Ҷудит
2:1 Ва дар соли ҳаждаҳум, дар рӯзи ду ва бистууми якум
мох, дар хонаи Набучодоносор подшохи
Ашшуриён, ки ӯ, чунон ки гуфта буд, аз тамоми замин интиқом гирад.
2:2 Пас, ӯ тамоми нозирони худ ва тамоми аъёнашро ба назди Ӯ даъват кард, ва
бо онҳо машварати махфии худро баён карда, ба мусибат хотима дод
тамоми заминро аз даҳони худаш мебарорад.
2:3 Он гоҳ онҳо фармон доданд, ки ба ҳалокат тамоми ҷисм, ки итоат накарданд
фармони даҳони ӯ.
2:4 Ва ҳангоме ки ӯ машварати худро ба охир расонд, Набукодоносор подшоҳи Ашшур
Холофернесро сардори лашкари худ, ки дар шафати он буд, номид
ва ба ӯ гуфт.
2:5 Чунин мегӯяд подшоҳи бузург, оғои тамоми замин: Инак, ту
аз ҳузури ман берун рафта, одамонеро, ки ба онҳо эътимод доранд, бо худ бибар
кувваи худ, аз пиёдагардхо саду бист хазор; ва
шумораи аспҳо бо саворонашон дувоздаҳ ҳазор.
2:6 Ва ту бар зидди тамоми кишвари ғарбӣ, зеро ки онҳо итоат накарданд
амри ман.
2:7 Ва ту бигӯй, ки онҳо барои ман замин ва об омода мекунанд:
зеро ки Ман дар ғазаби Худ ба муқобили онҳо баромада, ҳамаро фаро хоҳам овард
рӯи замин бо пойҳои лашкари ман, ва Ман ба онҳо барои як
онҳоро ғорат кун:
2:8 Ба тавре ки кушташудагонашон водиҳо, дарёҳо ва дарёҳоро пур кунанд
аз мурдаҳои онҳо пур хоҳад шуд, то он даме ки аз он пур шавад;
2:9 Ва Ман онҳоро ба асирӣ ба ақсои тамоми замин хоҳам бурд.
2:10 Пас, ту берун хоҳӣ рафт. ва ҳамаи онҳоро барои ман пешакӣ бигир
ва агар онҳо ба ту таслим шаванд, ту банд намо
то рӯзи ҷазоашон барои ман.
2:11 Аммо дар бораи исёнгарон, бигзор чашми ту онҳоро амон надиҳад; балки гузошта
онҳоро то забҳ кун ва ҳар ҷо, ки биравӣ, ғорат кун.
2:12 Зеро ки ман зинда ҳастам, ва бо қудрати Малакути худ, ҳар он чи гуфтаам,
ки ман бо дасти худ мекунам.
2:13 Ва эҳтиёт шав, ки ҳеҷ яке аз аҳкоми худро вайрон накун.
Худовандо!
ба кор бурдани онхо.
2:14 Он гоҳ Холофернес аз ҳузури оғои худ берун рафта, ҳамаро даъват кард
ҳокимон ва сардорон ва афсарони лашкари Ассур;
2:15 Ва ӯ баргузидагонро барои ҷанг ҷамъ овард, чунон ки оғои худ фармуда буд
Ӯ, то саду бист ҳазор ва дувоздаҳ ҳазор камонвар
аспсавор;
2:16 Ва Ӯ онҳоро гирдиҳам овард, чунон ки лашкари бузург барои ҷанг фармон дода шудааст.
2:17 Ва шутурҳо ва харҳоро барои аробаҳояшон гирифт, шумораи хеле зиёд;
ва гӯсфандон ва говҳо ва бузҳои бешумор барои таъминоти онҳо:
2:18 Ва фаровонӣ барои ҳар як марди лашкар, ва бисёр тилло ва
нуқра аз хонаи подшоҳ.
2:19 Пас аз он ӯ берун рафт ва тамоми қувваи худро ба ҳузури подшоҳ Набукодоносор равона кард
сафар карда, тамоми руи заминро ба тарафи гарб бо онхо фаро гирад
аробаҳо ва саворон ва пиёдагардони онҳо.
2:20 Шумораи зиёди кишварҳои гуногун низ мисли малах бо онҳо омаданд, ва
мисли реги замин, зеро ки мардум бешумор буданд.
2:21 Ва онҳо аз Нинве ба сӯи дашти се рӯз роҳ рафтанд
Бектилет, ва аз Бектилет дар наздикии кӯҳе, ки дар он аст, ӯрду заданд
дасти чапи Киликияи боло.
2:22 Сипас ӯ тамоми лашкари худ, пиёда, ва саворон ва аробаҳои худ гирифт, ва
аз он ҷо ба кӯҳистон рафт;
2:23 Ва Фуд ва Лудро несту нобуд карданд, ва ҳамаи банӣ-Рассеро ғорат карданд, ва
банӣ-Исроил, ки ба сӯи биёбон дар ҷануби он буданд
замини Челлианхо.
2:24 Пас аз он аз Фурот гузашта, аз Байнаннаҳрайн гузашт ва хароб кард
тамоми шаҳрҳои баланде ки дар соҳили дарёи Арбонай буданд, то даме ки шумо ба он ҷо меоед
баҳр.
2:25 Ва ӯ ҳудуди Қилиқияро гирифт ва ҳамаи онҳоеро, ки ба ӯ муқобилат мекарданд, кушт.
ва ба сарҳади Ёфас, ки дар ҷануб буд, расид
ба мукобили Арабистон.
2:26 Ӯ тамоми банӣ-Мадиёнро иҳота карда, онҳоро сӯзонд
хаймаҳо ва гӯсфандони онҳоро вайрон карданд.
2:27 Сипас, дар замони гандум ба дашти Димишқ фуромад
дарав карданд, ва тамоми киштзорҳои онҳоро сӯзонданд, ва гӯсфандони онҳоро несту нобуд карданд
рамаҳоро, инчунин шаҳрҳои онҳоро ғорат кард, ва кишварҳояшонро тамоман хароб кард,
ва тамоми ҷавонони онҳоро бо дами шамшер заданд.
2:28 Бинобар ин тарсу ҳарос аз Ӯ бар ҳамаи сокинони он афтод
соҳилҳои баҳр, ки дар Сидӯн ва Тирус буданд, ва сокинони Сур
ва Окина ва ҳамаи сокинони Ҷимнон; ва онҳое ки дар Азотус сокин буданд
ва Аскалӯн аз ӯ сахт метарсид.