Доварон
21:1 Ва мардони Исроил дар Мисфо қасам хӯрда, гуфта буданд: "Ҳеҷ кас нахоҳад буд"
аз мо духтари ӯро ба Биньёмин ба занӣ медиҳем.
21:2 Ва мардум ба хонаи Худо омаданд, ва дар он ҷо монданд, то шом
ба ҳузури Худо, овози худро баланд карда, гиря карданд;
21:3 Ва гуфт: «Эй Худованд Худои Исроил, чаро ин дар Исроил рӯй дод, ки ин тавр шуд?
Оё имрӯз дар Исроил як қабила намерасад?
21:4 Ва фардо чунин воқеъ шуд, ки мардум барвақт бархоста, бино карданд
дар он ҷо қурбонгоҳе гузошта, қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ меоварданд.
21:5 Ва банӣ-Исроил гуфтанд: «Кист дар миёни ҳамаи қабилаҳо».
Оё Исроил, ки бо ҷамоат назди Худованд наомадааст? Барои онхо
дар бораи касе ки назди Худованд наомадааст, қасами бузурге карда буд
Мисфо гуфт: «Ӯ ҳатман кушта хоҳад шуд».
21:6 Ва банӣ-Исроил ба онҳо барои бародарашон Биньёмин тавба карданд, ва
гуфт: «Имрӯз як қабила аз Исроил ҷудо шудааст».
21:7 Чӣ гуна мо барои занони боқимонда чӣ гуна рафтор кунем, модоме ки ба он қасам хӯрдаем?
Худовандо, ки мо онҳоро аз духтарони худ ба занӣ намедиҳем?
21:8 Ва гуфтанд: «Аз сибтҳои Исроил чӣ касе ҳаст, ки наомадааст».
то Мисфо ба Худованд? Ва инак, касе аз ӯрдугоҳ наомадааст
Ёбешҷилъод ба анҷуман.
21:9 Зеро ки мардум шумурда шуда буданд, ва инак, ҳеҷ яке аз онҳо нест
сокинони Ёбиш-Ҷилъод дар он ҷо буданд.
21:10 Ва ҷамоат дувоздаҳ ҳазор мардони далерро ба он ҷо фиристод,
ва ба онҳо амр фармуда, гуфт: «Биравед ва сокинони ЁбишҶилъодро бизанед».
бо дами шамшер, бо занону бачагон.
21:11 Ва ин аст он чизе, ки шумо бояд бикунед, шумо ҳамаро комилан несту нобуд хоҳед кард
мард ва ҳар зане ки дар назди мард хобидааст.
21:12 Ва онҳо дар миёни сокинони Ёбишҷилъод чорсад ҷавон ёфтанд
бокираҳоеро, ки бо ягон мард хобида, ҳеҷ касро нашинохта буданд; ва онҳо оварданд
онҳоро ба ӯрдугоҳ ба Шилӯ, ки дар замини Канъон аст, бурданд.
Юҳанно 21:13 Ва тамоми ҷамоат чанд нафарро фиристод, то ба фарзандони онҳо сухан гӯянд
Биньёминро, ки дар сахраи Риммӯн буданд, ва ба осоиштагӣ даъват кунанд.
21:14 Ва дар он вақт Биньёмин боз омад; ва ба онҳо заноне доданд, ки
онҳо аз занони Ёбишҷилъод зинда наҷот дода буданд, ва ҳамин тавр онҳо
кифоя набуд.
21:15 Ва мардум аз Биньёмин тавба карданд, зеро ки Худованд дошт
дар қабилаҳои Исроил шикаст хӯрд.
21:16 Он гоҳ пирони ҷамоат гуфтанд: «Чӣ гуна мо барои занҳо рафтор кунем».
Онҳое ки боқӣ мондаанд, дар сурате ки занон аз Биньёмин нест карда шудаанд?
21:17 Ва онҳо гуфтанд: «Бояд мерос барои наҷотёфтагон бошад».
Биньёмин, то ки қабилае аз Исроил нест нашавад.
21:18 Аммо мо наметавонем ба онҳо занони духтарони худро бидиҳем, зеро фарзандони онҳо
Исроил қасам хӯрда, гуфтаанд: «Лаънат бод касе ки ба Биньёмин зан медиҳад».
21:19 Ва онҳо гуфтанд: «Инак, ҳар сол дар Шилӯ иди Худованд аст.
ҷое ки дар тарафи шимолии Байт-Ил, дар тарафи шарқии он аст
шоҳроҳе, ки аз Байт-Ил то Шакем мебарояд ва дар ҷануби он
Либон.
21:20 Бинобар ин онҳо ба банӣ-Биньёмин амр фармуда, гуфтанд: «Рафта, дар он ҷо хоб кунед».
дар токзорҳо интизор шавед;
21:21 Ва бубинед, ва инак, агар духтарони Шилӯ барои рақс берун оянд
рақс кунед, пас аз токзорҳо баромада, ҳар яке аз они худро дастгир кунед
зани духтарони Шилӯ бошед ва ба замини Биньёмин биравед.
21:22 Ва ҳангоме ки падаронашон ё бародаронашон назди мо меоянд
шикоят кунед, ки ба онҳо бигӯем: "Барои мо ба онҳо хайрхоҳ бошед"
Зеро ки мо ба ҳар кас дар ҷанг зани худро надодаем, зеро ки шумо
дар айни замон ба онҳо надод, ки шумо гунаҳкор шавед.
21:23 Ва банӣ-Биньёмин чунин карданд, ва мувофиқи онҳо занон гирифтанд
шумораи онҳо, рақскунандагон, киро дастгир карданд; ва онҳо рафтанд
ба мулки худ баргаштанд, ва шаҳрҳоро таъмир карданд ва дар он сокин шуданд
онхо.
21:24 Ва дар он вақт банӣ-Исроил аз он ҷо рафтанд, ҳар кас ба сӯи
сибти вай ва ба хонадони худ, ва ҳар кас аз он ҷо берун мерафтанд
мероси ӯ.
21:25 Дар он айём подшоҳе дар Исроил набуд: ҳар кас он чи буд, мекард
рост ба назари худаш.