Ишаъё
45:1 Чунин мегӯяд Худованд ба тадҳини худ, ба Куруш, ки дасти росташро дорам
Холден, то ки халқҳоро пеши Ӯ мутеъ гардонад; ва ман камарҳоро аз даст хоҳам дод
Подшоҳон, ки ду дари баргҳоро пеши ӯ кушоянд; ва дарвозаҳо нахоҳанд буд
баста шудан;
45:2 Ман пешопеши ту меравам ва каҷҳоро рост мекунам: хоҳам
дарвозаҳои мисро пора-пора кунед, ва панҷараҳои оҳанро пора кунед;
45:3 Ва ман ба ту ганҷҳои торикӣ ва сарвати ниҳонии онро хоҳам дод
маконҳои пинҳонӣ, то бидонӣ, ки Ман, Худованд, ки Туро даъват мекунам
ба исми Ту ман Худои Исроил ҳастам.
45:4 Ба хотири бандаам Яъқуб ва Исроили баргузидаи Ман, ҳатто даъват кардам
туро ба номи худ: Ман туро ном гузоштаам, гарчанде ки маро нашинохтӣ.
45:5 Ман Худованд ҳастам, ва ҳеҷ каси дигар нест, ҷуз ман Худое нест: ман
Туро баста, гарчанде ки маро нашинохтӣ;
45:6 То аз тулӯи офтоб ва аз ғарб бидонанд
дар канори ман касе нест. Ман Худованд ҳастам, ва ҳеҷ каси дигар нест.
45:7 Ман нурро ба вуҷуд меоварам ва зулмотро меофарам; Ман сулҳ мекунам ва бадӣ меофарам; ман
Худованд ҳамаи ин корро мекунад.
45:8 Эй осмон, аз боло фуруд ояд, ва бигзор осмон рехт
адолат: бигзор замин кушода шавад, ва бигзор онҳо наҷот оваранд,
ва бигзор адолат якҷоя ба вуҷуд ояд; Ман Худованд онро офаридаам.
45:9 Вой бар ҳоли касе, ки бо Офаридгори худ ҷиҳод кунад! Бигзор сафолак бо талош
сафолакхои замин. Оё гил ба касе, ки мӯд мекунад гӯяд?
он, Ту чӣ кор мекунӣ? ё кори ту, Ӯ даст надорад?
45:10 Вой бар ҳоли касе, ки ба падараш мегӯяд: "Ту чӣ таваллуд дорӣ?" ё ба
зан, ту чӣ зоидӣ?
45:11 Чунин мегӯяд Худованд, Қуддуси Исроил ва Офаридгори Ӯ: "Аз ман бипурс"
он чи дар бораи писарони ман ва дар бораи кори дастҳои ман хоҳад омад
ба ман фармон диҳед.
45:12 Ман заминро офаридам ва бар он одамро офаридам;
осмонро дароз кардаам, ва ба тамоми лашкари онҳо фармон додаам.
45:13 Ман ӯро дар адолат эҳьё кардаам, ва тамоми роҳҳои ӯро ҳидоят хоҳам кард.
вай шаҳри маро бино хоҳад кард, ва асирони маро раҳо хоҳад кард, на ба ивази пул
на мукофот, мегӯяд Худованди лашкарҳо.
45:14 Чунин мегӯяд Худованд: «Меҳнати Миср ва тиҷорати Эфиопия
ва аз собиён, мардони қоматбаланд назди ту хоҳанд омад, ва онҳо
аз они ту хоҳад буд: онҳо аз ақиби ту хоҳанд омад; дар занҷирҳо хоҳанд омад
бар, ва онҳо ба сӯи ту афтода, илтиҷо хоҳанд кард
ба ту гӯянд: "Худо дар туст; ва ҳеҷ каси дигар нест, дар он ҷо
Худо нест.
45:15 Дар ҳақиқат, Ту Худои пинҳонӣ ҳастӣ, эй Худои Исроил, Наҷотдиҳанда.
45:16 Ҳамаашон хиҷил хоҳанд шуд, ва хиҷолат хоҳанд дошт: хоҳанд рафт
то ки бутсозон бо ҳам ошуфта шаванд.
45:17 Аммо Исроил дар Худованд бо наҷоти абадӣ наҷот хоҳад ёфт; шумо
на шармсор ва на олами беохир.
45:18 Зеро ки чунин мегӯяд Худованд, ки осмонро офарид; Худи Худо ки
заминро ташкил дод ва онро сохт; Ӯ онро муқаррар кардааст, наофаридааст
беҳуда онро барои сокинон сохт: Ман Худованд ҳастам; ва вуҷуд надорад
дигар.
45:19 Ман дар ниҳон, дар ҷои торикии замин сухан нагуфтаам, нагуфтаам
ба насли Яъқуб: Маро беҳуда ҷустуҷӯ кунед; Ман Худованд, мегӯям
адолат, Ман чизҳои дурустро эълон мекунам.
45:20 Худро ҷамъ кунед ва биёед; ба ҳам наздик шавед, эй наҷотёфтагон
халқҳо: ҳеҷ донише надоранд, ки ҳезуми гӯри худро барпо кунанд
пайкар кунед ва ба худое, ки наҷот дода наметавонад, дуо гӯед.
45:21 Бигӯед ва ба онҳо наздик шавед; Оре, бигзор онҳо машварат кунанд: кӣ
ки инро аз замонҳои қадим эълон карда буд? ки инро аз он замон гуфта буд?
Оё ман Худованд нестам? ва ҷуз ман худои дигаре нест. Худои одил ва
Наҷотдиҳанда; дар канори ман касе нест.
45:22 Ба Ман нигоҳ кунед, ва наҷот ёбед, дар тамоми ақсои замин, зеро ки Ман Худо ҳастам,
ва дигаре нест.
45:23 Ман ба худ қасам хӯрдам, калом аз даҳони ман берун рафт
адолат ва барнамегардад, Ки ҳар зону пеши ман хам шавад,
ҳар забон қасам хӯрад.
45:24 Албатта, касе гӯяд, ки дар Худованд адолат ва қувват дорам.
одамон назди Ӯ хоҳанд омад; ва ҳар кӣ бар зидди ӯ хашмгин аст, хоҳад шуд
шарм кун.
45:25 Дар Худованд тамоми насли Исроил сафед хоҳад шуд, ва фахр хоҳанд кард.