯш монданд
гузаргоҳҳои кӯҳистон ва тамоми қуллаҳои кӯҳро мустаҳкам карда буданд
теппаҳои баланд ва дар кишварҳои шампанӣ монеаҳо гузошта буданд:
5:2 Аз ин хеле хашмгин шуд, ва тамоми мирони Мӯоб ва
мири Аммӯн ва ҳамаи ҳокимони соҳили баҳр,
5:3 Ва Ӯ ба онҳо гуфт: «Акнун ба ман бигӯед, эй писарони Канъон, ки ин қавм кистанд?
аст, ки дар кӯҳистон сокин аст, ва шаҳрҳое, ки онҳо чӣ гунаанд
сокин аст ва шумораи зиёди лашкари онҳо чӣ гуна аст ва онҳо дар куҷоянд
қудрат ва қувват, ва он чӣ подшоҳ бар онҳо таъин шудааст, ё сардори онҳо
артиш;
5:4 Ва чаро онҳо қарор доданд, ки на омада, ба пешвози ман, бештар аз ҳама
сокинони ғарб.
5:5 Он гоҳ Охиёр, мири ҳамаи банӣ-Аммӯн гуфт: «Оғоямро бигзоред».
аз даҳони бандаи худ сухане бишнав, ва Ман ба ту хабар хоҳам дод
ҳақиқат дар бораи ин қавм, ки дар наздикии ту сокин аст, ва
Дар кӯҳистон сокин аст, ва ҳеҷ дурӯғ аз кӯҳ берун нахоҳанд шуд
даҳони бандаи ту.
5:6 Ин қавм аз авлоди калдониён мебошанд:
5:7 Ва онҳо то ин дам дар Байнаннаамия муҳоҷир буданд, зеро намехостанд
ба худоёни падаронашон, ки дар замини Калдей буданд, пайравӣ кунед.
5:8 Зеро ки онҳо роҳи падарони худро тарк карда, ба Худои Ӯ саҷда карданд
осмон, Худое ки онҳо Ӯро мешинохтанд, ва онҳоро аз рӯи он берун ронданд
худоёни худ буданд ва ба Байнаннаҳрайн гурехтанд ва дар он ҷо бисёр иқомат карданд
рӯз.
5:9 Он гоҳ Худои онҳо ба онҳо амр фармуд, ки аз маконе, ки онҳо буданд, бираванд
муҳоҷир шуда, ба замини Канъон бираванд: дар он ҷое ки онҳо сокин буданд, ва
тиллою нукра ва чорвои калон зиёд карда шуд.
5:10 Аммо, вақте ки гуруснагӣ тамоми замини Канъонро фаро гирифт, онҳо ба даруни замин даромаданд
Мисрро фаро гирифта, дар он ҷо иқомат карданд, дар ҳоле ки ғизо гирифта, дар он ҷо монданд
анбӯҳи бузурге ба вуҷуд омад, ки касе миллати онҳоро ҳисоб карда наметавонад.
5:11 Бинобар ин подшоҳи Миср бар зидди онҳо қиём карда, маккорона рафтор кард
ва бо меҳнати хишт онҳоро паст карда, сохт
ғуломон.
5:12 Он гоҳ онҳо ба Худои худ фарьёд заданд, ва Ӯ тамоми замини Мисрро бо зарба зад
балоҳои табобатнашаванда: бинобар ин мисриён онҳоро аз пеши назари худ дур карданд.
5:13 Ва Худо баҳри Сурхро дар пеши назари онҳо хушк кард,
5:14 Ва онҳоро ба кӯҳи Сино ва Кейдс-Барн бурданд, ва ҳама он чиро, ки ба берун партофтанд.
дар биёбон зиндагӣ мекарданд.
5:15 Ҳамин тавр, онҳо дар замини амӯриён сокин шуданд, ва онҳо аз дасти онҳо хароб шуданд
ба ҳамаи сокинони Эсебӯн қувват бахшид, ва аз Урдун гузашта, ҳамаро тасарруф карданд
кишвари кӯҳистон.
5:16 Ва онҳо пешопеши онҳо канъониён, фарезӣ, ба берун партофтанд
Ябусиён, ва сукемиён, ва ҳамаи ҷарҷиён, ва онҳо дар он сокин буданд
он кишвар рӯзҳои зиёд.
5:17 Ва дар ҳоле ки онҳо дар пеши Худои худ гуноҳ накарданд, онҳо комёб шуданд, зеро
Худое ки аз шарорат нафрат мекунад, бо онҳо буд.
5:18 Аммо вақте ки онҳо аз роҳе ки Ӯ ба онҳо муқаррар кардааст, рафтанд, онҳо буданд
дар набардхои бисьёр хеле сахт хароб гардида, асиронро ба сарзамине бурданд
Ин аз они онҳо набуд, ва маъбади Худои онҳо ба сӯи дарё партофта шуд
замин ва шаҳрҳои онҳоро душманон гирифтанд.
5:19 Аммо акнун онҳо ба сӯи Худои худ баргаштанд, ва аз ҷойҳо баромадаанд
ки дар он ҷо пароканда шуда, Ерусалимро тасарруф карданд, дар он ҷое ки онҳо
маъбад аст ва дар кӯҳистон ҷойгир аст; зеро вай харобазор буд.
5:20 Пас, акнун, эй оғоям ва ҳоким, агар дар ин бора хатое бошад
одамон ва бар зидди Худои худ гуноҳ мекунанд, биёед бифаҳмем, ки ин хоҳад буд
харобии онҳо бод, ва мо боло равем, ва мо онҳоро мағлуб хоҳем кард.
5:21 Аммо, агар дар қавми онҳо ҳеҷ гуноҳе набошад, бигзор оғоям акнун бигзарад,
Мабодо Парвардигорашон аз онҳо дифоъ накунад ва Худои онҳо аз они онҳо бошад ва мо низ яксон шавем
дар назди тамоми дуньё сарзаниш кунед.
5:22 Ва ҳангоме ки Охиӯр ин суханонро ба анҷом расонд, тамоми мардум истоданд
Дар гирду атрофи хайма шиква карданд, ва сардорони Холоферн ва ҳама
ки дар соҳили баҳр ва дар Мӯоб сокин буданд, гуфтанд, ки ӯро бикушад.
5:23 Зеро, мегӯянд, ки мо аз рӯи фарзандони онҳо наметарсем
Исроил: зеро, инак, ин қавмест, ки барои як қувват ва қувват надоранд
чанги сахт
5:24 Пас, акнун, эй оғо Холофернес, мо меравем, ва онҳо тӯъмаи хоҳанд шуд
ки тамоми лашкари ту хӯрда шавад.