Доварон
11:1 Ва Йифтоҳи Ҷилъодӣ марди тавоно буд ва ӯ
писари фоҳиша; ва Ҷилъод Йифтоҳро ба дуньё овард.
11:2 Ва зани Ҷилъод ба ӯ писарон зоид; ва писарони занаш калон шуданд, ва онҳо
Йифтоҳро бадар ронда, ба ӯ гуфт: «Ту мероси мо нахоҳӣ буд».
хонаи падар; зеро ки ту писари зани бегона ҳастӣ.
11:3 Ва Йифтоҳ аз дасти бародарони худ гурехта, дар замини Туб сокин шуд;
дар назди Йифтоҳ одамони беҳуда ҷамъ омада, бо ӯ берун рафтанд.
11:4 Ва чунин воқеъ шуд, ки бо мурури замон, ки банӣ-Аммӯн сохтанд
чанги зидди Исроил.
11:5 Ва чунин шуд, ки вақте ки банӣ-Аммӯн бар зидди Исроил ҷанг карданд,
Пирони Ҷилъод барои овардани Йифтоҳ аз замини Туб рафтанд;
11:6 Ва онҳо ба Йифтоҳ гуфтанд: «Биё ва сардори мо бош, то ҷанг кунем.
бо банӣ-Аммӯн.
11:7 Ва Йифтоҳ ба пирони Ҷилъод гуфт: «Оё аз ман нафрат накардед?
маро аз хонаи падарам пеш кунед? ва чаро ҳоло назди Ман омадаед?
шумо дар изтироб ҳастед?
11:8 Ва пирони Ҷилъод ба Йифтоҳ гуфтанд: «Бинобар ин мо боз ба он муроҷиат мекунем».
алҳол туро, то ки бо мо бирав ва бар зидди фарзандони онҳо ҷанг кунӣ».
Аммон, ва сари мо бар тамоми сокинони Ҷилъод бош.
11:9 Ва Йифтоҳ ба пирони Ҷилъод гуфт: «Агар маро боз ба хона оваред».
то ки бар зидди банӣ-Аммӯн биҷангад, ва Худованд онҳоро пешопеш наҷот диҳад
ман, оё сари ту бошам?
11:10 Ва пирони Ҷилъод ба Йифтоҳ гуфтанд: «Худованд шоҳиди миёни
агар мо мувофиқи суханони ту чунин накунем.
11:11 Ва Йифтоҳ бо пирони Ҷилъод рафт, ва мардум ӯро сохт
Сардор ва мириҳазор бар онҳо; ва Йифтоҳ тамоми суханони худро пеш аз ин гуфта буд
Худованд дар Мисфо.
11:12 Ва Йифтоҳ қосидонро назди подшоҳи банӣ‐Аммӯн фиристод,
Гуфт: «Ту бо ман чӣ кор дорӣ, ки бар зидди ман омадаӣ».
ҷанг дар замини ман?
11:13 Ва подшоҳи банӣ‐Аммӯн ба фариштагон ҷавоб дод
Йифтоҳ, зеро ки Исроил замини маро гирифт, вақте ки аз он берун баромаданд
Миср, аз Арнӯн то Яббӯқ ва то Ӯрдун; пас алҳол
ин заминхоро бо рохи осоишта баркарор кунанд.
Юҳанно 11:14 Ва Йифтоҳ қосидонашро боз назди подшоҳи банӣ-Инҳо фиристод
Аммон:
11:15 Ва ба ӯ гуфт: «Йифтоҳ чунин мегӯяд: «Исроил замини
Мӯоб, на замини банӣ-Аммӯн;
11:16 Аммо вақте ки Исроил аз Миср берун омада, дар биёбон роҳ мерафт
ба баҳри Сурх омада, ба Қодеш омад;
11:17 Ва Исроил қосидон назди подшоҳи Адӯм фиристода, гуфтанд: «Иҷозат диҳед,
Илтимос, аз замини худ бигзар, вале подшоҳи Адӯм гӯш надод
ба он. Ҳамин тавр назди подшоҳи Мӯоб фиристоданд, вале ӯ
розӣ нашуд, ва Исроил дар Қодеш сукунат кард.
11:18 Он гоҳ онҳо аз биёбон гузашта, замини онро иҳота карданд
Адӯм ва замини Мӯоб, ва ба тарафи шарқии замини Ӯ омад
Мӯоб, ва дар он тарафи Арнӯн ӯрду заданд, вале ба даруни он надаромад
Сарҳади Мӯоб, зеро ки Арнӯн сарҳади Мӯоб буд.
11:19 Ва Исроил қосидон назди Сиҳӯн подшоҳи амӯриён, подшоҳи
Ҳешбон; ва Исроил ба ӯ гуфт: «Лутфан, аз ту бигзарем».
замини туро ба ҷои ман.
11:20 Аммо Сиҳӯн на ба Исроил боварӣ дошт, ки аз соҳили худ мегузарад, балки Сиҳӯн
тамоми қавми худро ҷамъ карда, дар Яҳоз ӯрду заданд ва ҷангид
ба мукобили Исроил.
