Доварон
6:1 Ва банӣ-Исроил дар назари Худованд бад рафтор карданд, ва
Худованд онҳоро ҳафт сол ба дасти Мидьён супурд.
6:2 Ва дасти Мидьён бар Исроил ғолиб омад, ва аз сабаби он
Банӣ-Исроил банӣ-Исроил ба онҳо анборҳое сохтанд, ки дар он ҷо ҳастанд
кӯҳҳо ва ғорҳо ва анборҳои мустаҳкам.
6:3 Ва ҳамин тавр шуд, вақте ки Исроил кишт кард, Мидёниён баромаданд, ва
Амолеқиён ва банӣ-шарқ, ҳатто ба муқобили онҳо баромаданд
онҳо;
6:4 Ва онҳо бар зидди онҳо ӯрду заданд, ва ҳосили заминро несту нобуд карданд,
то ба Ғазза омадӣ, ва барои Исроил ризқе нагузоштаӣ
на гусфанд, на гов, на хар.
6:5 Зеро ки онҳо бо чорпоён ва хаймаҳои худ берун омада, чунон ки омаданд
малах барои зиёд; зеро ки онҳо ва шутурҳояшон берун буданд
ва онҳо ба замин даромаданд, то онро хароб кунанд.
6:6 Ва Исроил аз сабаби Мидёниён хеле камбағал шуд; ва
банӣ‐Исроил сӯи Худованд фарьёд заданд.
6:7 Ва воқеъ шуд, вақте ки банӣ-Исроил сӯи Худованд фарьёд заданд
ба сабаби Мидёниён,
6:8 Ки Худованд пайғамбаре ба банӣ-Исроил фиристод, ки гуфт:
ба онҳо: «Худованд Худои Исроил чунин мегӯяд: «Ман шуморо аз он тарбия кардам».
Миср, ва шуморо аз хонаи ғуломӣ берун овард;
6:9 Ва ман шуморо аз дасти мисриён раҳо кардам, ва аз дасти мисриён
дасти ҳамаи он чиро, ки туро ситам мекарданд, бигир, ва онҳоро аз пеши худ дур кун, ва
замини худро ба шумо дод;
6:10 Ва ман ба шумо гуфтам: Ман Худованд Худои шумо ҳастам; аз худоёни худоён натарс
Амӯриён, ки шумо дар замини онҳо сокинед, лекин ба овози ман итоат накардед.
6:11 Ва фариштаи Худованд омада, дар зери дарахте нишаст, ки дар он буд
Офро, ки ба Юоши абиазриӣ тааллуқ дошт, ва писараш Ҷидъӯн
гандумро ба воситаи шароб кӯфта, то аз мидьёниён пинҳон кунад.
6:12 Ва фариштаи Худованд ба ӯ зоҳир шуда, ба ӯ гуфт: «Худовандо!
бо туст, эй марди далер.
6:13 Ва Ҷидъӯн ба ӯ гуфт: «Эй Парвардигори ман, агар Худованд бо мо бошад, пас чаро
оё ин ҳама ба сари мо омадааст? ва ҳамаи мӯъҷизаҳои Ӯ, ки падарони мо буданд, куҷоянд
ба мо гуфт: «Оё Худованд моро аз Миср наовард? аммо ҳоло
Худованд моро тарк карда, ба дасти онҳо супурд
Мидёниён.
6:14 Ва Худованд ба ӯ нигариста, гуфт: «Бо ин қуввати худ бирав, ва ту
Оё Исроилро аз дасти Мидёниён наҷот хоҳад дод; оё ман туро нафиристодаам?
6:15 Ва ӯ ба ӯ гуфт: «Эй Парвардигори ман, бо чӣ ман Исроилро наҷот диҳам? инак,
оилаи ман дар Менашше камбағал аст, ва ман дар хонаи падарам камтарин ҳастам.
6:16 Ва Худованд ба ӯ гуфт: «Албатта Ман бо ту хоҳам буд, ва ту
Мидёниёнро ҳамчун як одам бизанед.
6:17 Ва ӯ ба ӯ гуфт: «Агар алҳол дар назари ту файз ёфта бошам, нишон деҳ.
ман нишонаи он аст, ки бо ман гап мезанӣ.
6:18 Аз ин ҷо дур нашав, аз ту илтимос мекунам, то даме ки назди ту биёям ва берун оварам
тӯҳфаи ман ва онро пеши ту гузор. Ва гуфт: «То ту мемонам».
боз биё.
Юҳанно 6:19 Ва Ҷидъӯн даромада, кӯдак ва кулчаҳои фатир тайёр кард.
эфа орд: гӯштро дар сабад гузошт, ва шўрборо ба а
кӯза андохта, дар зери дарахти дуб ба вай оварда, пешкаш кард.
6:20 Ва фариштаи Худо ба ӯ гуфт: «Гӯшт ва фатирро бигир
кулча карда, бар ин санг гузоред ва шўрборо бирезед. Ва ӯ кард
ҳамин тавр.
6:21 Он гоҳ фариштаи Худованд нӯги асои даруниро берун кард
дасташро дода, ба гӯшт ва кулчаҳои фатир ламс кард; ва он ҷо бархост
аз санг оташ берун карда, гӯшт ва фатирро фурӯ бурд
тортҳо. Он гоҳ фариштаи Худованд аз назари ӯ дур шуд.
