Доварон
20:1 Он гоҳ тамоми банӣ-Исроил берун рафтанд, ва ҷамоат ҷамъ омаданд
аз Дон то Беэр-Шобаъ бо замин, ҳамчун як одам ҷамъ шуданд
Ҷилъод, ба Худованд дар Мисфо.
20:2 Ва сардори тамоми қавм, ҳатто аз тамоми сибтҳои Исроил,
дар анҷумани халқи Худо, чорсад нафар ҳозир шуданд
ҳазор пиёда, ки шамшер кашиданд.
20:3 (Акнун банӣ-Биньёмин шуниданд, ки банӣ-Исроил ҳастанд
ба Мисфо рафт.) Он гоҳ банӣ-Исроил гуфтанд: «Ба мо бигӯед, ки чӣ гуна буд».
ин бадӣ?
20:4 Ва левизода, шавҳари зани кушташуда, ҷавоб дод ва
гуфт: «Ман ва суррияи худ ба Ҷибъаи Биньёмин омадам,
хобидан.
20:5 Ва мардуми Ҷибъо бар зидди ман қиём карданд, ва хонаро гирду атроф иҳота карданд
Шабона бар ман афтода, гумон кард, ки маро бикушад; ва суррияи ман низ дорад
маҷбур карданд, ки вай мурдааст.
20:6 Ва ман суррияи худро гирифта, пора-пора карда, вайро ба ҳама ҷо фиристодам
тамоми сарзамини мероси Исроил, зеро ки онҳо содир кардаанд
зино ва беақлӣ дар Исроил.
20:7 Инак, ҳамаи шумо банӣ-Исроил ҳастед; дар ин ҷо маслиҳати худро диҳед ва
машварат.
20:8 Ва тамоми мардум чун як одам бархоста, гуфтанд: «Мо ҳеҷ яке аз мо ба он ҷо намеравем».
хаймаи вай бошад, мо ва ҳеҷ яке аз мо ба хонаи ӯ намегардем.
20:9 Аммо акнун он чизест, ки мо барои Ҷибъо хоҳем кард; мо меравем
бо қуръа муқобили он;
20:10 Ва мо дар тамоми сибтҳои он даҳ нафар аз сад нафар мегирем
Исроил, ва сад ҳазор ва ҳазор нафар аз даҳ
ҳазор нафар, то барои мардум ризқу рӯзӣ биёранд, то ки онҳо, вақте ки бикунанд
ба Ҷабъаи Биньёмин, мувофиқи тамоми аблаҳие, ки доранд, биёед
дар Исроил сохта шудааст.
20:11 Ҳамин тавр, тамоми мардони Исроил бар зидди шаҳр ҷамъ шуда, бо ҳам пайвастанд
чун як одам.
20:12 Ва сибтҳои Исроил одамонро ба тамоми сибти Биньёмин фиристоданд,
Гуфт: «Ин чӣ бадӣ аст, ки дар миёни шумост?
20:13 Пас, алҳол одамонро, яъне банӣ-Иблиалро, ки дар он ҳастанд, ба мо раҳой диҳед
Ҷибъа, то ки мо онҳоро ба қатл расонем, ва шароратро аз Исроил дур кунем.
Аммо банӣ-Биньёмин ба овози онҳо гӯш надоданд
бародарони банӣ-Исроил:
20:14 Аммо банӣ-Биньёмин аз он ҷо ҷамъ омаданд
шаҳрҳо ба Ҷибъа, то ки ба ҷанг бар зидди банӣ-Исроил бираванд.
20:15 Ва банӣ-Биньёмин дар он вақт шуморида шуданд
шаҳрҳо бисту шаш ҳазор мардони шамшер дар канори
сокинони Ҷабъа, ки шумораашон ҳафтсад нафар баргузида буданд.
Юҳанно 20:16 Дар миёни ҳамаи ин қавм ҳафтсад нафари баргузидаи чапдаст буданд;
ҳар кас метавонист дар як паҳнои мӯй санг занад ва аз даст надиҳад.
20:17 Ва мардони Исроил, ба ғайр аз Биньёмин, чорсад нафар буданд
ҳазор нафар, ки шамшер мекашиданд: ҳамаи инҳо мардони ҷанг буданд.
