Ишаъё
37:1 Ва чунин воқеъ шуд, ки подшоҳ Ҳизқиё инро шунид, вайро дарида гирифт
либос ва палос пушида, ба хонаи онхо даромад
Худованд.
37:2 Ва ӯ Элёқимро, ки сардори хона буд, ва Шебнои котибро фиристод,
ва пирони коҳинон палос пӯшида буданд, ба Ишаъё
пайғамбар писари Омӯз.
37:3 Ва ба ӯ гуфтанд: «Ҳизқиё чунин мегӯяд: «Имрӯз рӯзи аст».
мусибат ва мазаммат ва куфр, зеро ки кӯдакон омадаанд
таваллуд мешавад, ва барои ба дунё овардан қувват нест.
37:4 Шояд Худованд Худои ту суханони Рабшоқеро, ки
подшоҳи Ашшур оғои худ фиристод, то Худои Ҳайро таҳқир кунад, ва
суханонеро, ки Худованд Худоят шунидааст, танбеҳ хоҳад дод;
Дуои худро дар бораи бақияи боқимонда баланд кун.
37:5 Ҳамин тавр, навкарони подшоҳ Ҳизқиё назди Ишаъё омаданд.
37:6 Ва Ишаъё ба онҳо гуфт: «Ба оғои худ чунин бигӯед: «Ҳамин тавр».
мегӯяд Худованд: «Аз суханоне ки шунидаӣ, натарс,
ки бо он навкарони подшоҳи Ашшур Маро дашном доданд.
37:7 Инак, Ман бар ӯ як таркиш хоҳам фиристод, ва ӯ овозаро хоҳад шунид, ва
ба замини худ баргаштан; ва ман ӯро ба шамшер дар даруни худ хоҳам партофт
замини худй.
Подшоҳон 37:8 Ва Рабшоқе баргашт, ва дид, ки подшоҳи Ашшур дар ҷанг аст
Либно, зеро шунида буд, ки аз Локиш меравад.
Юҳанно 37:9 Ва ӯ шунид, ки дар бораи Тирҳако, подшоҳи Ҳабашистон мегӯяд: «Ӯ берун омад.
ки бо ту чанг кунад. Ва чун шунид, фиристодагон фиристод
Ҳизқиё гуфт:
37:10 Ҳамин тавр шумо ба Ҳизқиё подшоҳи Яҳудо сухан ронда, бигӯед: «Худои ту нагузорад,
Ба ҳар кӣ таваккал дорӣ, туро фиреб дода, бигӯ: "Ерусалим нахоҳад буд"
ба дасти подшоҳи Ашшур дода шуд.
Юҳанно 37:11 Инак, ту шунидаӣ, ки подшоҳони Ашшур бо тамоми заминҳо чӣ кардаанд
бо рохи тамоман нобуд кардани онхо; ва наҷот хоҳӣ ёфт?
37:12 Оё худоёни халқҳо он чиро, ки падарони ман доштанд, раҳо кунанд?
мисли Гӯзон ва Ҳорон ва Ризеф ва банӣ-Адан нобуд карда шуд
ки дар Телассар буданд?
37:13 Подшоҳи Ҳамот ва подшоҳи Арфод ва подшоҳи
шаҳри Сефарвоим, Ҳена ва Иво?
37:14 Ва Ҳизқиё номаро аз дасти фариштагон гирифт, ва
онро бихон; ва Ҳизқиё ба хонаи Худованд рафта, онро паҳн кард
пеши Худованд.
37:15 Ва Ҳизқиё ба Худованд дуо карда, гуфт:
37:16 Эй Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, ки дар миёни каррубиён сокин аст,
Ту Худои яккаву ягонаи тамоми салтанатҳои рӯи замин ҳастӣ;
Ту осмону заминро офаридаӣ.
37:17 Гӯши Худро хам кун, эй Худованд, ва бишнав. чашмонатро кушо, эй Худованд, ва бубин:
ва ҳамаи суханони Санҳерибро, ки барои таҳқир фиристодааст, бишнав
Худои зинда.
37:18 Ростӣ, эй Худованд, подшоҳони Ашшур тамоми халқҳоро несту нобуд карданд,
ва кишварҳои онҳо,
37:19 Ва худоёни худро дар оташ афканданд, зеро онҳо худоён набуданд, балки худоёне буданд
кори дасти одамон, чӯбу санг; бинобар ин онҳоро несту нобуд кардаанд.
37:20 Пас, алҳол, эй Худованд Худои мо, моро аз дасти Ӯ раҳо кун, ки ҳама
Малакути рӯи замин донист, ки Ту Худованд ҳастӣ, танҳо Ту.