6:22 Ва чун Ҷидъӯн фаҳмид, ки вай фариштаи Худованд аст, Ҷидъӯн гуфт:
Вой, эй Худованд Худо! зеро ки ман фариштаи Худовандро дидаам, ки рӯ ба рӯ шудааст
чеҳра.
6:23 Ва Худованд ба ӯ гуфт: «Салом бар ту бод! натарс: нахоҳӣ
бимирад.
6:24 Ва Ҷидъӯн дар он ҷо барои Худованд қурбонгоҳе сохта, онро хонд
Худовандо: то имрӯз дар Офраи Абиазрииён аст.
6:25 Ва воқеъ шуд, ки дар ҳамон шаб, ки Худованд ба ӯ гуфт: «Бигир».
гӯсолаи падари ту, ҳатто гови дуюми ҳафтсола,
ва қурбонгоҳи Баалро, ки падарат дорад, бипарто, ва онро бур
боғе, ки дар назди он аст:
6:26 Ва қурбонгоҳе барои Худованд Худои худ бар болои ин санг бино кун
ҷои фармоиш дода шуда, гови дуюмро гирифта, сӯхтаро тақдим кунед
бо ҳезуми беша, ки онро бурида хоҳӣ дод, қурбонӣ кун.
6:27 Ва Ҷидъӯн даҳ нафар аз навкарони худ гирифт, ва ончунон ки Худованд гуфта буд, амал кард
ба вай, ва ҳамин тавр ҳам шуд, зеро ки ӯ аз хонаводаи падараш метарсид, ва
мардуми шаҳр, ки ӯ ин корро рӯзона карда наметавонист, ки вай ин корро кард
шаб.
6:28 Ва ҳангоме ки мардуми шаҳр субҳи барвақт бархостанд, инак,
қурбонгоҳи Баал хароб карда шуд, ва боғи назди он бурида шуд,
ва барзагови дуюм бар қурбонгоҳи сохташуда тақдим карда шуд.
6:29 Ва онҳо ба якдигар гуфтанд: «Кӣ ин корро кардааст? Ва вакте ки онхо
пурсиданд ва пурсиданд, гуфтанд: «Ин корро Ҷидъӯн ибни Юош кардааст».
чиз.
6:30 Ва мардуми шаҳр ба Юош гуфтанд: «Писаратро берун кун, то
бимирад: зеро ки қурбонгоҳи Баалро хароб кардааст, ва азбаски дорад
дарахтеро, ки дар назди он буд, бурид.
6:31 Ва Юош ба ҳамаи онҳое ки бар зидди ӯ истода буданд, гуфт: «Оё шумо барои Баал даъво мекунед?
Оё ӯро наҷот медиҳед? ҳар кӣ барои ӯ даъво кунад, бигзор кушта шавад
Ҳанӯз субҳ аст: агар худое бошад, барои худ даъво кунад,
зеро ки касе қурбонгоҳи Худро партофтааст.
6:32 Бинобар ин, дар он рӯз Ӯро Ерубаал хонда, гуфт: "Бигзор Баал даъво кунад"
бар зидди ӯ, зеро ки қурбонгоҳи Худро хароб кардааст.
6:33 Пас аз он тамоми Мидёниён ва Амолеқиён ва банӣ‐шарқ
ҷамъ шуда, гузаштанд ва дар водии ӯрдугоҳ ӯрду заданд
Изреил.
6:34 Аммо Рӯҳи Худованд бар Ҷидъӯн нозил шуд, ва ӯ карнай навохт; ва
Абиезар аз ақиби ӯ ҷамъ омада буд.
6:35 Ва қосидонро ба тамоми Менашше фиристод; ки низ чамъ омада буданд
аз паси ӯ, ва қосидонро назди Ошер ва ба Забулун ва назди ӯ фиристод
Нафтали; ва ба пешвози онҳо баромаданд.
6:36 Ва Ҷидъӯн ба Худо гуфт: «Агар Ту Исроилро ба дасти Ман наҷот хоҳӣ дод, чунон ки ту
гуфтааст,
6:37 Инак, ман пашми пашмро дар фарш хоҳам гузошт; ва агар шабнам барояд
танҳо пашм, ва он бар тамоми замин хушк мешавад, пас ман хоҳам кард
Бидон, ки Исроилро бо дасти Ман наҷот хоҳӣ дод, чунон ки гуфтаӣ.
6:38 Ва ҳамин тавр шуд, зеро ки фардо барвақт бархоста, пашмро пошид.
якҷоя карда, шабнамро аз пашм канда, як косаи пур аз об.
6:39 Ва Ҷидъӯн ба Худо гуфт: «Бигзор хашми Ту бар ман гарм нашавад, ва ман
фақат як бор сухан хоҳад гуфт: бигзор ман исбот кунам, аммо ин як бор
пашм; бигзор он акнун танҳо бар пашм ва бар ҳама хушк бошад
замин шабнам шавад.
6:40 Ва Худо он шаб чунин кард, зеро он танҳо бар пашм хушк буд, ва
дар тамоми замин шабнам буд.