20:18 Ва банӣ-Исроил бархоста, ба хонаи Худо рафтанд, ва
аз Худо пурсид ва гуфт: «Кадоме аз мо аввал ба сӯи
ҷанг бар зидди банӣ-Биньёмин? Ва Худованд гуфт: «Яҳудо хоҳад кард».
аввал боло равед.
20:19 Ва банӣ-Исроил субҳ бархоста, бар зидди ӯрду заданд
Ҷибъа.
20:20 Ва мардони Исроил ба ҷанг бар зидди Биньёмин баромаданд; ва мардон
Исроилиён саф кашиданд, то ки дар Ҷибъа бо онҳо ҷанг кунанд.
20:21 Ва банӣ-Биньёмин аз Ҷабъа берун омада, нобуд карда шуданд
дар он рӯз бисту ду ҳазор ба замини банӣ-Исроил фурӯд омад
мардон.
20:22 Ва қавми исроилиён худро рӯҳбаланд карда, худро ба ҷо меоварданд
дар он ҷое, ки онҳо худро дар саф гузоштаанд, боз дар саф меҷанганд
рӯзи аввал.
20:23 Ва банӣ-Исроил баромада, ба ҳузури Худованд то шом гиря карданд,
ва аз Худованд маслиҳат пурсида, гуфт: «Оё боз ба ҷанг равам».
бар зидди писарони Биньёмин бародарам? Ва Худованд гуфт: «Бирав».
бар зидди ӯ.)
20:24 Ва банӣ-Исроил ба банӣ-Биньёмин наздик шуданд
рӯзи дуюм.
20:25 Ва Биньёмин дар рӯзи дуюм аз Ҷибъо ба муқобили онҳо баромад, ва
боз ҳаждаҳ нафар ба хоки банӣ-Исроил нобуд карда шуд
ҳазор мард; хамаи ин шамшерро кашиданд.
20:26 Он гоҳ тамоми банӣ-Исроил ва тамоми қавм баромада, омаданд
ба хонаи Худо омада, гирист ва дар он ҷо ба ҳузури Худованд нишаст, ва
он рӯз то шом рӯза гирифта, қурбониҳои сӯхтанӣ ва осоиштагӣ оварданд
қурбонӣ ба ҳузури Худованд.
20:27 Ва банӣ-Исроил аз Худованд пурсиданд, (дар бораи сандуқи
аҳди Худо дар он айём вуҷуд дошт,
20:28 Ва Финҳос ибни Элъозор ибни Ҳорун дар пеши он истода буд.
Дар он рӯзҳо,) мегуфтанд: «Оё боз ба ҷанг бар зидди ҷангиён биравам».
писарони Биньёмин бародарам, ё бас кунам? Ва Худованд гуфт: «Бирав».
боло; зеро ки фардо онҳоро ба дасти ту хоҳам дод.
Подшоҳон 20:29 Ва Исроил дар гирди Ҷибъа каминҳо гузоштанд.
20:30 Ва банӣ-Исроил бар зидди банӣ-Биньёмин баромаданд
Дар рӯзи сеюм, ва мисли рӯзҳои дигар, ба муқобили Ҷибъо саф кашиданд
маротиба.
20:31 Ва банӣ-Биньёмин ба муқобили мардум баромаданд, ва ба худ кашида шуданд
дур аз шаҳр; ва онҳо ба зарба задан ба мардум ва куштан шурӯъ карданд
дар вактхои дигар, дар роххои калон, ки кас ба хонаи онхо мебарояд
Худо ва дигаре ба Ҷибъа дар саҳро, тақрибан сӣ нафар аз исроилиён.
20:32 Ва банӣ-Биньёмин гуфтанд: «Онҳо дар пеши мо кушта шудаанд, чунон ки».
дар аввал. Аммо банӣ-Исроил гуфтанд: «Биёед, бигрезем ва кашем».
онҳоро аз шаҳр ба шоҳроҳҳо.
20:33 Ва тамоми мардони Исроил аз ҷои худ бархоста, худро гузоштанд
Дар Баалтамар саф кашиданд, ва камини Исроил аз он берун баромаданд
макони онҳо, ҳатто аз маргзорҳои Ҷибъо.