Юҳанно 11:21 Ва Худованд Худои Исроил Сиҳӯн ва тамоми қавми ӯро ба даруни замин супурд
дасти Исроил, ва онҳо ба онҳо зарба заданд, ва Исроил тамоми замини онро тасарруф кард
амориён, сокинони он кишвар.
11:22 Ва онҳо тамоми ҳудуди амӯриёнро, аз Арнӯн то
Яббӯқ ва аз биёбон то Ӯрдун.
11:23 Пас, акнун Худованд Худои Исроил амӯриёнро аз пешина бадар ронд
қавми ӯ Исроил аст, ва оё ту онро тасарруф кунӣ?
11:24 Оё он чиро, ки худои ту Камӯш ба ту додааст, соҳиби он нестӣ?
Пас, ҳар киро Худованд Худои мо аз пеши мо берун кунад, онҳо хоҳанд кард
мо дорем.
11:25 Ва алҳол ту беҳтар аз Болоқ ибни Сиппур, подшоҳи
Мӯоб? оё вай боре ба мукобили Исроил чангид, ё ягон бор ба мукобили Исроил чангид
онҳо,
11:26 Ҳангоме ки Исроил дар Ҳешбӯн ва шаҳрҳои вай, ва дар Ароэр ва шаҳрҳои вай сокин буд,
ва дар ҳамаи шаҳрҳои назди соҳили Арнӯн се нафар
сад сол? Пас чаро дар ин муддат онҳоро барнагардондед?
11:27 Аз ин рӯ, ман бар зидди ту гуноҳ накардаам, аммо ту маро дар ҷанг ситам мекунӣ
бар зидди ман: Худованди Довар имрӯз дар миёни фарзандони онҳо доварӣ кунад
Исроил ва банӣ-Аммӯн.
11:28 Аммо подшоҳи банӣ‐Аммӯн ба суханон гӯш надод
аз Йифтоҳ, ки ӯро фиристод.
11:29 Ва Рӯҳи Худованд бар Йифтоҳ нозил шуд, ва ӯ гузашт
Ҷилъод ва Менашше, ва аз Мисфои Ҷилъод ва аз Мисфо гузаштанд.
аз Ҷилъод ба назди банӣ-Аммӯн гузашт.
11:30 Ва Йифтоҳ назди Худованд назр карда, гуфт: «Агар бе
банӣ-Аммонро ба дасти ман насупоред,
11:31 Пас аз он хоҳад шуд, ки ҳар чӣ аз дари хонаи ман берун меояд
ба пешвози ман, вақте ки ман аз банӣ-Аммӯн ба саломатӣ бармегардам
ҳатман аз они Худованд бош, ва ман онро барои қурбонии сӯхтанӣ тақдим хоҳам кард.
11:32 Ва Йифтоҳ ба назди банӣ-Аммӯн гузашт, то ки бо онҳо ҷанг кунад
онҳо; ва Худованд онҳоро ба дасти ӯ супурд.
Юҳанно 11:33 Ва онҳоро аз Арӯер зарба зад, то даме ки ту ба Миннит омадӣ, ҳатто
бист шаҳр, ва то дашти токзорҳо, бо хеле бузург
куштан. Ҳамин тавр, банӣ-Аммӯн дар пеши фарзандон мутеъ шуданд
аз Исроил.
11:34 Ва Йифтоҳ ба Мисфо ба хонаи худ омад, ва инак, духтараш
бо дангҳо ва рақсҳо ба пешвози Ӯ баромад, ва вай ягона вай буд
кӯдак; дар баробари вай на писар дошту на духтар.
11:35 Ва чунин воқеъ шуд, ки вайро дид, либоси худро дарронд ва
гуфт: «Вой духтарам! маро хеле паст кардӣ ва ту як ҳастӣ
аз онҳое, ки маро ба изтироб меоранд, зеро ки даҳони Худро ба Худованд кушодаам ва ман
баргашта наметавонад.
11:36 Ва вай ба ӯ гуфт: «Эй падар, агар даҳони худро ба
Худовандо, ба ман мувофиқи он чи аз даҳони ту баромад, бикун;
зеро ки Худованд барои ту аз душманонат интиқом гирифтааст,
ҳатто аз банӣ-Аммӯн.
11:37 Ва вай ба падари худ гуфт: «Бигзор ин кор барои ман анҷом дода шавад; иҷозат деҳ».
танҳо ду моҳ, то ки ман бар кӯҳҳо боло ва поён равам, ва
Ман ва рафиқонам аз бокирагии худ гиря мекунем.
11:38 Ва гуфт: «Бирав». Ва вайро ба муддати ду моҳ фиристод, ва ӯ ҳамроҳаш рафт
ҳамроҳонаш ва бокираи вай дар кӯҳҳо нола мекарданд.
11:39 Ва чунин воқеъ шуд, ки дар охири ду моҳ, вай назди вай баргашт
падар, ки бо вай мувофиқи назри худ, ки назр карда буд, ба ҷо овард: ва
вай ҳеҷ касро намешинохт. Ва ин дар Исроил як одат буд,
11:40 Ва духтарони Исроил ҳар сол барои гиря кардани духтари ӯ мерафтанд
Йифтоҳи Ҷилъодӣ чор рӯз дар як сол.