37:21 Ва Ишаъё ибни Амоз назди Ҳизқиё фиристода, гуфт: «Чунин мегӯяд:
Худованд Худои Исроил, дар ҳоле ки ту бар зидди Санҳериб ба ман дуо гуфтаӣ
подшоҳи Ашшур:
37:22 Ин аст каломе ки Худованд дар бораи ӯ гуфтааст; бокира,
Духтари Сион аз ту нафрат карда, хандид, то ки тамасхур кард; ба
духтари Ерусалим бар ту сар ҷунбонд.
37:23 Киро дашном додӣ ва куфр гуфтӣ? ва ту бар зидди кӣ ҳастӣ
овози худро баланд карда, чашмонатро ба боло бардошт? хатто бар зидди
Подшоҳии Исроил.
37:24 Ба воситаи бандагони худ ту Худовандро дашном додаӣ ва гуфтаӣ:
аробахои бисьёрам ба баландии куххо мебароям, ба
тарафхои Лубнон; ва кедрҳои баланди онро хоҳам бурид, ва
арчаҳои барҷастаи он; ва ман ба баландии ӯ дохил хоҳам шуд
сарҳад ва ҷангали Кармели ӯ.
37:25 Ман кофта, об менӯшам; ва бо кафи пои худ ман дорам
тамоми дарьёхои чойхои мухосирашударо хушк кард.
37:26 Оё нашунидаӣ, ки кайҳо боз нашунидаӣ, ки чӣ тавр ин корро кардам? ва аз замонҳои қадим,
ки ман онро ташкил кардам? акнун ман онро ба амал овардаам, ки ту
бояд шаҳрҳои харобшудаи муҳофизатшударо ба теппаҳои харобазор табдил диҳад.
37:27 Бинобар ин, сокинони онҳо қудрати ночиз буданд, онҳо ба ҳарос афтоданд
дар ҳайрат монданд: онҳо мисли алафи саҳро ва мисли алафи сабз,
мисли алафи болои бомҳо, ва чун ҷуворимакка пеш аз нашъунамо шудан
боло.
37:28 Аммо ман манзилатро медонам, ва берун рафтанатро, ва даромадани туро ва хашми туро медонам.
бар зидди ман.
37:29 Зеро ки ғазаби ту бар ман ва ошӯби ту ба гӯшам расид,
бинобар ин қалмоқамро дар бинии ту хоҳам гузошт, ва ҷилави худро дар лабони ту хоҳам гузошт, ва
Туро бо роҳе, ки аз он омадаӣ, бармегардонам.
37:30 Ва ин барои ту аломате хоҳад буд: "Имсол чунин бихӯред"
худ ба худ меафзояд; ва соли дуюм, ки аз он баҳор меояд:
ва дар соли сеюм мекоред, ва даравед, ва токзорҳо шинонед, ва аз он бихӯред
меваи он.
37:31 Ва бақияи раҳошуда аз хонадони Яҳудо боз хоҳанд гирифт
реша ба поён, ва мева ба боло:
37:32 Зеро ки бақия аз Ерусалим берун хоҳанд омад, ва гурехтагон
аз кӯҳи Сион: ғайрати Худованди лашкарҳо ин корро хоҳад кард.
37:33 Бинобар ин, чунин мегӯяд Худованд дар бораи подшоҳи Ашшур, Ӯ хоҳад кард
ба ин шаҳр надарояд ва дар он ҷо тире назанед ва пеш аз он набаред
бо сипарҳо, ва ба муқобили он бонке наандохт.
37:34 Бо роҳе ки Ӯ омад, бо ҳамон роҳ бармегардад ва нахоҳад омад
ба ин шаҳр, мегӯяд Худованд.
37:35 Зеро ки Ман ин шаҳрро муҳофизат хоҳам кард, то ки онро ба хотири худам ва барои худам наҷот диҳам
ба хотири ғулом Довуд.
37:36 Ва фариштаи Худованд берун омада, дар ӯрдугоҳи
Ашшуриён саду ҳашт ҳазору панҷ ҳазор нафар, ва ҳангоме ки бархостанд
субҳи барвақт инак, ҳама ҷасади мурда буданд.
37:37 Ва Санҳериб, подшоҳи Ашшур, рафта, баргашт, ва
дар Нинве зиндагӣ мекард.
37:38 Ва ҳангоме ки ӯ дар хонаи Нисрох ибодат мекард
Худоё, ки писаронаш Адраммалик ва Шарезер ӯро бо шамшер бизананд;
ва онҳо ба замини Арманистон гурехтанд, ва писараш Асарҳаддон
ба ҷои ӯ ҳукмронӣ кард.