20:34 Ва даҳ ҳазор марди баргузида аз тамоми Исроил ба муқобили Ҷибъа омаданд,
ва ҷанг шадид буд, вале намедонистанд, ки бадӣ ба онҳо наздик аст.
20:35 Ва Худованд Биньёминро пеши Исроил, ва банӣ-Исроилро зарба зад
дар он рӯз бисту панҷ ҳазору як аз Биньёминиён нест карда шуд
сад нафар: хамаи инхо шамшер кашиданд.
20:36 Ва банӣ-Биньёмин диданд, ки ба онҳо зарба зада шудааст, зеро ки мардони онҳо
Исроил ба Биньёмин ҷой дод, зеро ки ба дурӯғгӯён эътимод доштанд
ки дар канори Ҷибъо гузошта буданд.
Подшоҳон 20:37 Ва камингирон шитоб карда, ба Ҷибъо шитофтанд; ва дурӯғгӯён дар
мунтазири худ кашиданд ва тамоми шаҳрро бо канори он зарба заданд
шамшер.
20:38 Дар байни мардони Исроил ва дурӯғгӯён аломати муқарраршуда буд
мунтазиранд, то ки онҳо шӯълаи азимеро ба вуҷуд оваранд, ки дуд аз он берун шавад
шаҳр.
20:39 Ва ҳангоме ки мардони исроилӣ дар ҷанг ба нафақа баромаданд, Биньёмин ба кор шурӯъ кард
Тақрибан сӣ нафар мардони Исроилро бизанед ва бикушед, зеро ки онҳо мегуфтанд:
Бешубҳа, онҳо дар пеши мо, чунон ки дар ҷанги аввал зада шудаанд.
20:40 Аммо ҳангоме ки шӯъла аз шаҳр бо сутуне барафрохта шуд
дуд, банӣ‐Биньёмин ба қафо нигоҳ карданд, ва инак, алангаи оташ
шаҳр ба осмон боло рафт.
20:41 Ва ҳангоме ки мардони Исроил баргаштанд, мардони Биньёмин буданд
дар ҳайрат монданд: зеро диданд, ки бадӣ ба сари онҳо омадааст.
20:42 Бинобар ин, онҳо аз мардони исроилӣ ба роҳ пушт карданд
аз биёбон; Аммо ҷанг онҳоро фаро гирифт; ва онҳое, ки берун омаданд
шаҳрҳоеро, ки дар миёни онҳо хароб карданд.
20:43 Ҳамин тавр, онҳо банӣ‐Биньёминро иҳота карда, онҳоро таъқиб карданд, ва
онҳоро ба осонӣ дар муқобили Ҷибъо ба сӯи тулӯи офтоб поймол кард.
20:44 Ва ҳаждаҳ ҳазор нафар аз Биньёмин кушта шуданд; ҳамаи инҳо мардон буданд
шучоат.
20:45 Ва онҳо баргашта, сӯи биёбон сӯи сахраи Риммӯн гурехтанд.
ва аз онҳо дар шоҳроҳҳо панҷ ҳазор нафар ҷамъ карданд; ва таъқиб мекард
аз паси онҳо то Ҷидӯм омада, ду ҳазор нафарро куштанд.
20:46 Ҳамин тавр, ҳамаи онҳое ки дар он рӯз аз Биньёмин афтоданд, бисту панҷ нафар буданд
ҳазор нафар, ки шамшер кашиданд; ҳамаи инҳо мардони шуҷоъ буданд.
20:47 Аммо шашсад нафар рӯй гардонда, ба биёбон сӯи санг гурехтанд
Риммӯн, ва чор моҳ дар сахраи Риммӯн бимонд.
20:48 Ва мардони Исроил боз ба банӣ-Биньёмин рӯй оварданд, ва
онҳоро, инчунин мардони ҳар шаҳрро бо дами шамшер бизанед
ҳайвони ваҳшӣ ва ҳар он чиро, ки ба даст омада буд, низ ҳамаро оташ заданд
шаҳрҳое, ки ба онҳо омадаанд.